Ayahuasca & Ayurveda - Deel 2

Ceremonieruimte - The Way Inn - Huaraz Peru

Deel 1 nog niet gelezen?

Goodmorning!

Mijn slaap was diep en rommelig. Mijn brein was overduidelijk nog niet klaar met afgelopen avond en bleef 's nachts aan het stoeien. 's Ochtends werd ik vroeg wakker met een enorme kater. Hoofdpijn, gaar, depressief. Maar ergens voelde het ook wel goed. Het voelde alsof er iets in gang was gezet. We hadden een dagelijks schema waarin stond dat we tussen 8.00u en 10.00u konden ontbijten. Het eerste dieet-ontbijt was geloof ik het lekkerste van de hele week: een omelet gevuld met quinoa en spinazie en nog wat erbij en een lekker bietensapje. Ik had honger! Helaas was de eerste maaltijd al gelijk zoutloos. Op een of andere manier heb je daardoor helemaal niet het idee dat je (lekker) gegeten hebt.

Tijdens het ontbijt kwamen de verhalen los en eigenlijk had ik noch zin om erover te praten noch zin om ernaar te luisteren. Het bleek moeilijk te ontwijken, aangezien ons gezelschap voor 80% uit luidruchtige Amerikanen bestond. Ik ging aan de wandel. Ik wilde wel bij mensen in de buurt zijn, maar ik had geen zin in Aya-praat. Ik probeerde een andere tafel met de directe vraag of zij het over de ervaringen van gisterenavond hadden en zo niet, of ik er dan bij mocht zitten.

Ayurveda

Om 11.30u stond mijn ayurveda consult gepland met Mike. Ik had er al het een en ander over gelezen in India. Ook omdat ik tijdens mijn reis een ayurveda arts heb bezocht omdat ik ziek was. Ayurveda is de oude Indiase geneeskunde. Ayur betekent leven en Veda betekent kennis. Het is een holistische wetenschap van het leven die ervan uit gaat dat elk mens is opgebouwd uit de 5 elementen, water, aarde, vuur, lucht en ether, ieder in een eigen unieke combinatie. Ayurveda verdeelt ze onder in 3 hoofd constituties of wel dosha's: Pitta, kapha en vata. Pitta = vuur. Kapha = aarde en water. Vata = lucht en ether. Ieder heeft één of twee dominante dosha's en bij uit balans zijn, maar ook preventief als algehele leefstijl is het handig om te handelen naar jouw unieke combinatie. Heel erg interessant! Om een voorbeeld te noemen: een pitta persoon die veel pittig eet en in de zon ligt kan wel eens last hebben van emotionele, temperamentvolle uitbarstingen. Maar om er rekening mee te kunnen houden, moet je natuurlijk wel eerst weten welke dosha of dosha's je bent. Hiervoor kun je veel testjes vinden op het wereld wijde web en ik geloof dat ik het al verschillende keren heb ingevuld, maar telkens denk ik dat ik te sociaal wenselijk antwoord. Sociaal wenselijk? Ja, volgens mij wilde ik altijd dat er Pitta uitkwam...met lucht wel eens waar, maar dat vuur wilde ik erin hebben!!

Mike dus. Een andere manier voor een ayurveda arts is om de pols op te nemen. Ayurveda artsen zijn getraind om op die manier te kunnen voelen welke constitutie je bent. Well, what do you know?

"Interesting"

Ik was de tweede persoon bij wie hij Vata en Kapha voelde of mat. Nu zeg ik je, die twee zijn bijna elkaars tegenovergestelden! Waar Vata lucht is en beweeglijk, staat Kapha voor stabiliteit door het element aarde. Mike gaf me een aantal aandachtspunten mee op het gebied van routine, mijn dieet was in orde. Ik stond, maar dat raadt je al, meer te kijken van de conclusie dat Pitta nagenoeg ontbreekt. Pitta-personen bezitten onder andere strijdlust, doortastendheid, drijvende energie en leiderschapskwaliteiten. Had Aya me gisteren geen spiegel voorgehouden en gezegd dat mijn kracht hetgeen was dat ze wellicht af ging nemen?

Dan buiten de pitta die er niet is, is er ineens wel aarde en water?! Dat is een nieuw stukje van mezelf dat ik zal moeten leren kennen en accepteren, in plaats van ontkennen en wegduwen. 

Na mijn consult was het eigenlijk tijd voor de dagelijkse Chi Qong, maar, ik was te laat en daardoor besloot ik deze eerste sessie over te slaan. Ik heb geen idee meer wat ik daarna heb gedaan, maar het hele verhaal van de ontbrekende pitta en de reflectie van de vorige avond bleven door mijn hoofd heen spoken.

Na de lunch, geen idee meer wat het was, maar ik denk iets met quinoa, besloten Steve en ik om een klein eindje op te lopen. Niet te veel want tijdens de dieta dagen ben je te zwak voor zware lichaamsbeweging. Onderweg had ik dan toch eindelijk wel de behoefte om mijn ervaring van vorige avond te delen met iemand. En daarmee kwamen ook gelijk de eerste tranen, want hoe schijnbaar onverschillig ik de vorige avond had gereageerd op Ayahuasca's aankondiging, vandaag werd ik er ineens doodsbang voor. Ik heb namelijk echt al jaren het idee dat die kracht iets is dat bij me hoort. Kennen jullie deze nog? Ik geef in deze blog letterlijk aan dat ik mezelf al jaren voordoe als zijnde een "jager" op jacht naar hobbels om haar leven niet saai te maken en om -denk ik- zichzelf te bewijzen. Ook geef ik in die blog aan hoe bang ik ben om toe te geven aan een rustiger leven, hoe ontzettend schijt ik ben om van de afgrond te springen.

Never suffer in silence - Ceremonie 2

Die angst kwam er ineens uit. Het stond dan eindelijk voor de deur. Ayahuasca zou me iets gaan ontnemen en ik had geen idee of dat pijn zou doen, fysiek of mentaal, en ik had geen idee hoe ik me erna zou voelen. De angst kwam van het feit dat ik doodsbang was om iets te verliezen, mijn ego. En fysieke pijn, omdat de problemen in mijn buik rondom mijn 3e chakra (solar plexus, is de chakra van het vuur = pitta) er mee te maken hebben. Het was tijd om terug te lopen en het gesprekje met Steve had me enigszins op doen luchten. We waren ietsje te laat voor tree bark time (die wij uiteraard alsnog kregen) en daardoor konden we geen eigen plekje meer kiezen in de ceremonieruimte. Ik koos de overgebleven plek naast de Mesa, Gume en Ryan. De tranen kwamen meteen terug en nog voordat de ceremonie begonnen was, wel na de meditatie, vroeg ik Ryan om hulp. Ik moest huilen omdat ik doodsbang was voor vanavond en voor Ayahuasca. Ik zei dat ik eigenlijk echt niet wilde drinken, maar Ryan legde uit dat een klein beetje drinken nog altijd beter was dan niets drinken. Ik was er nu toch, had al die moeite gedaan om naar Peru te komen en mijn ego wilde gaan vertellen dat het beter was om niet te drinken. Ego's zijn altijd bang om kapot te gaan... Ryan stelde me gerust en beloofde naast me te zitten.

Omdat ik aan de goede kant naast de Mesa zat, was ik het eerste aan de beurt om te drinken. Ik kwam met Ryan overeen dat ik een kwart kopje zou drinken, een stuk minder dan gisteren dus.

Wees alsjeblieft lief voor me

"Salud!"

In tegenstelling tot gisteren was de smaak vandaag mega, mega smerig. Ik moest kokhalzen van de geur nog voordat ik het dronk en het doorslikken van het brouwsel zorgde voor kotsneigingen. Zo kwam het dat binnen 30 seconden een theelepeltje Ayahuasca in de emmer verdween. Ik geloof, omdat het me verteld is en omdat ik het zelf heb meegemaakt, dat Ayahuasca een eigen intelligentie bezit en ik geloof dat wat ik dronk, net ietsje te veel was. Anders was namelijk mijn hele maag inhoud wel mee terug gekomen.

Over de smaak; het was echt niet anders dan gisteren. Maar tijdens de eerste ceremonie had ik geen idee wat ik moest verwachten en nu wel. Bovendien is mijn geest de smaak van Ayahuasca gaan associëren met overgeven. 

Voordat de ronde was afgelopen waren de eerste overgevers al weer bekend. Telkens vroeg ik me af uit welke hoek het ongeveer kwam. Na die ene theelepel uitgekotst te hebben, voelde ik me best prima. Ik voelde me bijzonder zwak, zowel fysiek als mentaal. Maar dat zorgde ook voor weinig weerstand en een vredige staat. Door het dieet, slaapgebrek en wellicht was vochtgebrek kon ik niet meer de sterke Irene uithangen en bovendien had Aya afgelopen 24 uur korte metten gemaakt met datzelfde stukje ego. Nodeloos te zeggen dat Ayahuasca overdag gewoon doorwerkt!

Gume begon met zijn Icaro's. Ryan was vandaag als enige als hulp aanwezig en de hele energie in de ceremonieruimte gaf aan dat het een zware nacht zou gaan worden. Ik wachtte rustig af wat ze mij zou gaan geven, maar het beloofde niet veel goeds na vannacht en vandaag; de ayurveda conclusie en de huilbui.

Angels & Demons

Ik ging vrij snel liggen, omdat ik te zwak was om rechtop te zitten. Met mijn hoofd richting de Mesa en lekker dik ingepakt. Ondanks dat ik dit keer niet naast de kachel lag, had ik het lekker warm. De angst was verdwenen en wonder boven wonder voelde ik een gevoel van intense liefde opkomen en als een mantra herhaalde Aya in mijn hoofd "laat maar los, dat vuur. Het is niet van jou. Het hoort niet bij je. Laat maar los". Keer op keer op keer. Achter elkaar door en allemaal met de zelfde warmte en compassie. Ik bedacht me dat ik Ayahuasca zo had gewantrouwd en dat ze het door zo ontzettend mild te zijn, mijn vertrouwen dubbel en dwars had verdiend! Ik had echt geen idee dat ze ook zo lief kon zijn. En ik was bijzonder dankbaar. Ik was zo angstig geweest en ze gaf me een zalfje. Ik moest het vuur, dat ik me al jarenlang voorhield als een onderdeel van mijn diepste identiteit, gewoon loslaten.

En gek genoeg voelde ik ook gewoon dat het ging, heel langzaam. Wederom moest ik na een paar uur overgeven. Wederom kort, maar krachtig.

Ineens werd ik me weer meer bewust van mijn omgeving. Ik hoorde gelach en gebrul. Een van de mede-drinkers, het vrouwtje uit Latvia -maar op dat moment had ik geen idee wie het was- begon harde duivelse geluiden te maken. Ze moest overgeven en daarmee kwamen allerlei gekke geluiden mee, tot krijsende en huilende demonen toe. De hele dierentuin kwam aan de beurt. Soms moest ze ook een beetje lachen, maar wel op een heel erg gemene manier. Iedereen hoorde het, en het stoorde bijna iedereen in de mareado-staat. Ik had er persoonlijk niet veel last van. Iemand wilde de ruimte verlaten, maar kreeg geen toestemming van Ryan. De reden is dat iedereen onderdeel is van de ceremonie en dat de ceremonie ruimte een goed beschermde plek is, de veiligste plek in omstreken. En de belangrijkste reden is wel, dat als je mentaal last hebt van iets in je omgeving, dat dat dan een leerpuntje is, want die storing zit tussen je oren.

Niemand wist precies wat er aan de hand was met Aiva, onze duivelin. Ze kreeg veel persoonlijke aandacht van Gume. Soms hielp het even, maar daarna kwam het weer terug. Toen begon op een gegeven moment een vriend van haar uit Latvia, die één persoon van haar verwijderd lag (arme Tommy lag ertussen in...) "mee" te doen. Hij begon ook gekke geluiden te maken en het leek zelfs of ze met elkaar communiceerden.

Het was een lange nacht, voor mij dus heel vruchtbaar en liefdevol. Ik was dankbaar en nog meer opgelucht. Ayahuasca had me gisteren laten zien wat er voor nodig was om nog dichter bij mezelf te komen, vandaag had Mike me gewezen op mijn ayurveda-constitutie (ether-lucht-aarde-water) en vanavond hielp Aya me weer met het mentaal loslaten van de vechtlust, die ik me al jaren voor houd als identiteit. 

Toen we permissie kregen om de ruimte te verlaten, ben ik direct gegaan. Ik was de dierentuin moe en wilde naar mijn eigen bedje.

The morning after

De volgende ochtend tijdens het ontbijt was de duiveluitdrijving natuurlijk onderwerp van gesprek. Iedereen vroeg zich af of Aivia eigenlijk wel bewust was van het feit dat ze zoveel gekke geluiden maakte. De 2 meiden die bij haar op de kamer sliepen waren niet heel erg gerust meer. Aiva en haar man, en de vriend (die ook last had van duivels), kwamen binnen en een beetje onwennig werden er wat vragen gesteld. Volgens Aiva was de nacht helemaal niet zo vreselijk als dat het klonk. Door Ayahuasca kwam het eerder allemaal nogal grappig over, maar ze kon wel voelen dat er iets zat dat er niet hoorde. Ze kon het ook zien in haar visioenen. Ze gaf ook aan dat ze die geluiden niet zelf maakte, dat ze er geen controle over had. Het leek wel of we met zijn alle midden in "The Exorcist" terecht waren gekomen. De rest van de dag bleven zij onderwerp van gesprek en we wisten allemaal niet zo goed wat we er mee aan moesten.

To be continued...