Melancholisch Lot vs. Rechten & Plichten

Resist nothing

Het is nationale week van de verbazing deze week. Ik moest er gisteren van trillen en als ik er nu aan denk, voel ik dat ik het toch wel héél spannend vind allemaal. In deze blogpost lezen jullie over mijn uitschrijfperikelen, dat het allemaal moeilijk is door de Nederlandsche Bureaucratie om daadwerkelijk het land te verlaten zonder zorgverzekering. Inmiddels was ik al op zoek gegaan naar alternatieven. Het beste alternatief dat ik kon vinden: me er bij neerleggen dat Het Systeem niet te omzeilen is. Nee beter nog, ik had me voorgenomen om niet tegen Het Systeem in te gaan, maar om er gebruik van te gaan maken!

Ik had al toestemming van mijn zus om me in te schrijven bij haar. Ik had al uitgezocht wat de eventuele kosten zouden zijn. Ik had al een nieuwe zorgverzekering uitgezocht voor 1-1-2013, premie omlaag, eigen risico omhoog, zorgtoeslag eraf en ik speel bijna kiet! Toch maar even bij CZ een balletje opgegooid, via een standaard formulier hun website een poging gedaan om mijn zorgverzekering op te zeggen wegens 'backpacken' en 'langer dan een jaar'. Ik was van plan om het geheel aan het Lot over te laten. Wordt mijn verzoek gehonoreerd, dan zeg ik op en sluit ik een dikke reisverzekering af. Wordt het afgewezen door CZ, dan schrijf ik me in bij mijn zus, wijzig ik van zorgverzekeraar, en laat lekker mijn toeslag doorlopen. Rechten en plichten moet je tegen elkaar wegstrepen.

Ik kreeg per brief het bericht CZ mijn zorgverzekering per 10-11-2012 stilzet. Slik. 

Als ik erover schrijf klinkt het allemaal als een spelletje, maar nu begint het serious business te worden. Ik ben altijd op zoek naar bedoelingen van het universum, synchroniciteit, levenslessen en projecteer de hele wereld om me heen op mezelf. En nu, nu ik dit cadeautje kreeg vandaag, kan ik niet anders dan denken dat óf de goden me gunstig gezind zijn óf dat dit een ultieme test is. Het Lot heeft bepaald dat ik geen rechten en plichten meer heb als het gaat om zorgverzekeringspremie. En dan nog val ik terug in angstvallige, zogenaamde goedbedoelde adviezen van mijn ego. Is dit wel verstandig? Wat als je eerder terug wilt? Wat als er iets gebeurd? Wat als? Wat? Als?

"The important thing is to allow fate to intervene in our lives and to decide what is best for everyone."

- Paulo Coelho

Ergens onder dat trillen, onder die angsten zit een vastberadenheid die zijn weerga niet kent. Een gevoel van liefde voor mezelf, dat ik het mezelf zo erg gun om alle trossen los te gooien en te gaan ervaren hoe het is een onderneming een open einde te geven. Dát komt af van mijn ijzersterke identiteit en daar moet ik naar luisteren.
Vorige week schreef ik me in voor de Transavia-nieuwsbrief, want ze hebben 3 weken sale. Ik heb het aan het Lot overgelaten om mijn ticket naar India te boeken (via Dubai, daarvoor had ik Transavia nodig). Als het in de aanbieding zou komen, zou ik boeken. En vandaag was het zover! Ik boekte voor €145,- een enkeltje Dubai en voor € 140,- een enkeltje Dubai -Kochi (India). Het Lot is me gunstig gestemd!

Even voor de duidelijkheid... Ik voel me fantastisch bij deze beslissing. Lot of niet, anders had ik natuurlijk nooit geboekt. Ik ga weer naar India <3