Good Riddance...

"Another turning point a fork stuck in the road
Time grabs you by the wrist directs you where to go
So make the best of this test and don't ask why
It's not a question but a lesson learned in time

It's something unpredictable but in the end
It's right 
I hope you've had the time of your life

So take the photographs and still frames in your mind
Hang it on a shelf in good health and good time
Tattoos and memories and dead skin on trial
For what it's worth it was worth all the while"

Green day - Good Riddance

Yoga: de hindoe-weg naar eenheid

Voordat ik naar Zwitserland ging las ik het boek "Moeder India" van Helena Klitsie. Een boek waarvan de titel mij meteen aansprak, omdat ik ook voel dat India mijn moederland is, en met mij ervaren velen dit. 

Dit boek gaf me hoop! De schrijfster leerde me wat nieuws over yoga (waarmee ik 3 weken geleden begonnen ben). Yoga betekent eenheid of ver-'een'-iging, en hiermee wordt bedoeld de eenheid tussen lichaam, geest en ziel.

Er zijn een aantal hoofdstromingen: Jnana, Bhakti, Karma en Raja. Wat ik al wel wist, is dat yoga niet zo zeer te maken heeft met de lichaamshoudingen (asana's), maar vooral met de weg naar verlichting en met de filosofie die je daar naar toe brengt. Yoga draait om eenwording met het goddelijke, de bron van alle leven en alles dat is. Noem het universum, noem het god, noem het bron, noem het masterplan, noem het liefde. Die discussie kun je eeuwig voeren. Ik doel op datgene dat zorgt dat alles verbindt, trilt, leeft en evolueert.  

De yoga waar vooral asana's bij betrokken zijn, heet Hatha yoga: het lichaam is een tempel en asana's zijn het gebed. 

Daarnaast is er een yoga die allerlei stromingen combineert en die heet Raja yoga (Raja betekent koninklijk). Raja yoga wordt beschreven in het boek Yogasoetra's van Patanjali en heeft een 8-voudig pad (zoals in het boeddhisme, maar dan breder). De yoga die wij hier in het westen beoefenen, de "sport" is slecht een achtste van het achtvoudige pad dat Raja yoga met zich mee brengt.

Dan bestaat er nog zoiets als Bhakti yoga. Dit is de yoga van "liefde, overgave en devotie". Bij Bhakti yoga leidt het pad van aanbidding van het allerhoogste je naar zelfverwezenlijking, meestal via een leraar of goeroe. Rituelen, lofzang en prijzen vormen een belangrijk deel van deze yoga. In deze yogasoort is er ruimte voor emoties. 

Jnana yoga is iets wat me op het eerste oog het meeste aantrekt, vanwege de abstractheid. Bij Jnana yoga wordt eenwording bereikt door inzicht en kennis in het eigen bewustzijn. Dit is iets waar ik al een tijd mee bezig ben. Met kennis wordt niet boekenkennis bedoeld, maar het ongrijpbare en onverwoordbare diepste naakte ik dat je leert kennen op het pad van Dharma. Het is een weg die qua filosofie heel dicht bij Vipassana komt. Door simpelheid en abstractheid bijna niet te vatten.

Als laatste is er Karma yoga: karma betekent actie. De yoga waarbij je jezelf volledig opoffert en in dienst stelt van anderen, waarbij je doel hiervoor niets te maken heeft met ego: je zet je eigen doelen volledig aan de kant! Het gaat om onbaatzuchtigheid en je handelt zonder het resultaat in het oog te hebben. 

Het goede nieuws, de verlossende boodschap is dat al deze wegen naar eenheid met de bron leiden! Ik hoef dus geen asana yoga mirakel te worden, zoals mijn zusje in Zwitserland, waar ik vorige week op bezoek was. 

Omhoog kijken is ook oordelen 

Vorige week ging ik met de trein naar Zwitserland (tips hierover volgen in mijn volgende blog), op bezoek bij mijn zusje en haar man. Het is geen bloedverwant-zusje, maar een spiritueel zusje. We volgen beide heel bewust een pad. Ik heb haar ontmoet in magisch Hampi . Ik keek altijd een beetje tegen haar op: ze had de discipline die ik niet had om 's ochtends te mediteren, yoga te beoefenen, ze leek over te lopen van liefde en vol overgave haar leven te wijden aan lichtwerk. Ik keek er erg naar uit om haar weer te zien, mijn grote zus. Ik zou er weer veel van kunnen leren en het is fijn als je iemand om je heen hebt die je het vertrouwen geeft dat je op het goede, soms eenzame, pad zit. 

Het bovenstaande boek kwam precies op het goede moment en toen ik bij Eliza op bezoek was kon ik direct de theorie ervaren, waardoor ik een inzicht rijker werd: Tegen haar opkijken is een oordeel, een zelfoordeel met name. Het laat namelijk zien dat ik eigenlijk te onzeker ben over mezelf en de weg die ik loop. In mijn hoofd zit de geloofsovertuiging dat haar pad beter is dan het mijne. Het allermooiste wat het boek me gaf is het simpele feit dat haar pad Bhakti is, en mijn pad anders. Niet beter, of slechter, maar anders. Hetgeen waar ik zo tegenop keek, is iets wat helemaal niet bij mij past. Ik ben een filosoof, een denker, geen praktijk mens. Ik doe niet aan aanbiddingen en rituelen. Ik voel me daarin niet thuis. 

Eindelijk, na veel oefenen, lezen en mediteren ben ik een belangrijke stap verder gekomen: ik betrap mezelf op oordeel en ik kan steeds sneller voordat een reactie zich manifesteert, mezelf tot inzicht roepen. En oordelen over anderen begint zoals al het andere in de wereld met oordelen over jezelf. Het mooiste wat ik heb gezien is dat mijn pad eigenlijk net zo goed is als het van mijn grote zus, die ineens meer een gelijke wordt. Ik mag tegen haar op kijken, maar dat is totaal nutteloos aangezien zij over een andere weg hetzelfde wil bereiken als ik. Wat een opluchting! Wat een verlossing! 

Loslaten is ook verlossend 

Op mijn loslaat-pad, het thema van afgelopen weken, komen deze verlossende inzichten als geroepen. Het is alsof er een puzzelstukje wordt gelegd, waardoor er een stukje verzet en stress in mijn lichaam en geest wordt opgelost. Het verdwijnt! Daarvoor in de plaats komt niets nieuws, maar juist ruimte en rust. Er vallen "gaten" in mijn systeem, waar nu de energie vrijer kan stromen. 

De vraag is alleen waarom dat loslaten niet wat vlotter gaat. Ik ben nu bezig om oude troep uit mijn lijf te verwijderen: emoties, energie, en ook fysiek materiaal en dat gaat soms wat traag. Bovendien haal ik letterlijk alles uit de kast om dingen los te laten: niet alleen therapie die werkt op mijn emotionele lichaam, maar ook darmspoelingen, leverreinigingen en mijn huis opruimen dragen hopelijk bij.

Maar hoe zorg ik er nu voor dat ik niets meer op sla en vasthoud? Onder andere door mezelf te beschermen en me bewust te blijven van mijn reacties op bepaalde gebeurtenissen, zodat ze niet alsnog opgeslagen worden in mijn systeem. Ondertussen dat ik aan het puinruimen ben via de achterdeur (ehm, tja ook letterlijk) moet ik zorgen dat de voordeur op slot zit. Dat is nog een beetje oefenen, dus als je tips hebt, houd ik me aanbevolen!