Endless sommar

Het is 'midsommar' in Zweden, wat naast kerst de belangrijkste viering van het jaar is. De Zweden zijn uitgelaten en opgetogen. Er heerst een kinderlijk gevoel van een eindeloze zomer. In Nederland word je niet voor vol aan gezien als je als volwassene met een bloemenkrans op je hoofd rond een met blad en bloemen aangeklede paal gaat dansen en onder begeleiding van een accordeon meezingt met een kinderliedje over kikkers. Maar hier in Zweden kijkt niemand je raar aan, óók niet als je niet meedoet.

Wafels, aardbeien en slagroom als ontbijt

Ik liet me meevoeren op de golf van het midsommar-gevoel en in mijn nieuwe jurk en met zelfgemaakte bloemenkrans -ik heb zelfs gegoogled voor tips- gingen we naar de viering.  Ongemakkelijk stonden we te kijken,  wij alledrie. Adan,  omdat hij kindjes uit zijn klas zag,  waar hij niet graag op af stapte.  Wij, omdat we naarstig op zoek waren naar een bekend gezicht, terwijl we de jaarlijkse traditie met nieuwsgierigheid gadesloegen. 

In de ochtend in de bossen was ik me ineens bewust van dat endless summer-gevoel. Ik bedacht me dat ik dat gevoel herkende uit mijn jeugd: met 6 magische, oneindige weken vakantie voor de deur. Elke dag zwemmen totdat het zwembad sloot. In de zinderende hitte op vakantie naar de beboste bergen van onze buurlanden, waar je dan de zin "deux baguettes s'il vous plait" moest leren om in de ochtend voor het ontbijt te zorgen. Korte broeken, waterspelletjes, barbecue en late avonden.

En ergens in mijn leven ben ik dat gevoel kwijtgeraakt. Ik weet niet waar, maar ik kijk al sinds het begin van de basisschooltijd van Adan op tegen de zomervakantieperiode, en ik ken vele ouders in Nederland die het eerder als een last ervaren dan als een lust. En hier in Zweden hebben kinderen zelfs 10 weken zomervakantie!! Dat is pas een endless summer. Hoe overleef je dat als ouder? 

Boris met mijn krans

De meeste Zweden kennen dat gevoel niet. Die nemen ook gewoon 4, 5, 6 of 7 weken vakantie,  in plaats van de schamele 2 of 3. Ik sprak een moeder van een klasgenoot van Adan die zelfs om de lange zomervakantie terugverhuisd is naar Zweden. Het kinderlijke gevoel van de endless summer is hier niet voorbehouden aan kinderen, maar de volwassenen omarmen het minstens zo hard. Dat zie je aan de bloemenjurkjes, de linnen bloesjes en aan het vakantieschema van het team van Jeroen. Want er is er maar één op zijn werk met 'maar' 3 vrije weken en dat is Jeroen. 

Het geeft me een nieuwe, relaxtere kijk op die lange periode. Eigenijk is het kei gaaf voor mijn kind om zó ontzettend lang vakantie te hebben, waarom zou ik dat gevoel met mijn zure blik verpesten voor 'm? Van 'we maken er het beste van' ga ik langzaam over in 'geniet er van mijn kindje, ik zal je zoveel ik kan ondersteunen'. Voelt een stuk meer bevrijdend.