Het geheim van de verdwijnende sleutelbos

Het eerste blogberichtje vanaf mijn nieuwe netbook. Even wennen aan het toetsenbord: van 17 inch laptop met volledig toetsenbord, naar 10 inch is nogal een verandering. Maar, alles is beter dan alle blogberichten typen op mijn ipod, die inmiddels plaatsgemaakt heeft voor iphone vanwege functionaliteit, zoals op mijn vorige reis. Een behoorlijk klerenwerk, zo blijkt, is het overzetten van alle bestanden op mijn netbook, middels een externe harde schijf. Het goede nieuws is dat ik deze externe harde schijf niet heb hoeven kopen. Want ik vond hem na 1,5 jaar kwijt te zijn geweest, en alle uithoeken van de wereld af te hebben gezocht, in een geheim vakje in mijn laptoptas. Yes! Wie wat bewaard, heeft wat. 

Gisteren had ik mijn laatste dag op mijn werk. Ik word altijd een beetje stil van afscheid nemen, zo bleek wederom. "Fijne reis, Irene", "Bedankt voor de fijne samenwerking", "Veel plezier" et cetera. En het enige dat ik kan uitkramen is "Ja. Bedankt". Woorden schieten me letterlijk te kort. Afscheid nemen is niet leuk. Niet van vrienden en familie en ook niet van collega's. Met collega's deel je iets dat je met niemand anders deelt. Je brengt vaak het grootste gedeelte van je tijd (naja, ikke niet..) op je werk door en dan is het maar beter om omringt te zijn door fijne mensen. Ik was dat ook. Na 8 jaar (ik begon hier als student in 2004) komen en gáán en weer komen en gaan (want langer dan 1,5 jaar aan één stuk ergens min of meer fulltime werken, is me nog nooit gelukt), was nu de tijd om te gaan weer gekomen. Vanuit mijn hart: Bedankt voor de onwijs fijne tijd en als ik er tijd voor heb, ga ik jullie missen! 

Ik leverde daar gisteren avond laat mijn sleutels in en bedacht me dat er niet veel meer overblijft van mijn sleutelbos. Ik had er 4:

1. Sleutelbos van mijn eigen huis. Huis weg, sleutels weg

2a. Sleutelbos met fietssleutel en brommer sleutel: Fiets is verkocht. Brommer is later ook verkocht.

2b. Sleutelbos met fietssleutel van nieuwe fiets: Gejat, dus weggegooid.

3. Sleutelbos met alle sleutels van dingen die niet van mij zijn: sleutels van mijn werk heb ik dus gisteren teruggegeven. Sleutels van mijn ouders' huis zitten er nu nog aan. Oh ja, en de key van de zonnebank :P. Die ga ik vanmiddag afgeven als ik mijn huid een beetje zon-klaar ga maken.

De sleutels die ik nu nog heb, zijn eigenlijk niet eens van mij. Ik heb niets dat ik op slot wil draaien! Wat heerlijk is dat, niets dat je wilt beschermen, niets waardoor je bij vermissing ernstige financiële schade op loopt. Want daar in zit 'm meestal die bescherming.

Helaas zou ik liegen als ik zou beweren dat ik deze vrijheid heb. Ik moet nog naar de outdoorwinkel om nieuwe cijferslotjes voor mijn backpack te kopen, want ja, het zou heel erg zonde zijn van mijn zuurverdiende geld als ze mijn net aangeschafte netbook (tweedehands uiteraard) zouden jatten.