tag:blogger.com,1999:blog-6617894299375169262024-03-08T22:17:51.073+01:00Villa, Volvo, VovveHuisje, boompje, beestje op zijn ZweedsUnknownnoreply@blogger.comBlogger125125tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-25670414010590774022024-02-29T11:37:00.003+01:002024-02-29T12:26:43.085+01:00Villa, Volvo, Vovve<div class="separator"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><img border="0" height="227" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjIwFW85fIb2JSS1WN2Wigfr8d8ohu5MGNqGufsmMc8NNCdw2PtHj4hjkUDq5ddwXxOfYs-Pfkh8hLbDuISVmbme62-p6Z2JBskGD5-A9O3EWxquS7_RUrImBozn_esTpfSEQiRpJqQta2hFzL0NEuIgy9WL_AopNkZ9SKEZZ0rhTN_DIs4fcj9ClF8Kk-T=w301-h227" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="301" /></span></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><span style="text-align: start;">Onze Zweedse villa op kerstochtend, na onze eerste nacht hier<br /></span><br style="text-align: start;" /></span></td></tr></tbody></table></div><h2>Villa, Volvo, Vovve</h2><p></p><br /><p></p><div><br /></div><div>Dat is Zweeds voor villa, Volvo, hondje. Zo ziet mijn leven er nu uit: we wonen in een rode, houten villa in het midden van Zweden. We rijden een Volvo. En vijf weken geleden kochten we een hond. Villa, Volvo, Vovve is het Zweedse equivalent van 'huisje, boompje, beestje'. Het is niet meer 'ik', maar wij. Ik, mijn man en mijn kind. Kei burgerlijk, maar heerlijk. </div><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><span>Hoewel ik allang niet meer de behoefte voel om mijn leven en mijn gedachtes op internet ten toon te stellen en ook niet graag meer een ander inspireer, heb ik wel de behoefte om een klein stukje wereld voor mezelf te hebben. Een stukje tijd en ruimte dat door niemand wordt beheerst, waar het niet 'wij' is, maar gewoon ik. Waar ik niet mama, partner of vrouwtje ben, maar Irene. Dus misschien ga ik deze blog wel weer nieuw leven inblazen, hier vanuit onze Zweedse villa, terwijl de Volvo wacht op zijn nieuwe Zweedse kentekenplaten en de hond ligt te pitten. </span></p><p>En mocht er nu iemand zijn die met smacht zit te wachten op die ene gouden emigratietip, die must-do voordat je je spullen pakt; wie weet neem ik die onderweg wel even mee. Je hoeft het (tand)wiel van de bureaucratische molen hier in Zweden natuurlijk niet opnieuw uit te vinden. </p><p><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com3635 17 Näshulta, Zweden59.2276543 16.343542230.917420463821152 -18.8127078 87.53788813617885 51.4997922tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-38009663183930483072015-01-13T21:54:00.000+01:002015-01-13T21:54:06.477+01:002015!<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm4bJbr2xxtsW4dzHgLP0ZwJFqW5NhSPAqHVdiyVuujzcfqmFpYaOCumMx4a1s8wzk9g51hBdYFHY0g68ccUvvqXWRXe8YacVA4IKjCodtna77tCT0mwSZwnG3LGuGeWOLJM832Q4ZJXcL/s1600/here+and+now.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm4bJbr2xxtsW4dzHgLP0ZwJFqW5NhSPAqHVdiyVuujzcfqmFpYaOCumMx4a1s8wzk9g51hBdYFHY0g68ccUvvqXWRXe8YacVA4IKjCodtna77tCT0mwSZwnG3LGuGeWOLJM832Q4ZJXcL/s1600/here+and+now.jpg" height="320" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De grootste grap van het leven</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Geen terugblik naar 2014 of zelfs 2013. Maar een blik op nu en een uiteenzetting van mijn focus, mijn intenties voor 2015!</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Verbinding vs. Verbondenheid</b></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Het tegenovergestelde van eenzaamheid is wat mij betreft verbondenheid. Verbondenheid met elkaar (mensheid!) en met de aarde en dieren. Verbondenheid is liefde. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Sinds 2 januari ben ik facebookvrij.nl. Daarmee heb ik heel veel verbindingen doorgehaald. Zomaar weggegooid. Dat lijkt wat tegenstrijdig, maar voor mijn gevoel is het de enige juiste beslissing. Facebook zorgt voor verbindingen, maar geen verbondenheid. Sterker nog, het zorgt voor eenzaamheid. Het laat energie weglekken naar een soort van tweede 'online' leven, dat niet tastbaar is. Het zorgde ervoor dat ik lui werd als het gaat om contacten te onderhouden. Alsof je vriendschappen kunt versterken door een keer door de nieuwsfeed te scrollen. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Zoals aan een liefdesrelatie gewerkt moet worden -elke dag-, moet er ook hard gewerkt worden aan vriendschap. Facebook werkt dat wat mij betreft niet in de hand. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Ik had geen overzicht van met wie ik nu écht, écht contact wilde blijven houden. Daardoor had ik 400plus 'vrienden', waarheen te veel energie ging die per definitie verloren was, omdat het geinvesteerde meestal niet voldoende rendement opleverde. Het bleef aan de oppervlakte hangen. Er bleek geen verdieping mogelijk. En verdieping is nodig voor verbondenheid. Het tegenovergestelde van eenzaamheid. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Ik scrolde door mijn vriendenlijst en heb mijn contactgegevens gestuurd aan diegene waarmee ik graag contact onderhoud en ik ontving wat berichten van mensen die mij niet graag uit het oog verliezen. Daar ben ik dankbaar voor. Een email sturen vergt wat meer inspanning, maar als het goed is, is het dat waard.</div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Dus. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Ik ga weer emailen, brieven schrijven en langskomen. Ja, ook naar die internationale contacten! </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Ik ben me nu al heel erg bewust van alle momenten die ik overheb, als mijn vinger automatisch naar de facebookpagina wil gaan en ik me realiseer dat ik daar niet meer heen hoef. Vrijheid!</div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhwgCpzeyyhPWVzph8AXSsuuVSbripU8-vzG_bDP0NoRfXLMoSR2SgdIUZOw_bOzhLwxLxdfeqnUZVO0ZJU2dFxSnCpPJtOm88UMxBp_Rrh1Um0h1MF7R3kRRkO3nrb0W5HdUaDTfTWaee/s1600/heart.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhwgCpzeyyhPWVzph8AXSsuuVSbripU8-vzG_bDP0NoRfXLMoSR2SgdIUZOw_bOzhLwxLxdfeqnUZVO0ZJU2dFxSnCpPJtOm88UMxBp_Rrh1Um0h1MF7R3kRRkO3nrb0W5HdUaDTfTWaee/s1600/heart.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Vanuit mijn hart, vanuit liefde</b></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Dit jaar wordt het jaar waarin in de stelling "sta ik niet dicht genoeg bij mezelf of is er ergens anders op de wereld een betere plek voor me?" ga oplossen. <b>Home is where the heart is</b>, zeggen ze. Als dat zo is, dan leef ik niet voldoende vanuit mijn hart, want ik voelde nog steeds te vaak niet thuis. Zal ik me thuisvoelen als ik volledig vanuit mijn hart leef? Dat gaan we uitzoeken. Daar krijg ik hulp bij, want helemaal alleen kan ik dit niet. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Vanuit mijn hart leven hangt samen met mijn ouderschapstijl en mijn volharding hierin. Ik kan het me niet permitteren om niet mijn hart te volgen in iets dat een direct en regelrecht uitvloeisel is van mijzelf. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Ja, soms zal ik nog onzeker zijn over of ik de goede dingen doe, omdat het makkelijk is om als kersverse moeder van de wijs gebracht te worden door andere mama's met priemende, oordelende ogen, vanuit mijn directe omgeving of de media en ongevraagde adviezen van mensen die het beter menen te weten. Daar zal ik mee moeten leren omgaan. En hier geldt dat ik oordeel niet met oordeel kan bestrijden, maar alleen met liefde. Ik zal dus nog beter op mijn gedachtes, woorden en handelingen moeten letten. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
We doen als ouders allemaal wat we denken dat het beste is, in de omstandigheden waarin we zitten. <b><a href="http://www.naturalchild.org/guest/dayna_martin2.html">Dit artikel</a> </b>inspireerde me tot deze bewuste verandering in mindset. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Ik ben ervan overtuigd dat we geen schema's en boeken nodig hebben als we leren onze kinderen te lezen en het ritme van de natuur te volgen. Het zit allemaal in ons. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Input en output</b></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Nu ik tijd en energie over vanwege mijn facebookloze leven, kan ik deze energie opnieuw spenderen. Schrijven, lezen en mediteren lijken me goede bezigheden. Dingen die ik altijd meer wil doen dan ik doe. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Als ik zo overtuigd ben van Vipassana, waarom mediteer ik dan niet? Schrijven helpt me altijd mijn gedachtes op orde te krijgen en mijn gevoel helderder, dus ik wil weer meer aandacht besteden aan mijn blog. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Ik zag laatst een mooie leeslijst van<b> <a href="http://verdubbeldame.blogspot.nl/">de Verdubbeldame</a></b> (toen ik nog een facebooker was), die in 2014 als doel had om 50 boeken te lezen. 50 Boeken is voor mij niet haalbaar, maar ik ga de teller op 15 zetten. In 2015 wil ik 15 boeken lezen. Dat is meer dan 1 per maand en dat moet te doen zijn, vooral als ik de stapel half uitgelezen boeken ga meenemen. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
De stelling 'wat je erin stopt, komt er ook weer uit' is op alles toepasbaar. Maar te zien hoe mijn kind reageert op mijn emoties, staat van zijn en bord eten, laat me nog bewuster zijn hiervan. Wat ik in hém stop -alles wat hij oppikt aan prikkels, maar ook wat hij aan voeding binnenkrijgt- komt er weer uit. Blije mama, blije baby. Gezonde mama, gezonde baby. En voor de rest kan ik invullen wat ik belangrijk vind om te laten zien aan mijn spruit, wat ik belangrijk vind dat híj weer laat zien aan de wereld. Compassievolle mama, compassievolle baby. Niet aanleren, maar voordoen.Voorleven. Volledig de verantwoordelijkheid nemen voor mijn leven. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Op naar een prachtig jaar! Een voortzetting van ál het voorgaande! </div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-81091888083495755522014-07-13T14:16:00.001+02:002014-07-13T14:18:10.109+02:00Na maanden van groei en ontwikkeling....<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIwgjwPf_y8ftBn_vSbs47TU4dWCDGQMP3i-kUsCTgxI-v3sQJQN13mvCcR7SOtq1eAWVLhZJoj-9bblvW0UgWVnQ595_pDcehz7RNiGdQkmm_PSMRewLM6gDn_xwVjKzd_R-ED7Jyohxt/s640/blogger-image-895244166.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIwgjwPf_y8ftBn_vSbs47TU4dWCDGQMP3i-kUsCTgxI-v3sQJQN13mvCcR7SOtq1eAWVLhZJoj-9bblvW0UgWVnQ595_pDcehz7RNiGdQkmm_PSMRewLM6gDn_xwVjKzd_R-ED7Jyohxt/s200/blogger-image-895244166.jpg" width="199" /></a><b>..... is er nog steeds geen baby! </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Vandaag 39 weken zwanger en ik wacht geduldig af. Wel kan ik jullie in de tussentijd updaten, want er is weinig geblogd, doch veel gebeurd! Ik schreef in februari voor het laatst; ik had een worteltjestaart gebakken, een andere blog opgezet, werk gevonden, en een kamer en volgde Floortje Dessing op de voet naar de andere kant van de wereld.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Inmiddels heb ik onlangs, in mijn verlof -want wat doe je dan anders dan bakken- nog een worteltjestaart gebakken. De andere blog, die gaat uit de lucht. Al dat ik kwijt wil, ga ik hier neerpennen. Ieder die het niet wil horen, leest gewoon niet mee. Twee blogs bijhouden is helemaal niet leuk, vooral niet als mama zo meteen. Dus deze experimenten-blog gaat over in "Van Nomade naar Mama", waarnaar ik tenslotte nog steeds onderweg ben. Not to worry: de strekking blijft hetzelfde, met soms een mama-blog tussendoor, met de nodige filosofie. Er is genoeg om over te schrijven en te inspireren! Want eigenlijk vind ik het veel leuker om over het leven te schrijven, over lessen en bewustzijn, dan over mama-poeha. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinKQbYPV7WxJiOHzbvZF9HqUHypfYGBW_ZEyQheaxogT_LCr813dSL0Ghkwkf-nTUS9zbIjVB7CEttJIsp0CR1rh2YgEDy0_1DUaqezfvVlQi6ceASyF-64QL4mmWJRqd6UyiMavTB8vB8/s640/blogger-image--189357242.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinKQbYPV7WxJiOHzbvZF9HqUHypfYGBW_ZEyQheaxogT_LCr813dSL0Ghkwkf-nTUS9zbIjVB7CEttJIsp0CR1rh2YgEDy0_1DUaqezfvVlQi6ceASyF-64QL4mmWJRqd6UyiMavTB8vB8/s200/blogger-image--189357242.jpg" width="199" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De Box der Boxen is ook geduldig..</td></tr>
</tbody></table>
Inmiddels ben ik met verlof! Ik heb tot vier weken voor de uitgerekende datum door kunnen werken bij de Belastingtelefoon, waar ik intens dankbaar voor ben. Het geeft me namelijk financiële zekerheid voor mijn gehele verlofperiode! En even geen stress hebben over hoe ik mijn huur in godesnaam moet betalen, komt natuurlijk alleen maar ten goede van mijn gemoedsrust en de groei van de baby. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
De kamer die ik aangeboden had gekregen, heb ik niet aangenomen. Ik voelde me er simpelweg niet thuis. Ik ben mijn zus nog steeds ontzettend dankbaar voor het aanbieden van de andere kant van haar tweepersoonsbed, douche, keuken, woonkamer en fiets! Tot 30 maart heb ik hoofdzakelijk bij haar gewoond, en deels in het huis van mijn ouders als zij op vakantie waren. Wij zijn bijzonder geduldig naar elkaar geweest. Respect!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Inmiddels woon ik geheel zelfstandig in een bijzonder fijn appartement in het centrum van mijn geboortedorp, het dorp dat ik dik anderhalf jaar geleden achter me liet om de wijde wereld in te trekken als een zogenaamde nomade, of vagebond. Amper bezittingen, wat spaargeld op mijn bankrekening en zonder al te veel plannen. Zoals jullie hebben kunnen lezen werden mijn plannen om als vagebond de wereld te ontdekken, door mijzelf flink 'gedwarsboomd' -door wie anders, wij zijn immers de creators van ons eigen leven- en belandde ik na een dik jaar weer gewoon in NL. </div>
<div style="text-align: justify;">
Terug bij af? Nee! Het was een spannend jaar, een prachtig mooi jaar, een jaar dat ik zo weer over zou doen, waarin ik heel veel heb geleerd en meegemaakt. Een jaar vol bijzondere ontmoetingen en lessen. Ik zou het voor geen goud hebben willen missen. Als ik destijds die sprong niet had gewaagd, was ik nu niet zwanger geweest. De wet van oorzaak en gevolg: Karma ten top!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mijn huisje is ingericht met spullen hoofdzakelijk afkomstig van bijzonder gulle en lieve mensen om me heen, zo ook alle spullen voor de baby. Ik heb welgeteld €100,- uitgegeven aan mijn inrichting, voor de bank en de eettafel. De rest heb ik gekregen waarvoor 1000 maal dank!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>Samenvattend: </b><br />
Ik kwam terug in december 2013 dakloos, (bijna) geldloos, werkloos en spullenloos met een inie minie boontje in mijn buik van acht weken oud.</div>
<div style="text-align: justify;">
Nu juli 2014 heb ik inkomen, een fantastisch (meer dan ik me had kunnen wensen) dak boven mijn hoofd, is mijn huis gezellig ingericht en klaar voor een nieuwe wereldburger en is de boon uitgegroeid tot een gezonde, actieve zoon van 39 weken. Om nog maar te zwijgen over de enorme pens. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Pure magie! </b><br />
<br />
Hoe ik dit heb gedaan? Ik geloof er zelf in dat mijn instelling 100% heeft bijgedragen aan de magie die zich afgelopen maanden heeft afgespeeld. <b>Het is een combinatie van vertrouwen in dat het leven altijd genoeg biedt en de instelling dat ik nooit meer neem dan nodig van het leven.</b> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-QpmCloy23TfrWNCG8E9CwS3KMLPV0HitcVtSr-2SXLie8b9sPKhnl4dhGTYKnpULHiDdRaMm29ePNOq23KfpcYDNZRQdTD6s4RnZspYZbrTO25F0UAXRvdz6EMRVAuhhnJ7T36Qwc2zy/s640/blogger-image--416992706.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="145" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-QpmCloy23TfrWNCG8E9CwS3KMLPV0HitcVtSr-2SXLie8b9sPKhnl4dhGTYKnpULHiDdRaMm29ePNOq23KfpcYDNZRQdTD6s4RnZspYZbrTO25F0UAXRvdz6EMRVAuhhnJ7T36Qwc2zy/s200/blogger-image--416992706.jpg" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIwgjwPf_y8ftBn_vSbs47TU4dWCDGQMP3i-kUsCTgxI-v3sQJQN13mvCcR7SOtq1eAWVLhZJoj-9bblvW0UgWVnQ595_pDcehz7RNiGdQkmm_PSMRewLM6gDn_xwVjKzd_R-ED7Jyohxt/s640/blogger-image-895244166.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a>Er zijn heus wel wat stressmomenten geweest, toen ik bijvoorbeeld niet zeker wist of ik op mijn werk een nieuwe functie zou krijgen, na het aflopen van het project waar ik in eerste instantie op in was gestroomd. Dat had willen zeggen dat de enige andere optie met 25 weken zwangerschap (niet te verhullen overigens!!) een enkeltje bijstand was geweest, voor in ieder geval de komende maanden. </div>
<div style="text-align: justify;">
Of het moment dat ik bijna met verlof ging en me te druk maakte over het feit dat ik nog geen bank ik de woonkamer had staan. En ook nog eens bijna jarig was en niet eens bezoek kon ontvangen. Mijn verjaardag niet vieren vind ik suf, omdat mijn verjaardag vieren gelijk staat aan het leven vieren met de mensen waar ik het allermeeste om geef. <i>Peanuts</i> vergeleken met inkomen, maar wel een mooi verhaal met belangrijke les.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"Hoe" is niet aan ons!</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Om even door te gaan over "de bank" om te laten zien dat het "hoe" in het leven niet besteedt is aan ons. Wij hoeven ons niet af te vragen hoe iets gebeurd als we graag iets willen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik zocht dus een bank. Maar een bank is meestal lastig vervoeren. Een driezitter die ik voor ogen had, zou nooit in mijn vaders auto passen. Ik maakte me druk over hoe die bank bij mij terecht zou moeten komen. Ik had geen idee. Ik ken geen aanhanger-bezitters. Dus bedacht ik me, dan moet de bank van de kringloopwinkel "Het Goed" afkomen, waar ze namelijk doen aan bezorgen. De keuze is er niet altijd reuze; 100 keer binnen lopen, betekent meestal 99 keer niets. En nee, ik ben echt niet kieskeurig. Mijn verlof kwam dichterbij, mijn verjaardag kroop dichterbij en tot één week voor mijn verjaardag had ik nog geen bank en ik baalde.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik deelde mijn onvrede met een vriendin die slechts vijf woorden voor me had, die mij eraan herinnerde het "hoe" los te laten, om de situatie op te kunnen lossen:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">'Dat komt toch wel goed?!'</span></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alsof de hemel openging, realiseerde ik me ineens dat afgelopen maanden álles was goedgekomen, door erin te vertrouwen! Waarom zou zoiets eenvoudigs als "een bank in mijn woonkamer" dan niet goed komen? Alleen omdat ik niet wist hoe! En door dit zelf in te willen vullen, beperkte ik de mogelijkheden van het leven. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbWis0NOpSZ0DxKZEiduwqp2Sj83wr08QUL6jTey7C6jwmfrZIbjNSKUgE2EUrxzJo9r50jasRtabAj8CjUZX3XytRs2nQ5wZbyRTJDYahyIJT5u0PHZS7BGronpvPuoJScWu1fm33iswV/s640/blogger-image-1638410423.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbWis0NOpSZ0DxKZEiduwqp2Sj83wr08QUL6jTey7C6jwmfrZIbjNSKUgE2EUrxzJo9r50jasRtabAj8CjUZX3XytRs2nQ5wZbyRTJDYahyIJT5u0PHZS7BGronpvPuoJScWu1fm33iswV/s200/blogger-image-1638410423.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De Bank der Banken</td></tr>
</tbody></table>
Ik verbreedde mijn horizon wederom naar Marktplaats. Diezelfde donderdag ging ik kijken, en zaterdagochtend stond diezelfde bank op miraculeuze wijze bij mij binnen. Gehaald en gesjouwd door mensen waarvan ik het het laatste had verwacht! Wederom 1000 maal dank! Precies één dag voor mijn verjaardag en twee weken voordat mijn verlof in zou gaan.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Hoe is niet aan ons. En doordat we ons hier vaak wel druk om maken, gooien we deuren en mogelijkheden dicht voor onszelf. <b>We kunnen onmogelijk weten wat er om de hoek van het leven op ons staat te wachten, wat voor magie het universum voor ons in petto heeft</b>. Door hier niet op te vertrouwen, perken we ons leven in tot een tunnel. Loslaten en vertrouwen dus! Wat je wilt is belangrijk, hoe je dat gaat bereiken niet! Niet eens financieel, niet eens praktisch. Bedenk je alleen wel wáárom je iets wilt, om er achter te komen dat een wens eigenlijk alleen maar een afleiding en omweg is naar dátgene waarnaar je echt op zoek bent. Bijvoorbeeld: waarom wil je de loterij winnen? Voor financiële vrijheid? Waarom wil je dat? Om niet meer te hoeven werken? Waarom? Omdat je baan niet leuk is? Ah! Je bent niet gelukkig op je werk. Dan zit daar de uitdaging. Niet in die loterij. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik heb schrijven gemist. Dus ga ik lekker weer door. Ik hoop dat jullie me blijven volgen!</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-QpmCloy23TfrWNCG8E9CwS3KMLPV0HitcVtSr-2SXLie8b9sPKhnl4dhGTYKnpULHiDdRaMm29ePNOq23KfpcYDNZRQdTD6s4RnZspYZbrTO25F0UAXRvdz6EMRVAuhhnJ7T36Qwc2zy/s640/blogger-image--416992706.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIwgjwPf_y8ftBn_vSbs47TU4dWCDGQMP3i-kUsCTgxI-v3sQJQN13mvCcR7SOtq1eAWVLhZJoj-9bblvW0UgWVnQ595_pDcehz7RNiGdQkmm_PSMRewLM6gDn_xwVjKzd_R-ED7Jyohxt/s640/blogger-image-895244166.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
Unknownnoreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-14706424202384618772014-02-23T09:01:00.001+01:002014-02-23T09:20:04.889+01:00Worteltjestaart!<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIKOibCViAEmUAcg76PuANwQk4F3QdqsgvIe6ENOjLFiAOGc5wJ14fQZByAnvTx28Z0NvEo3ZShaYyglK4CdO3yfsgCUOmYeMoYqCOImPZOwaWwrj5B90GhBdXWyQ52XWWXOLXH2Ogyyqu/s640/blogger-image-1512330182.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIKOibCViAEmUAcg76PuANwQk4F3QdqsgvIe6ENOjLFiAOGc5wJ14fQZByAnvTx28Z0NvEo3ZShaYyglK4CdO3yfsgCUOmYeMoYqCOImPZOwaWwrj5B90GhBdXWyQ52XWWXOLXH2Ogyyqu/s200/blogger-image-1512330182.jpg" width="200" /></a>Na het kijken op pagina's als<b><a href="http://www.degroenemeisjes.nl/recepten"> "de Groene Meisjes"</a></b> en het eten van een stuk <i>vegan</i> taart op mijn werk, kon ik het niet laten om ook wat te gaan bakken. Het resultaaRt: Worteltaart!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wil je goedkoop bakken en heb je geen zin in gedoe en moeilijk ingrediënten? Maak dan worteltjestaart! Het recept dat ik heb gebruikt is wat aan de kleine kant, de volgende keer pak ik van alles ruim het dubbele (of misschien zelfs 3x) om een heuse springvorm te kunnen vullen. En houdt rekening met deeg-snoep-activiteiten, want dat is me toch lekker!<br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><i>Suikervrij, Ei-loos, Tarweloos, Glutenvrij, en zonder de topping ook nog eens vegan.</i></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiklSi0_JWfX-tkZxlXyTaaNx57xiLqtiJNsdmP-GAw6_kNxhfKajqFSWlkV9SuuQLO0ugA4tyXKfJ64w8yI15rqpNP9T5jvJJbUWGTkUPUoHYHUDLUeFRj8NGTq_-_WVTk-30qo5hUnDq3/s640/blogger-image--1044096943.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiklSi0_JWfX-tkZxlXyTaaNx57xiLqtiJNsdmP-GAw6_kNxhfKajqFSWlkV9SuuQLO0ugA4tyXKfJ64w8yI15rqpNP9T5jvJJbUWGTkUPUoHYHUDLUeFRj8NGTq_-_WVTk-30qo5hUnDq3/s200/blogger-image--1044096943.jpg" width="200" /></a><b>Ingrediënten voor een taart waaruit je 6 flinke blokken kunt halen:</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
-wortels 4</div>
<div style="text-align: justify;">
-kop gemalen havermout</div>
<div style="text-align: justify;">
-kop gemalen kokos (kokosrasp)</div>
<div style="text-align: justify;">
-1 tot 2 rijpe bananen</div>
<div style="text-align: justify;">
-15 dadels (let op dat de meeste gedroogde dadels glucosestroop bevatten, als het geen probleem is ..swa!)</div>
<div style="text-align: justify;">
-6 eetlepels kokosolie, of als je goedkoop wilt zonnebloemolie</div>
<div style="text-align: justify;">
-half zakje studentenhaver</div>
<div style="text-align: justify;">
-3 tot 4 theelepels kaneel</div>
<div style="text-align: justify;">
-1/2 theelepel nootmuskaat (zo gebruik je dat ook nog eens een keertje)</div>
<div style="text-align: justify;">
-1 theelepel vers geraspte gember (of gedroogd)</div>
<div style="text-align: justify;">
-snufje zout</div>
<div style="text-align: justify;">
-2 theelepels BIO bakpoeder (Koop voor die paar centen geen gewone, chemische, maar bio)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Topping:</div>
<div style="text-align: justify;">
-half bakje roomkaas</div>
<div style="text-align: justify;">
-eetlepel honing</div>
<div style="text-align: justify;">
-naar smaak limoen/ citroensap</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAa3f2VoykuSVjNefKQHWFTpyahNtldC5StWf2xKDOPmnCpvnARx-glV7iVUAWXQ2BAOrv56e6tzA-UreQRqHO_p4wp9R8q8xpk4p9HlWuY5EmnVeQmXSWeZWYu2n0sxERtbFNuSuu-BZP/s640/blogger-image--861814779.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAa3f2VoykuSVjNefKQHWFTpyahNtldC5StWf2xKDOPmnCpvnARx-glV7iVUAWXQ2BAOrv56e6tzA-UreQRqHO_p4wp9R8q8xpk4p9HlWuY5EmnVeQmXSWeZWYu2n0sxERtbFNuSuu-BZP/s200/blogger-image--861814779.jpg" width="150" /></a>Begin met de klote-klus: schil en rasp de wortels, op een fijne stand. Rasp een beetje gember. Vet het bakblik in. Vis de rozijnen uit de studentenhaver. Maak met een blender, staafmixer of keukenmachine de noten uit de studentenhaver fijn. Maak de havermout fijn tot meel. Mix met staafmixer, keukenmachine de dadels en rijpe bananen en olie tot een creme (niet te veel opeten!). Mix de nootmuskaat, de kokosrasp, de kaneel, het havermeel, bakpoeder en zout tot een mengsel. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Verwarm de oven voor op 180 graden. Mix de gember, de wortel, het meelmengsel en de dadel-bananencreme tot een deegje (afblijven!!). Voeg de rozijnen toe. Doe alles in een ovenschaal. Zet de schaal in de oven en bak 30/40 minuten (ligt aan de dikte). Als het klaar is kun je er met een sateprikker in prikken om te kijken of ie gaar is. Komtie er schoon uit...dan is ie gaar!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mix ondertussen de roomkaas, de honing en limoensap tot een papje en laat staan tot de cake volledig afgekoeld is. Smeer de topping op de cake! Garneer de cake met eventueel noten/ sinaasappelrasp/ kokosrasp/ verse frambozen. <i>Be creative!</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Hoezo goedkoop?</b><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH5KEHFPcA8mexc6NPCpLFmT2ZXCWlYaOeaM9QFBpTHT1a4d2_big0tMKJ_CUcrkNd_iMztXTA1RJIW9CBbhK-MeMM3Fi_ld1xr7tBoX5oZ7ApSOJ6aP7jEvmcZDdcVjnsCq7FE0SJ1vPf/s640/blogger-image--270738057.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH5KEHFPcA8mexc6NPCpLFmT2ZXCWlYaOeaM9QFBpTHT1a4d2_big0tMKJ_CUcrkNd_iMztXTA1RJIW9CBbhK-MeMM3Fi_ld1xr7tBoX5oZ7ApSOJ6aP7jEvmcZDdcVjnsCq7FE0SJ1vPf/s320/blogger-image--270738057.jpg" width="240" /></a><b><br /></b><br />
Met onderstaand boodschappenlijstje maak je natuurlijk veel meer dan alleen maar een worteltjestaartje. Het bakpoeder is genoeg voor een weeshuis, evenals de dadels, de kokosrasp en de havermout. </div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Ga naar de Aldi en koop:</div>
<div style="text-align: justify;">
-een bakje roomkaas (€ 0,60 ongeveer)</div>
<div style="text-align: justify;">
-een zakje studentenhaver (€1,-)</div>
<div style="text-align: justify;">
-dadels (die van mij kwamen van de Turk €1,99/ 40 stuks)</div>
<div style="text-align: justify;">
-bananen (koop ze een weekje voordat je gaat bakken en ze zijn rijp!)</div>
<div style="text-align: justify;">
-zonnebloemolie (€1,20)</div>
<div style="text-align: justify;">
-een kilo wortels</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik haalde bij de bio winkel:</div>
<div style="text-align: justify;">
-kokosrasp (€1,89)</div>
<div style="text-align: justify;">
-bio bakpoeder (€0,89)</div>
<div style="text-align: justify;">
-havermoutvlokken (€1,99)</div>
<div style="text-align: justify;">
-honing (want die was op)</div>
<div style="text-align: justify;">
-een losse limoen</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik heb 'm ook maar even geproefd, voordat jullie me aanklagen wegens vergiftiging: heel erg lekker, maar ook machtig. de toppig hoeft er maar dunnetjes op en de volgende keer mag hij ietsje langer in de oven, om ietsje droger te bakken. Maar zeker voor herhaling vatbaar!</div>
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-63529540765745445402014-02-19T22:06:00.002+01:002014-02-19T22:39:42.959+01:00Kunstmatige positiviteit... HAPPY!!<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSbRceliXNItR9bljX5hDW-0fPDnE_tguYqdRu6L7j-VMreiA2RQdyDac5aIMiMbzSc5cptepn5Ty4fBcWo8MBstkbpi7sPrWXU3CimeKP1a7wAvpX47-g_YFbRorqgsbLmqYSTmcjPFI7/s1600/challenges14.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSbRceliXNItR9bljX5hDW-0fPDnE_tguYqdRu6L7j-VMreiA2RQdyDac5aIMiMbzSc5cptepn5Ty4fBcWo8MBstkbpi7sPrWXU3CimeKP1a7wAvpX47-g_YFbRorqgsbLmqYSTmcjPFI7/s1600/challenges14.jpg" height="282" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">www.tut.com</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Vandaag moest ik toegeven: ik moet mezelf soms kunstmatig positief houden. Maar liever dat, dan verzuipen in ellende. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Mijn baan is in principe tijdelijk (thank God...) en dat wil zeggen dat ik daar tot eind maart, hopelijk half april aan de gang ben. Per 1 april betrek ik mijn nieuwe appartement, wat natuurlijk (iets te hoge) woonlasten vergt. Dat wist ik vooraf. </div>
<div style="text-align: justify;">
Maar. Ik moet natuurlijk zorgen dat ik voor, laten we zeggen, mei/ juni ergens woon, waar mijn kleine baby geboren kan gaan worden. Daarnaast is het fijn als het een veilige plek, een huiselijke plek is en een plek waar ik niet te veel aan hoef te doen (liefst niets), want mijn bankrekening laat dat niet toe. Ik geloof dat ik liever maandelijks wat meer betaal, dan een behoorlijke soms geld uitgeef bij de start aan een vloerbedekkinkje, een schuurpapiertje en een verfje.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Fake it till you make it!</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Waarom is kunstmatig positief blijven zinnig? Omdat je als je maar lang genoeg een glimlach op je smoel plakt, je vanzelf echt gaat lachen. Omdat je niet beter wordt van verdrinken in ellende, wat juist vaak zorgt dat je dieper en verder in een vicieuze cirkel van negativiteit terecht komt. Omdat het je vechtlust in stand houdt. Omdat je vanuit positiviteit creatiever bent dan vanuit negativiteit. Omdat niemand zin heeft om naar je gezeur te luisteren. Volgens mij redenen genoeg. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Hoe doe ik dat?</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
In beweging blijven. Niet alleen fysiek, hoewel dat minstens zo belangrijk is (zelfs met een pens), maar vooral mentaal. Ik blijf schrijven. Ik blijf zoeken. Ik blijf lezen in interessante boeken. Soms heb ik de neiging om hierin wat paniekerig om me heen te gaan slaan en te veel dingen tegelijk te willen ondernemen. Vooral met mijn zwangerschap: geen goed idee. Stress is niet fijn, vooral als je het associeert met slecht voor je lijf, zoals ik in <b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.nl/2014/02/eerste.html">deze blog</a></b> schreef. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik blijf ook bewust weg van negativiteit. Ik lees al jaren geen krant of kijk geen nieuws. Ik blijf uit de buurt van mensen die ik niet fijn vind om om me heen te hebben. Het fijne is, dat ze mij meestal ook niet opzoeken. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Draai de negatieve gedachtes om! Dat lijkt een heel gekunsteld proces, maar het is echt de enige manier om uit een negatieve gedachtestroom te komen. Als je kijkt naar <a href="http://www.sprookjesgrot.nl/Leercurve.php"><b>de leercurve</b> </a>(onbewust onbekwaam - bewust onbekwaam - bewust bekwaam - onbewust bekwaam) zitten we als we ons bewust zijn van negatieve gedachtes, die we niet graag hebben, in bewust onbekwaam. Zoiets als de eerste keer autorijden. Je hebt er geen idee van dat dat nog ooit geautomatiseerd kan gaan! Maar, oefening baart kunst. </div>
<div style="text-align: justify;">
Dus telkens als ik denk "dat kan ik niet betalen", denk ik erachteraan "het leven voorziet me in alles wat ik nodig heb in op het juiste moment" of gewoon simpel "ik heb middelen genoeg om het te betalen". </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
En last but not least: geven aan anderen wat je tekort komt en dankbaar blijven voor alle kleine dingen die je overkomen. Kom je positiviteit te kort? Geef het dan aan anderen! Kom je een glimlach te kort? Schenk hem dan aan anderen! Regent het niet onderweg naar je werk? Bedankt! Krijg je een langverwachte reply op een email? Niet mopperen, maar bedanken!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
En nu...mijn eigen blog lezen en toepassen! Yeah!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Dit filmpje kijken, helpt ook gewoon nog steeds!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/y6Sxv-sUYtM?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-83462255276618387452014-02-14T16:45:00.000+01:002014-02-14T16:45:17.464+01:00Be my Valentine...<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhffML7nzxFwX8wKx3kD66eGj8044WTrURJtIVZCQIld4zF1uQcycC6DmUVGVkwrilvA8pi3NFEkFAL9yyY84T6e1MKWs5OorLYBqE5FKJPg5dl7IzwM8T8o-bLYn86h7mNlN9LsbAVEfSg/s640/blogger-image--328245113.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhffML7nzxFwX8wKx3kD66eGj8044WTrURJtIVZCQIld4zF1uQcycC6DmUVGVkwrilvA8pi3NFEkFAL9yyY84T6e1MKWs5OorLYBqE5FKJPg5dl7IzwM8T8o-bLYn86h7mNlN9LsbAVEfSg/s320/blogger-image--328245113.jpg" width="320" /></a>Even een liefdesberichtje tussen de telefoontjes door. Ik maak al dagen afspraakjes, welliswaar voor de Belastingdienst, want zelf heb ik geen Valentijnsdate vandaag. Ik heb wel een telefoontje gepleegd naar India. </div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Zojuist in de pauze bladerde ik door de Spits-krant van afgelopen woensdag en stuitte op een paginagrote advertentie van Christine met een rode met diamantjes ingelegde dildo. Speciaal voor de Valentijn. Ook zag ik op de Valentijnsstudentenpagina dat 53% van de vrouwen hun vriendje dumpen omdat ze geen Valentijnskadootje krijgen... Ik geloof er niks van. </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Dit jaar heb ik een extra Geheime Liefde in mijn buikje. Dit weekend lees je mijn eerste blog op mijn nieuwe blog: <b><a href="http://nomademama.blogspot.nl/2014/02/rollercoaster-tycoon.html">van Nomade naar Mama!</a></b> </div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Happy Valentine's Day! </div>
</div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-21570075686986158432014-02-03T10:27:00.001+01:002014-02-03T10:32:45.013+01:00Eerste ...<div style="text-align: justify;">
<b>... week werken</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
En meteen bijna 39 uur! Je hoort me niet klagen hoor, ik mot cashen. Maareh, ik moest wel weer een beetje wennen, na een maand of 15 niet gewerkt te hebben. Nieuwe mensen, nieuwe info, nieuw ritme. Het is een heerlijke stressvrije baan en ik heb het erg naar mijn zin gehad de eerste week. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Waar ik vooral stress van kreeg was van donderdagavond om 21.15u de bus pakken richting mijn ouders, met de wetenschap dat ik niet voor 23.00u in bed zou liggen, om vervolgens de volgende ochtend weer om 8.00u te moeten beginnen, waarvoor ik om 6.10u uit bed moest. En bij de gedachte aan stress, kreeg ik ook stress. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Stress is een blinde vlek van me, ik ben er als de dood voor. Ik kwam erachter dat het een blinde vlek was toen ik dit TED-filmpje bekeek: </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/RcGyVTAoXEU?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Onderzoek wijst uit dat stress zelf niet slecht is voor je gezondheid, maar de angst dat stress slecht is voor je gezondheid. Het vernauwt je bloedvaten, terwijl we genoeg hormonen in ons lijf hebben die de lichamelijke gevolgen van stress goed op kunnen vangen. Het draait dus wederom om de mindset! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Als de lichamelijke gevolgen/ symptomen van stress gezien worden als een goeddoener (je lichaam bereidt je voor om de komende uitdaging aan te kunnen) en niet als een boosdoener (je hebt stress en dat is slecht!) ontspant je lichaam, je bloedvaten en verdwijnen alle dodelijke gevolgen van stress als sneeuw voor de zon! </div>
<div style="text-align: justify;">
Vanaf nu dus stress dus gewoon toelaten, maar met een andere mindset!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<b>... opdracht afgerond</b></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Voor een vriendin loste ik een lijstje klusjes op afgelopen weken. Ze vroeg me onder andere om uit te zoeken of zij niet een betere internet en Tv verbinding kon krijgen, of ik muziek van The Boss wilde branden op een cdke en of ik uit kon zoeken of de door haar kat kapot gemaakte laptop opgegeven kon worden aan een door haar af te sluiten inboedelverzekering. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bedankt voor alle leuke reacties op mijn blog <b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2014/01/manusje.html">"Manusje"</a> </b>en voor het vele delen. De views op de blog bereikten ongekende hoogtes die dagen! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik hoop dat ik mijn eerste tevreden klantje heb en dat er nog veel mogen volgen!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNrDUFD2BZ_bAvyJj_2tWBTSyAC-GYCjfGKMBT9h8SxosXDwZL9aGkSe4CWyIjBN1ieLIsqzo8Gr_qNVmrFkR-teXfzdB6cKnmBySJGxG3ef_adyZknWycIGsg4harzpZWPQPvsbARmtA_/s640/blogger-image--1764679937.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNrDUFD2BZ_bAvyJj_2tWBTSyAC-GYCjfGKMBT9h8SxosXDwZL9aGkSe4CWyIjBN1ieLIsqzo8Gr_qNVmrFkR-teXfzdB6cKnmBySJGxG3ef_adyZknWycIGsg4harzpZWPQPvsbARmtA_/s200/blogger-image--1764679937.jpg" width="200" /></a><b>... babykleed in de maak!</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Onder het mom van upcycling, creatief bezig zijn en mama worden heb ik een gat in de markt bedacht op het gebied van speelkleden! Ik ben afgelopen weekend begonnen met mijn eerste prototype hiervan. Van gebruikte materialen, fijn om de kosten laag te houden en fijn voor het milieu, maak ik een baby- en oudervriendelijk speelkleed. Ben je benieuwd, zoek je een cadeautje of is het voor jezelf? Hou me in de gate! </div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-37971808178646931442014-01-30T10:42:00.000+01:002014-01-30T10:42:49.739+01:00Peace Pelgrims<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: justify;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7jw46Ii4gwCM6YVPrGNS4vNkZxaPkYEuLxbkm32-lDumh_AWrk59uEUrGOPlvk6mTE-_z7emSWdO2clQHLDtiJTCKW4Z0VzZOKXqZzFO5fNrHr_lAy_7f8M3sOCVt-obboFc9wy3U1sJP/s1600/peace+pilgrim.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7jw46Ii4gwCM6YVPrGNS4vNkZxaPkYEuLxbkm32-lDumh_AWrk59uEUrGOPlvk6mTE-_z7emSWdO2clQHLDtiJTCKW4Z0VzZOKXqZzFO5fNrHr_lAy_7f8M3sOCVt-obboFc9wy3U1sJP/s1600/peace+pilgrim.jpg" height="180" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De enige echte!</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b>Inner Peaceeeee</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
In mijn zoektocht naar een goede manier om mijn nieuwe leven in te richten, stuitte ik via een website (<a href="http://geldloos.nl/">geldloos.nl</a>) op een <b><a href="http://www.peacepilgrim.com/pdf-files/Steps-Dutch.pdf">(gratis) e-boek van dé Peace Pilgrim</a></b>: </div>
<div style="text-align: justify;">
ze liep van 1953 tot 1981 meer dan 40225 km alleen maar voor vrede, met een trui met daarop de naam Peace Pilgrim. Dat is haar naam, dat haar levensdoel benadrukt, niet haarzelf.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Haar overtuiging is dat wereldvrede komt als meer mensen de vrede in zichzelf vinden. Haar vredesboodschap is niet nieuw: Dit is de weg van vrede: overwin kwaad met goed, bedrog met waarheid en haat met liefde.</div>
<div style="text-align: justify;">
Volgens Peace Pilgrim is de wereld van vandaag een afspiegeling van onze eigen staat van onvolwassenheid: als we allemaal van binnen in balans zouden zijn en harmonieus met de ander, zouden er geen oorlogen bestaan. </div>
<div style="text-align: justify;">
Een betere wereld begint dus inderdaad bij jezelf...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>We zijn allemaal Vredes Pelgrims!</b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-weight: bold;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Ja zeker! De een misschien wat onbewuster dan de ander en weer een ander vindt het misschien wat kneuterig om de associatie voor zichzelf te maken. Maar jij wilt toch ook niets liever dan een vredige en harmonieuze samenleving en zelf lekker ZEN en stressloos leven? Een mens is op zoek naar geluk. Dat valt volgens mij niet te ontkennen. Maar waarom duurt die zoektocht zo lang dan?Omdat we op de verkeerde plek zoeken: buiten onszelf, in plaats van in onszelf. </div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Ze droeg wat in haar broekzak paste en beloofde: "ik loop tot iemand me onderdak geeft, vast tot iemand me eten geeft en blijf wandelen tot de mensheid de weg van vrede heeft geleerd"</span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Peace Pilgrim</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
We hoeven niet allemaal veertigduizend kilometer te lopen. Ik loop zelf graag naar de supermarkt, bijvoorbeeld ;-). Dat zorgt ervoor dat ik én beweeg en een frisse neus haal én dat ik niet meer dan nodig mee neem, want dat kan ik dan namelijk niet dragen. En bovendien merk ik dat ik minder haastig ben als ik dat doe en dus ben ik vrediger van binnen.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zonder flauwekul. Natuurlijk propagandeer ik wel vaker over zulks en ik wil helemaal niet preken en bepalen voor een ander wat ie wel en niet moet doen. Ik probeer alleen maar een beetje bewustzijn te creëren. Gewoon eventjes aantikken in je harsens, kijken of je er soms ook over nadenkt om een stapje extra te zetten voor de vrede in <i>jezelf</i>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>De twaalf stappen naar innerlijke vrede</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
In dit e-boek, ook vertaald naar Nederlands, staan een aantal mooie lessen voor ieder die op zoek is naar innerlijke vrede. Voor degenen die geen zin hebben om het door te lezen (slechts 24 pagina's en absoluut de moeite waard): er staat een samenvatting in. Ook ik heb een eigen samenvatting gemaakt en die vindt je hier. Het is een stappenplan, opgedeeld in drie fases. Sommigen zullen de stappen op een andere volgorde doen en het ene stapje groter maken voor zichzelf dan het andere. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<u>1. Eerste voorbereiding: de juiste levenshouding</u> </div>
<div style="text-align: justify;">
Stop met vluchten en omarm het gehele leven, met volle verantwoordelijkheid. Ook de zogenaamde problemen die naar je toe komen, want deze komen om een reden en zullen blijven komen totdat je begrijpt waarom en er van leert.</div>
<div style="text-align: justify;">
<u>2. Tweede voorbereiding: ons leven in harmonie brengen met de wetten van het universum </u></div>
<div style="text-align: justify;">
Natuurlijk weten we instinctief wat nodig is om het goede te doen in ons leven: dat zijn deze wetten. Maar vaak 'kunnen' we het niet naleven, omdat we het nog niet door en door begrijpen in elke cel van ons lijf. Het is zo dat als we wel ons best doen, ondanks dat we nog niet 100% geloven dat iets op een bepaalde manier werkt, dat het dan toch doorsijpelt. En langzaam maar zeker wordt het geloof (niet een religieus geloof, of een hoopvol geloof, maar een geloof omdat we iets zeker weten) groter en groter. Uiteindelijk kun je niet meer anders leven, omdat je dan niet in harmonie leeft met het universum en je lijdt daaronder.</div>
<div style="text-align: justify;">
<u>3. Derde voorbereiding: jouw plek in ons universum</u></div>
<div style="text-align: justify;">
Ieder van ons heeft wel eens gehoord dat je een doel hebt, of een eigen plekje in het hele systeem van leven (zo groot als dat je je voor kunt stellen) dat bestaat. Om erachter te komen wat dit is, ga je in kleine stapjes de dingen doen waarvoor jij motivatie voelt. Ook al verdien je hiermee niets. Als je weet waar je roeping ligt, maar je volgt hem niet, dan lijdt je onnodig. Natuurlijk kost de maatschappij geld, dat is NU eenmaal het systeem. Maar door alléén maar mee te werken en je motivatie te negeren, houden we het met z'n allen in stand.</div>
<div style="text-align: justify;">
<u>4. Vierde voorbereiding: je leven vereenvoudigen</u></div>
<div style="text-align: justify;">
De wensen en behoeftes van de een zijn niet gelijk aan die van de ander. Peace Pilgrim had alleen wat ze aanhad en wat in haar zakken paste; er was niets dat ze nodig had, dat ze niet al had. Onnodige bezittingen (materieel en immaterieel) leiden tot last. Als je een leven leidt waarbij je het onnodige weg laat, ontstaat er ruimte: vrijheid!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Na deze voorbereidingsfase volgt de zuiveringsfase.</div>
<div style="text-align: justify;">
<u>1. Eerste zuivering: zuivering van het lichaam</u></div>
<div style="text-align: justify;">
Je lichaam is je tempel. Leef je om te eten, of eet je om te leven? Maar ook gewoontes als voldoende slaap, beweging, frisse lucht en zonlicht horen hierbij.</div>
<div style="text-align: justify;">
<u>2. Tweede zuivering: zuivering van gedachten</u></div>
<div style="text-align: justify;">
De kracht van gedachtes is immens! Het is niet voldoende om het goede te doen en te zeggen, sterker nog, als het goede denken er aan vooraf gaat, heeft al dat positieve dat je doet veel meer effect. </div>
<div style="text-align: justify;">
<u>3. Derde zuivering: zuivering van verlangens</u></div>
<div style="text-align: justify;">
Oftewel het onder controle hebben van je verlangens, ken ze. Hoe belangrijk zijn ze nog als je je hart volgt en daarmee volledig gelukkig bent?</div>
<div style="text-align: justify;">
<u>4. Vierde zuivering: zuivering van motieven</u></div>
<div style="text-align: justify;">
Waarom doe je de dingen die je doet? Zit daar een negatieve emotie achter, of is het alleen om je verlangens te bevredigen? Wat is daarachter dan het motief? In een dienstbaar leven leef je om te geven, niet om te krijgen. Je zult wel krijgen, maar dat is geen motief. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Het derde deel gaat over loslaten. </div>
<div style="text-align: justify;">
<u>1. "Ik wil" loslaten</u></div>
<div style="text-align: justify;">
Door de niet goede dingen die je van plan bent, niet te doen of te zeggen, maar om te draaien in positieve energie, kun je hieraan werken. </div>
<div style="text-align: justify;">
<u>2. Het gevoel "van niet verbonden zijn" loslaten</u></div>
<div style="text-align: justify;">
We zijn allemaal verbonden en allemaal één. We leven allemaal op dezelfde wereld, met dezelfde soort geest. Waarom kunnen we dan niet inzien dat de ander waarover we oordelen, ook vanuit een eenzijdig perspectief de wereld in kijkt, en ons berusten hierin met compassie en liefde voor de ander? Iets goeds doen voor de ander of het grote geheel haalt dit verbond aan. </div>
<div style="text-align: justify;">
<u>3. Alle gehechtheden loslaten</u></div>
<div style="text-align: justify;">
Laat materiële zaken die niet meer nuttig voor je zijn los, geef ze door naar een plek waar ze wel nuttig kunnen zijn, zodat ze geen bezit van jou nemen. Ook een ander kunnen we niet bezitten: niet een man, vrouw of kind. </div>
<div style="text-align: justify;">
<u>4. Alle negatieve emoties loslaten</u></div>
<div style="text-align: justify;">
Voel je het verschil tussen zorgen maken en zorgzaamheid? Het een is een negatieve emotie die zich in je hoofd blijft herhalen, het ander is een positieve actie die je uitvoert ten gunste van een ander. Daarnaast is het handig om in te gaan zien dat niemand van buiten af jou pijn kan doen op psychisch vlak. Dat is een stukje van de andere persoon dat wordt geprojecteerd. Loslaten dus. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-4579101952185243092014-01-27T18:33:00.002+01:002014-01-27T18:33:41.877+01:00Manusje :-)<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDmbIGOPtJ7es0BtLxqBcIoUlBWutuW8FGabIK6n8h40v9ZIEsgDsACJIhNJ_JUsbk5XH0WunAVY47XChUH2z3UDd_Ca2iYm_aC3ZCZfB6wrz2OOOJ_BHw5jGlJ1_OU83R-Ulupj4KwktD/s1600/klusjesvrouw_gr.jpg.crop_display.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDmbIGOPtJ7es0BtLxqBcIoUlBWutuW8FGabIK6n8h40v9ZIEsgDsACJIhNJ_JUsbk5XH0WunAVY47XChUH2z3UDd_Ca2iYm_aC3ZCZfB6wrz2OOOJ_BHw5jGlJ1_OU83R-Ulupj4KwktD/s1600/klusjesvrouw_gr.jpg.crop_display.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ja, dit kan ik ook. Alleen wordt mijn buik steeds dikker ;)</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b>Manusje-van-alles</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
We weten allemaal wel wat wie Manusje van alles is, toch? Nu ben ik onlangs begonnen om me te profileren als zodanig. Wat houdt dit in?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
In opdracht van zoek ik verschillende dingen voor je uit. Ik zoek uit welke aanbieder van elektra of glasvezel het goedkoopst is, welke inboedelverzekering de beste voorwaarden heeft, waar je het goedkoopst je vliegticket of vakantie kunt boeken, help je met budgetteren als er een krappe periode aan komt, help je om je leven te verduurzamen en te minimaliseren als je het idee hebt dat het beter kan.<br />
Staan deze dingen al weken op je lijstje, maar Heb Je Er Geen Tijd Voor?</div>
<div style="text-align: justify;">
Ik neem de klusjes graag van je over, tegen een mooi tarief, zodat je niet tijdens je werktijd hoeft te bellen, je humeur niet hoeft te verpesten aan callcenters, je niet hoeft te verdiepen in het verschil tussen groene en grijze energie.<br />
<br /></div>
<ul>
<li>Particuliere administratie uitzoeken</li>
<li style="text-align: left;">Verzekeringen, GWL, telefonie, TV, Internet </li>
<li style="text-align: left;">Inkoop voor feestjes en partijen</li>
<li style="text-align: left;">Koken; laag budget, biologisch</li>
<li style="text-align: left;">Vakanties en vliegtickets</li>
<li style="text-align: left;">Budgetteren van huishouden, vakanties en feesten</li>
<li style="text-align: left;">Huisdieren verzorgen</li>
<li style="text-align: left;">Minimaliseren</li>
<li style="text-align: left;">Verduurzamen</li>
</ul>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Heb jij ook nog een heel lijstje aan dingen die je moet regelen en kom je er maar niet aan toe terwijl de lijst groeit?</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik help je graag. Bijna alles kunnen we via email en telefoon regelen. Het enige dat ik van jou wil is een lijstje, daarna geef ik door wat ik aan aanvullende informatie van je nodig heb en hoelang ik erover doe om het een en ander uit te zoeken en/ of in gang te zetten en wat het gaat kosten. <u>Mail me: ihm.swinkels apenstaartje gmail punt com.</u><br />
<u><br /></u>
Ik zoek ook nog een leuke naam. Als jij een leuke naam voor me verzonnen hebt, wil ik hem graag ruilen tegen een klus!</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Hernieuwd vertrouwen in alleenstaande mama's </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Natuurlijk is het de bedoeling dat ik mijn keiharde knaken verdien met het opknappen van die klote klussen. Omdat ik ook graag iets terug wil doen voor de maatschappij, wil ik me graag inzetten voor alleenstaande moeders. Ik ben zelf alleenstaande moeder in spe, en ik erger me dood aan de kommer en kwel op het wereld wijde web. Het lijkt alsof de maatschappij standaard minder vertrouwen heeft in deze @liEn$. Wat even aan ons voorbij gaat is dat al dit wantrouwen als een soort van negatieve toverspreuk blijft hangen in de collectieve en individuele geest. We kunnen er beter in geloven, dat zij ('wij' over een maandje of 5) het wél kunnen, want in 2013 telde Nederland ruim 500.000 eenoudergezinnen! Overigens ben ik niet voor een zogenaamd alleenstaande moeder-feminisme: soort van doorgedraaid en overactief ego ter aansporing van het alleenstaand ouderschap (...I'm a single parent. What's your super power?...)</div>
<div style="text-align: justify;">
Ik vind dat deze doelgroep wel wat extra vertrouwen en hulp kan gebruiken. Als we met z'n allen maar roepen dat het oh, zo zwaar is, dan wordt het dat vanzelf. Overigens is het altijd zwaar in de ogen van een stel, of van een eenoudergezin dat eerder een twee-oudergezin was. En minder zwaar in de ogen van een alleenstaande ouder.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Om bij te dragen aan een positieve spirit van de maatschappij ga ik een nieuwe blog opzetten. Vooral weer over mezelf, in dezelfde geest als deze blog. Heel handig voor degene die niet zo'n interesse hebben in mijn mama-perikelen; daar zal ik hier weinig over bloggen. Het zal gaan over mijn leven op weg naar het alleenstaand moederschap, waar ik tegenaan loop en hoe de negativiteit om te turnen in positiviteit. De nieuwe blog is onderweg, nog niet af: </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Van Nomade naar Mama</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Hiervoor zoek ik nog affiliate producten of producten die ik kan testen tegen een review!<br />
Heb je ideeën hierover, schrijf me via smoelenboek of email me: ihm.swinkels apenstaartje gmail punt com.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
Om in daden iets terug te doen voor deze doelgroep, wil ik me ook graag kosteloos (niet gratis, maar tegen sociale waarde) gaan inzetten voor alleenstaande mama's. Ik help ze graag met budgetteren, verduurzamen en minimaliseren. Dit is iets dat ik komende maanden vorm wil gaan geven. Als je hierover ideeën hebt, dan hoor ik ze graag! </div>
</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-85804091226999882102014-01-23T10:37:00.000+01:002014-01-23T10:47:54.661+01:00$uperrr $nelle result@ten!<div style="text-align: justify;">
<b></b><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1TSA-PXaqXe1we9iLoNdeyLTR2g3kEfyIcXSOoZe7amWlfyp6s6UO9f79TXxQHymRqng3ar46pUeZP2txlzlwkmktdogt4vAvkBXFG_-hbaQ6CmXwajQlT2ZEiv0L7Xj0qC4BdbbH18eE/s1600/ego+says.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1TSA-PXaqXe1we9iLoNdeyLTR2g3kEfyIcXSOoZe7amWlfyp6s6UO9f79TXxQHymRqng3ar46pUeZP2txlzlwkmktdogt4vAvkBXFG_-hbaQ6CmXwajQlT2ZEiv0L7Xj0qC4BdbbH18eE/s1600/ego+says.jpg" height="319" width="320" /></a><b><b><br /></b></b><b><br /></b><br />
<b><br /></b>
<b>YES!</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
In één week tijd kwamen mij toe: een nieuwe baan én woonruimte! Positief blijven baat; wat een prachtig resultaat! Solliciteren en verhuizen zijn nog wel dé twee dingen in het leven waar ik <strike>echt een teringhekel aan heb,</strike> <strike>nooit zoveel zin in heb,</strike> het liefst al mijn energie aan spendeer!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>Karma fiksen</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dacht ik heel eventjes halverwege vorige week dat ik echt te veel hooi op mijn vork nam. Al dat genetwerk, gesolliciteer, op en neer gefiets tussen verschillende hotspots en afspraken en het blijven lachen...het leek op te breken! Mijn eeuwige glimlach verdween eventjes van mijn gelaat donderdagavond. De relatie met de papa van mijn ongeboren kindje loopt niet vlekkeloos- heeft het dat ooit gedaan? En ik besefte dat daar eigenlijk nog best wel wat te halen valt, qua verwerking van emoties. Waar ligt de balans tussen die onfeilbare positieve instelling en het toelaten van "negatieve" emoties? Ik ben zo sterk en moedig, maar waar is de ruimte om te verwerken dat ik een heftige periode achter de rug heb, zowel in India als hier in ons natte kikkerlandje? Nergens! Die ruimte is er niet. Die geef ik mezelf niet. Relativeringsuitdaging. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Natuurlijk geef je altijd wat karma mee aan je kinderen, maar ik was van plan om toch een heel belangrijk stukje voor mezelf af te sluiten vóór de geboorte. Er is een reden waarom ik, alles dat gebeurd is afgelopen tijd, heb aangetrokken. En nu is hét moment bij uitstek om die dingen boven te hengelen en te verwerken, voordat ik alles opsla en als welkomstgeschenk meegeef aan het prulleke. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Solliciteren kun je leren?</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Nee, ik ga nu écht, écht niet meer op reis. Echt niet".</div>
<div style="text-align: justify;">
Ik moest lullen als Brugman om de andere kant van de tafel te overtuigen dat ik niet van plan ben om weer een gat in mijn CV te boren met een reisje, zonder bloot te geven dat ik wel met verlof zal moeten over een maand of 5. Nee, ik ben niet verplicht om te vertellen dat ik zwanger ben, maar ik vraag me wel af wat voor een relatie ik met mijn kersverse werkgever aan wil gaan door het niet te melden. Moeilijke kwestie. Uiteindelijk heb ik het niet verteld. En mijn blog van Google afgehaald. De noodzaak voor een baan is iets groter dan mijn streven naar eerlijkheid op dit moment. Bovendien hebben ze er niet naar gevraagd; dat mag namelijk niet.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Na een telefonische intake, een stressvolle callcentertest, een telefonisch rollenspel én een sollicitatiegesprek kreeg ik afgelopen vrijdag een telefoontje dat ik ben aangenomen op de Hulp Bij Aangifte-afdeling bij de Belastingtelefoon. De reden waarom ik zo soepeltjes door deze enorme procedure heen rolde, is dat het ten tijde van mijn Start People carrière de Belastingtelefoon mijn klant was. Ach ja, elk voordeel heb zijn nadeel. Ik ben in ieder geval nog nooit zo blij geweest met een baan. En ik begin maandag al!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">"You must give up the life you planned, </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">in order to have the life that is waiting for you"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Joseph Campbell</b></span></div>
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Home is where the heart is?</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Natuurlijk! Maar ik heb écht, écht behoefte aan rust, routine en stabiliteit momenteel. Echt.<br />
Afgelopen weken logeerde ik bij aanstaande suikertante. Met haar hippe fiets reed ik heel Eindhoven en omstreken af voor werk & woonruimte. Zo kwam vorige week maandag ineens een tijdelijke woonruimte voorbij: vlakbij het centrum van Eindhoven, voor een zeer acceptabele prijs. 't Broertje van een vriend van me vertrok die volgende dag naar... jawel, India. Of ik tot 1 april wil onderhuren? Ja, perfect!</div>
<div style="text-align: justify;">
Vanaf 1 april heb ik eventueel woonruimte in Valkenswaard. Dat zou dus perfect uitkomen!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>De bijstand-route</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Om te zorgen dat er in ieder geval iets aan inkomen binnenkomt terwijl ik als een dolle solliciteer, besloot ik me te beroepen op Neerlandsch sociaal vangnet. Maar onder 't mom van de participatie-samenleving, zijn de regeltjes aangescherpt. Desalniettemin heb ik een poging gewaagd. Ik moest tot mijn laatste salaris (november 2012...) bankafschriften aanleveren van mijn bankrekeningen en mijn creditcard, voor alle contante stortingen deugdelijk bewijsmateriaal aanleveren (yeah, right..) en verklaren waaraan ik in India mijn geld heb opgebrast. En als dat in de ogen van de bijstandswet onverantwoordelijk zou zijn, zou ik als straf gekort worden voor een maand. Het zou uiteindelijk maar om een dag of 20 gaan en ik zou mijn verhuurder flink moeten lastig vallen met verklaringen en vliegtickets. Ik heb besloten om maar geen aanspraak te maken op ons gemeenschapsgeld. Wat een opluchting!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik denk dat ze bij het aanscherpen van de bijstandsregels ook de personeelsextraatjes voor het WWB-team hebben geschrapt. Mijn inkomenscasemanager vroeg me na het gesprek of hij een privévraag mocht stellen. Ik dacht, misschien is hij geïnteresseerd in mijn gecompliceerde situatie?</div>
<div style="text-align: justify;">
Maar nee het ging niet om mij, hij wilde relatie advies voor zichzelf; hoe hij om moest gaan met zijn nieuwe vriendin, die jaloers werd als hij met zijn ex-vrouw en moeder van zijn kinderen communiceert.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ik was niet van plan om door de mand te vallen. Gelukkig deed hij dat voor me.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">"Follow your bliss and </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">the universe will open doors for you </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">where there were only walls"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Joseph Campbell</b></span></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-38521172777046916102014-01-20T16:46:00.000+01:002014-01-20T19:49:55.934+01:00De nieuwe generatie<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0oR8IH3yBUkdws_Un1REgcjVApONcU0aEMMRnDJoztff3djTHtNS9c-pjwsS6PvJHbW3b8CGcUpA-My4-5TvH9cAemwzyJdtgVUt-ItPm-OZjXAHbZJWzy1VEsLy11qPNRjH71CbcHkoz/s1600/netwerk.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0oR8IH3yBUkdws_Un1REgcjVApONcU0aEMMRnDJoztff3djTHtNS9c-pjwsS6PvJHbW3b8CGcUpA-My4-5TvH9cAemwzyJdtgVUt-ItPm-OZjXAHbZJWzy1VEsLy11qPNRjH71CbcHkoz/s1600/netwerk.jpg" height="320" width="227"></span></a><span style="font-family: inherit;">Mijn generatie, en de generatie(s) na mij, is de generatie van de participatie-samenleving, zoals Rutte dat zo mooi in het leven heeft geroepen. Daar is op zich niets mis mee; ik heb al vaker geroepen dat het zo fijn zou zijn als die individualistische attitude de kliko in wordt geveegd. Samen komen we veel verder! We zijn nu eenmaal sociale wezentjes, kudde dieren en we leven nu eenmaal in een universum waarin álles aan en met elkaar is verbonden. Niets kan zonder het ander voortbestaan. Het is heel erg makkelijk om te vergeten als je financieel onafhankelijk bent en denkt het gemaakt te hebben. Een blik op je bankafschrift vertelt je al hoeveel verbindingen je nodig hebt, al is het maar voor valse zekerheid.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Nieuw begin</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Terug in Nederland, voornemens om mijn leven een geheel nieuwe wending te geven, ga ik vol goede moed op zoek naar woonruimte en werk. Ik probeer de waarschuwingen van het pessimisme om me heen niet op te slaan in mijn geest. </span><br>
"Het is vast moeilijk om nu een baan te vinden"<br>
<span style="font-family: inherit;">"Het zal nu niet meevallen". </span><br>
<span style="font-family: inherit;">"Het is crisis". </span><br>
<span style="font-family: inherit;">"Recessie!!" </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Ik weiger mee te doen aan de sleur van de maatschappij. Als we met z'n allen maar hard genoeg roepen dat het oh, zo zwaar is, dan wordt het dat vanzelf. Ik niet dus. Vol goede moed. Meestal dan. Als ik mijn hoofd niet laat hangen, want natuurlijk gebeurt dat wel eens. Gelukkig heb ik een snel reactievermogen en herstel ik binnen no-time. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Ik heb in vier weken bijna 20 sollicitaties gedaan, waarvan slechts één open sollicitatie. Alle anderen waren op openstaande vacatures. Ik ben drie keer op gesprek geweest, waarvan ik bij de eerste zelf heb bedacht dat het geen goede match was. Ik reageerde op functies bij de post, bij een zonnebankstudio, restaurants (maar met het oog op mijn dikke buik ben ik daar ook weer snel mee opgehouden) en ik reageerde zelfs op afgezworen kantoorfuncties! Het is lastig om dicht bij mezelf te blijven als de nood zo hoog is, maar toch wil ik hiervoor mijn uiterste best doen.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Daarom ben ik naast het reguliere solliciteren ook bezig om mezelf te inspireren en oriënteren om eigen inkomen te genereren: schrijven, netwerken, lezen en ideeën ontwikkelen om voor mezelf te beginnen. Bovenal is deze tijd de tijd van pionieren, microbusiness en lokaal en sociaal ondernemen. Het is mijn droom om hierin mijn creatieve ei kwijt te kunnen en mijn boterham te verdienen, voor mij en 't kindeke. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Mensen van NU</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b><br></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Jbszn17tMNk?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b><br></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Mensen van NU kunnen moeilijk vaste contracten aangaan. Niet eens zozeer omdat ze zich, zoals ik, niet goed kunnen binden aan een werkgever, maar vooral omdat deze contracten nog weinig uitgegeven worden. Mensen van NU hebben weer bijbaantjes. Ze richten zich op wat hen écht gelukkig maakt. Ze zoeken gaten in de markt en spelen daar creatief op in. Mensen van NU zijn sociaal, duurzaam en slim met handel. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Via via kwam ik tijdens één van mijn onderzoekjes bij de onderstaande docu. Hier resoneer ik mee. Ik ben ook een mens van NU. Gelukkig heb ik ook pioniers in mijn directe omgeving, die mij kunnen helpen en mij kunnen steunen. Een aanrader wie inspiratie zoekt, of wie probeert om de mensen van NU te begrijpen:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b><a href="http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2013-2014/mensen-van-nu.html">De link naar de documentaire. </a> </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>De netwerk generatie</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Het voordeel van NU ten opzichte van, bijvoorbeeld de na-oorlogse lift in de economie, is dat informatie supersnel voorhanden is, weinig investering nodig is en daardoor nieuwe business gemakkelijk en snel uit te proberen is. Door te netwerken leer je mensen kennen die je voor zijn gegaan, zodat je het ondernemerswiel niet zelf uit hoeft te vinden. Natuurlijk kennen we de waarde van Facebook, Twitter en Linked In en internet in het algemeen, waar informatie sneller dan vliegensvlug gedeeld en vernieuwd wordt. Maar als je een beetje voorbij deze doorsnee media kijkt, kom je bij fantastische netwerkinitiatieven waar je betaalt met je sociale waarde! Sociale waarde? Ja, bijvoorbeeld kennis of een vaardigheid die je te bieden hebt en waar je de ander dus "kosteloos" mee verder helpt.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Zo was ik afgelopen dinsdag bij Seats to Meet op Strijp-S in Eindhoven, waar je kunt werken, koffie drinken, lunchen en samen kunt werken tegen sociale waarde. Je betaalt dus niet in euro's, maar in een wederdienst. Je maakt vooraf kenbaar waar jouw specialisatie ligt (en ja, we hebben allemaal onze specialiteiten) en waar je een ander mee kunt helpen. De ander die daar ook zit te werken en hulp nodig heeft met 't een of 't ander zoekt iemand in dezelfde ruimte (gaat allemaal even gemakkelijk met de software die ze gebruiken) en samen komen ze een heel stuk verder. Participatie-economie ten top! </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">En zo was ik afgelopen vrijdag op een netwerkochtend van "Tafel van één", een vrouwenbeweging speciaal doelend op vrouwen die uit de kinderen zijn en graag weer een leven voor zichzelf opbouwen. Er was een ontbijtshow in de Effenaar, gratis entree, gratis ontbijt en gratis advies. Een gezellig en inspirerend samenzijn om elkaar verder te helpen. De boodschap is duidelijk: Nooit opgeven! Positief blijven, no matter what. Ik voelde me enorm aangesproken natuurlijk en ik heb bevestiging gekregen voor mijn levensinstelling:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">ik creëer mijn eigen leven, wat onze geconditioneerde maatschappij ook voorspiegelt...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit; font-size: x-small;"><br></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-66789978716089919232013-10-03T16:48:00.003+02:002013-10-04T12:30:04.743+02:00Compassie: het breken van ons ego<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both;">
</div>
<b>Verpersoonlijking van compassie: Mahatma Gandhi</b><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG_aET-4eHhVOleWrT1Bf8lOi3Eh7aJ74bNNXlnbSGjMY3BbKqmyyZU-hm_5FemPPaKktM7rQei4r6LBahWZ1FSEkTKJYLX1UVu5dZLhXRnNCI0X7HIfXGnHA23S_CohjuQdN3XSsosGaD/s1600/Gandhi-on-Peace.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG_aET-4eHhVOleWrT1Bf8lOi3Eh7aJ74bNNXlnbSGjMY3BbKqmyyZU-hm_5FemPPaKktM7rQei4r6LBahWZ1FSEkTKJYLX1UVu5dZLhXRnNCI0X7HIfXGnHA23S_CohjuQdN3XSsosGaD/s320/Gandhi-on-Peace.jpg" width="319" /></a><br />
Gisteren, 2 oktober was hij jarig, het was dus Gandhi day!<br />
Toen ik in Olst was een paar maanden geleden, had ik een fijn en interessant gesprek met een van de bewoners over leven, onze 'plicht' in het leven en streven. Ik zei dat we toch niet allemaal Gandhi kunnen worden. Hij kaatste de bal terug en vroeg me waarom zouden we niet allemaal Gandhi kunnen worden?<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"Compassion is a mustle that gets stronger with use"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Mahatma Gandi</span></div>
<br />
<br />
Nog drie dagen en dan vertrek ik weer naar India. Het ene moment tel ik de dagen af, het andere moment ben ik blij dat ik nog even kan genieten van mijn naasten en een heerlijkste der seizoenen; herfst. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Compassie, de capaciteit om mee te voelen met een ander, is iets waar ik zelf ook nog steeds dagelijks mee oefen, maar nu ik hier ben zie ik toch duidelijk de verschillen. Nee, erg veel compassie voor de natuur en moeder aarde lijken de Indiërs niet te hebben. Maar wel voor elkaar! Het individualisme begint aan zijn eindsprint hier in Nederland -ook met de opkomende deel-economie, houzee!-, terwijl in India collectiviteit nog lang niet uitgebloeid is. In India is zorg, tolerantie en liefde voor elkaar het allerhoogste goed. "Guest is God" is bijvoorbeeld een algemeen gezegde.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Disclaimer </b><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Compassie, de een heeft het iets meer en de ander iets minder. Ik ben er niet voor om iemand de weg in het leven te beoordelen. Ik ben er niet voor om een ander op 'de goede weg' te sturen, want buiten dat 'de goede weg' niet bestaat, is een onderdeel van compassie om verschillen te overstijgen en eenheid te ervaren. Ik wil wel heel graag iets van mezelf delen, omdat ik ervan overtuigd ben dat de wereld er een heel stuk mooier uit ziet als we allemaal een klein stukje van onszelf, ons ego, delen en daarmee opzij zetten en een klein beetje meer compassie zouden tonen. Een betere wereld begint altijd bij mij en ik kan alleen mijzelf veranderen. Alles dat ik schrijf is geïnterpreteerde kennis van buitenaf. Perceptie maakt de wereld relatief. Op naar wereldvrede!<br />
<br />
<br />
<b>G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.D.G.O.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sinds ik vorig jaar een<strong><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2012/11/11-meiden-en-een-steentje.html"> mindfulness cursus</a></strong> heb gedaan waar ik van mijn leraar de tip kreeg om een compassie cursus te gaan doen en sinds <strong><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2012/12/cielo-cielo-ayahuasca-deel-1.html">mijn egobrekende ayahuasca retreat</a></strong> in november, ben ik meer en meer op zoek gegaan naar het compassiepotje in mijzelf. Ieder mens heeft het! Maar meestal zit er een ego-dekseltje op dat de zaak hermetisch afsluit.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Compassie, zoals ik het zie, is het samensmelten van jouzelf met het geheel, waardoor je de wereld door een bril van liefdevolle mededogen bekijkt. Het is het erkennen dat je in een adem genoemd wordt met al het andere in onze schepping, creatie of universum. Hierdoor begrijp je diep van binnen waarom de wereld is zoals ze is. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
In het Hindoeïsme hebben ze een bijzondere uitleg van God: </div>
<div style="text-align: justify;">
G. van generator</div>
<div style="text-align: justify;">
O. van operator</div>
<div style="text-align: justify;">
D. van destroyer</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Toen ik dit voor het eerst hoorde, voelde ik nogal een weerstand tegen dat vernietigen. Natuurlijk blijft het niet bij vernietigen, want na de vernietiging worden alle losse deeltjes van het vernietigde weer samengesmolten door de generator tot een nieuw stukje iets. Dan draagt het een deeltje bij aan de schepping en daar zorgt het operationele gedeelte voor, waarna het weer wordt vernietigd en weer als bouwsteen wordt gebruikt voor iets nieuws ... enzovoorts. Zo komt het dat wij gemaakt zijn van ontplofte sterren en wie weet ben ik wel ooit een dino geweest. Wetenschappelijk onderbouwt, niets zweverigs of religieus. </div>
<div style="text-align: justify;">
Een eindeloos evoluerende creatie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Om voor mezelf dit proces te begrijpen heb ik een belangrijke stap moeten zetten in mijn bewustzijn. Ik heb God, met de grote G, moeten accepteren. Noem het leven, liefde, Om, Allah, Ram of God, voor mij allemaal hetzelfde. Maar toch niet, want...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Hier in Nederland worden we grootgebracht met ofwel God als een man met een hamer en een grote baard in de hemel die mensen bestraft als ze niet zoet zijn -en met een beetje geluk wordt rond onze negende levensjaar verklapt dat het allemaal een grapje is-, of we worden grootgebracht met het idee dat al dat godsgezever klinkklare onzin is. Het woord God wordt geweerd en verafschuwd.<br />
<br />
<span style="text-align: center;"><br /></span>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"It is often forgotten that He, who has surrounded us with this ever-evolving mystery of creation has also implanted in us the desire of question and understand" </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><strong>Paramahansa Yogananda - Autobiography of a Yogi</strong></span></div>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br />
Voor de zoektocht naar mezelf moest ik God accepteren. God wordt namelijk in elk geschrift en in elk boek genoemd dat ik afgelopen jaren vast heb gehad. Om te groeien door het verdiepen in geschriften, tradities en culturen moest ik elk aspect een kans geven, zonder mijn sceptische geest in de doctrines te verliezen. Bij het accepteren van God en het omarmen van het woord, dat ik al heel mijn leven atheïstisch onder het tapijt veegde, kwam ook het loslaten van het beeld van die man met die hamer. </div>
<div style="text-align: justify;">
In vele religies is het overigens 'verboden' om afgoden te aanbidden, wat eigenlijk een misinterpretatie is van de waarschuwing dat God zich niet laat vangen in een beeld dat onze pre frontale cortex kan produceren. Dus probeer het dan ook niet. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQiole8FFYRq02f45ody6lzO4VvNI6J4LSvHjGeOXYz-md3oZWVAUxQsx2MO8hx2aufSTR6F-80tUeYIHTXKqVH5eiLEBz_75GAJJzZqCsWTi8rdXGNWxA69ZdIFsx4VqYO7j3CMFN_Y75/s640/blogger-image-1907249834.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQiole8FFYRq02f45ody6lzO4VvNI6J4LSvHjGeOXYz-md3oZWVAUxQsx2MO8hx2aufSTR6F-80tUeYIHTXKqVH5eiLEBz_75GAJJzZqCsWTi8rdXGNWxA69ZdIFsx4VqYO7j3CMFN_Y75/s320/blogger-image-1907249834.jpg" width="320" /></a><br />
<br />
<br />
Voor mij is God het leven, de kracht die zorgt dat alles trilt, beweegt en evolueert. Het is de kracht achter ons bestaan en het ís ons bestaan. Er is geen man achter een stel knoppen. Geen uberbrein met een masterplan, maar intelligentie als het Absolute. Naakt.</div>
<div style="text-align: justify;">
Vormloos. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br /></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Wat hebben compassie en God met elkaar te maken? </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Conceptueel niets. Gevoelsmatig alles. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">Compassie is de belichaming van eenheid. God is die eenheid.</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><span style="font-size: large;"><br /></span></strong>
<strong><br /></strong>
<strong>Take a bow</strong><br />
<strong><br /></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Dit grote accepteren betekent dat ik mijn atheïstische denkbeelden, die vooral voortkomen uit conditioneringen mijn jeugd en puberteit, of beelden die de media in mijn vruchtbare geest hebben gepland, moet parkeren en soms elimineren. Het betekent dat ik voor mezelf moet toegeven dat ik in het verleden beoordeeld heb over dingen waar ik niet eens kennis van heb. Dat is natuurlijk pijnlijk voor mijn ego. Mezelf vergeven is de eerste stap naar een compassievol leven. Ook nu veroordeel ik nog soms. Dan ben ik me daar later van bewust en dan vergeef ik mezelf. Voorlopig is dit nog een aanhoudend, maar evoluerend proces. Ik buig diep voor de kracht die dit mogelijk maakt. <br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace; font-size: large;"><span style="font-size: small;">“Trust God, but tie your camel.”</span></span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace; font-size: large;"><b><span style="font-size: small;">Ru</span><span style="font-size: small;">mi</span></b></span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace; font-size: large;"><b><span style="font-size: small;"><br /></span></b></span>
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace; font-size: large;"><b><span style="font-size: small;"><br /></span></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Als ik God accepteer, dat wil zeggen dat ik accepteer dat er mensen zijn die in een concept geloven, dat ik accepteer dat het op de verkeerde manier gebruikt wordt en dat ik sta voor mezelf en mijn vertrouwen in het leven, betekent het in mijn geval ook dat ik buig voor alles dat in het verleden en heden en toekomst probeert om de boodschap van vrede te verspreiden, inclusief godsdiensten, maar ook voor de natuur en moeder aarde. Ook voor de sterren en de maan en de zon.<br />
<br />
Het is niet dat ik opvolg wat staat vermeld in geschriften, sterker nog, ik word steeds sceptischer. Ook naar wat er in mijn eigen geest gebeurd. Daardoor ga ik steeds respectvoller en nobeler om met anderen, hun geloofsovertuigingen én de geloofssystemen in hun eigen geest. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Dit laatste is compassie vóór manifestatie. Door mee te voelen met een ander, zich in te leven in een ander, in te zien dat we allemaal leven vanuit een uniek perspectief en tóch allemaal eenzelfde strijd leveren in het leven, parkeren we onszelf even. Door denken, spreken en handelen op één lijn te krijgen -oefening baart kunst- zorgen we voor compassie in actie! Door niet alleen te begrijpen en te voelen, maar door onze woorden te observeren als we spreken, en onze acties af te stemmen op dit compassievolle gevoel, parkeren we niet alleen ons ego; we manifesteren op deze manier pure liefde.<br />
<br />
<br />
<b>Gedachtes worden dingen</b><br />
<br />
In mijn zoektocht -naar geen idee wat eigenlijk, maar het brengt me op prachtige plaatsen en houdt me van de straat- heb ik ook altijd een slag om de arm gehouden als het gaat om religies. Van de meesten wist ik niet veel (en nog niet!) en het wereldbeeld was toch dat religie verantwoordelijk is voor het meest gewelddadige op aarde: het uitmoorden van elkaar. Nu ik op reis telkens geconfronteerd wordt met een andere religie of cultuur (twee jaar geleden in India was dat vooral Hindoeïsme, in Peru het Sjamanisme en afgelopen tijd vooral de Islam en het Soefisme) én sinds ik me verdiep in mijn eigen geest, kan ik niet anders zeggen dat ik heilig geloof dat de verantwoordelijkheid niet bij religie ligt, maar bij het menselijk ego dat enerzijds alleen maar uit is op macht en geld en anderzijds koning is in het misbruiken van oude teksten voor eigen gewin en het misbruiken van kwetsbare zielen. Ook daarvoor is compassie op te brengen, want we hebben allemaal een kwetsbare geest.<br />
De kern van elke religie ter wereld, monotheïstisch of polytheïstisch, is puur en focust op zelfrealisatie en compassie.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"We have a talent for messing up wonderfull things"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Karen Amrstrong</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
Voor mijn gevoel doen we al sinds jaar en dag hetzelfde: proberen moraal vast te leggen in geschriften. Vroeger kwamen hier religies uit voort. Tegenwoordig praten we nog steeds te veel en doen we te weinig. Ik ook, hoor. Ik onderneem ook nog te weinig compassievolle actie! Maar het begin is gemaakt: langzaam maar zeker krijg ik steeds meer gedachtes in de peiling door observatie, waardoor ik mijn gedachtes opnieuw kan afstellen. En daarna kan ik mijn woord en daad afstemmen op de dingen die ik denk.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Thoughts become things. Choose the right ones!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Mike Dooley - <a href="http://tut.com/">TUT.com</a></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br /></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br /></span></div>
<br />
<strong><a href="http://www.ted.com/topics/compassion">Meer inspiratie voor Compassie?</a></strong><br />
...I just love TED talks...</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
</div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-52915234806082099722013-09-21T12:26:00.000+02:002013-09-21T12:41:06.370+02:00Toekomst zaaien<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b>De ontembare vrouw<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh72h9mKGEaKODxTXRMD9tJHrCx21v3uviDYMxDCDrlWHLVXFMXW11MLNihkfb-qKzFPiExQfh89t_UXHqt4aK1gq0wp1WH0LKYAWAyBTdhwgzN5JaUgLeFwvVRSdkfIlgMVJehREeHNq_d/s1600/breath_gaia.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh72h9mKGEaKODxTXRMD9tJHrCx21v3uviDYMxDCDrlWHLVXFMXW11MLNihkfb-qKzFPiExQfh89t_UXHqt4aK1gq0wp1WH0LKYAWAyBTdhwgzN5JaUgLeFwvVRSdkfIlgMVJehREeHNq_d/s320/breath_gaia.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Breath of Gaia - Josephine Wall</td></tr>
</tbody></table>
</b><br />
<b><br /></b>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Twee, maar misschien wel meer, evenementen deze week lieten me deze blog schrijven. Twee evenementen in mijn leven die misschien op eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben, maar op het tweede gezicht -nu ik ze hier koppel- wel degelijk niet van elkaar kunnen worden gezien. De ene is het lenen van twee boeken over een Godin die me al jaren fascineert, maar waar mijn onderbewuste nog geen prioriteit aan kon stellen: Anastasia. Het andere evenement is het bezoeken van een andere Godin, de Godin van de zaadjes. Ze komt uit India, heet Vandana Shiva. Degene die deze twee evenementen aanbood, is een ontembare vrouw in levende lijven en Godin in het verkeer (vooral in de voetgangersgebieden van Gent..). Samen met haar ben ik afgelopen dinsdag naar Gent gegaan om een lezing over de toekomst van ons voedsel bij te wonen en ze leende me de boeken van Anastasia "Schepping" en "De zoemende ceders van Rusland" geschreven door Vladimir Megre. En onderweg hielp ze me herinneren aan mijn eigen scheppingskracht. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Soms voel je als vrouw (misschien hebben mannen dit ook, maar ik ben geen man, dus ik zou het niet weten) ineens vanuit je tenen een stroom energie opkruipen. Het kruipt omhoog en barst los in je onderbuik, waar je tweede (sacrale) chakra en je creatiecentrum zich bevindt. Als je daar aan toegeeft lijkt het net of de dingen die je creëert niet door jou zijn gemaakt, maar door een kracht van buiten af! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Elizabeth Gilbert -ook een Godin in mijn ogen-, de auteur van "Eten, Bidden, Beminnen" heeft er ooit over verteld in een TED-filmpje:</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/86x-u-tz0MA?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<b><br /></b>
<b>Adam en Eva </b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Al het nieuwe leven zit in puurste vorm opgeslagen in een klein korreltje. Soms ter grote van een speldenknop. Soms met het blote oog niet eens te zien! En het prachtige van alles is dat ui die zaadjes die met het blote oog niet zijn te zien de meest complexe levensvorm te voorschijn komen. Het meeste leven op aarde kan niet stoeien met andere levensvormen, behalve wij. Wij kunnen toekomst zaaien, wij kunnen creëren. Wij kunnen de genetische code die opgeslagen zit, de code die zorgt dat een speldenknopje veranderd in een enorme boom, met takken, bladeren voor fotosynthese, stevig genoeg voor wind, verankerd in de grond met wortels, die ook nog eens voeding en water op kunnen zuigen, veranderen. Zonder ons, blijft de code, ook al is deze miljoenen jaren oud, in het zaadje zitten. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Helaas hebben wij niet altijd in de gaten dat die verandering niet ten goede komt aan hetgeen dat er uit voorkomt. Wij hebben er geen vertrouwen in dat de zoals de natuur het bedoeld heeft, het beste is voor ons allemaal. Niet alleen voor de mens, maar ook voor alle andere bewoners op aarde en voor de voortzetting daarvan. Alles was al ooit in harmonie met elkaar. Het is nooit te laat om die harmonie te herstellen! Want wij kunnen creëren. Het is zo belangrijk om de harmonie te herstellen tussen de scheppende krachten, man en vrouw, die samen wonderen kunnen verrichten!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"Wees maar niet verdrietig" zei Adam, inmiddels zeker van zichzelf, "nu komt de duisternis van de nacht. Die is nodig om uit te rusten. <b>Maar hoe vaak het ook nacht wordt, de dag keert altijd weer terug</b>."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"Is dat dezelfde dag, die komen gaat, of een nieuwe?, vroeg Eva.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"De dag keert terug zoals jij het wil."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"Aan wie is de dag onderworpen?"</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"Die is onderworpen aan mij."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"En aan wie ben jij onderworpen?"</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"Aan niemand."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"Waar kom je vandaan?"</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"Uit een droom."</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>De schepping - Vladimir Megre</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>De herziening van de zaadwetgeving </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5JqAca1nJtKmrgF6N1J-YPIyvrbRKjPxNtovuXfd6uWofKlJOJbX5upnXnPCYlIJAPjNYBcFN9EEgPxepQE3btMgnpI_r87V8Wa_u8MYDUGFPuLwfY4XopcWyyHQCebjSe8Cgdynov-M_/s1600/Vandana.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5JqAca1nJtKmrgF6N1J-YPIyvrbRKjPxNtovuXfd6uWofKlJOJbX5upnXnPCYlIJAPjNYBcFN9EEgPxepQE3btMgnpI_r87V8Wa_u8MYDUGFPuLwfY4XopcWyyHQCebjSe8Cgdynov-M_/s400/Vandana.jpg" width="400" /></a>Het klinkt bijna poëtisch, deze woorden die afgelopen dinsdag uitgesproken werden. Ik was op een lezing in Belgisch Gent.<b><a href="http://www.vandanashiva.org/"> Vandana Shiva</a></b>, een Indiase denktank op gebied van voeding en permacultuur, was te gast en sprak inspirerende woorden over de wereld en voedselproblematiek. Lady Shiva (Shiva is de God van destructie in het hindoeïsme, iets wat ik dan weer niet vind passen in mijn verhaal) heeft onder andere kwamtumfysica gestudeerd. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
In India runt ze een "Earth Farm" <b><a href="http://www.navdanya.org/">Navdanya</a></b> genaamd, in Dehradun, deelstaat Uttarakhand (waar ik bijna heen was gegaan, ware het niet dat ze geen plek hadden voor vrijwilligers en ik besloot dat terug te gaan naar Mcleod Ganj na mijn voedselvergiftiging op de bruiloft, <b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/search?updated-max=2013-05-28T09:01:00%2B02:00&max-results=3&start=6&by-date=false">zie blog</a></b>). Ik kwam er pas op de lezing achter dat deze dame het brein is achter Navdanya, dat '9 zaden' en 'nieuw geschenk' betekent in Hindi. </div>
<div style="text-align: justify;">
Vandana Shiva strijdt voor de vrijheid van zaden, wat zoveel wil zeggen als we de vrijheid moeten hebben als consument om te bepalen welke genetische code het zaadje bevat dat in de grond wordt gestopt, waarvan wij later eten. Want die vrijheid zijn we onderweg verloren, toen de grote boze wereld het van ons overnam. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Die strijd gaat Vandana Shiva voornamelijk aan met vrouwen, en ze noemen het kortweg Ecofemisme. Er is een beweging opgezet "Woman of Diversity", die geweldloos werken aan het verdedigen van diversiteit, vrede en democratie van de bedreiging voortvloeiend uit monocultuur, oorlog, totalitarisme en fundamentalisme. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">"De aarde biedt genoeg om aan ieders behoeften te voldoen, maar niet voor ieders hebzucht."</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Mahatma Gandhi</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ze heeft dinsdag een hoop verteld, en ik heb geprobeerd een hoop te onthouden. Een paar dingen zijn me bij gebleven. Wisten jullie bijvoorbeeld dat 28% van de voedselvoorziening op de aarde, 75% van de aarde kapot maakt? Oorzaken zijn onder andere verwoestijning van het landschap doordat de bodem wordt uitgeput, maar ook het kappen van wouden om voedsel te planten voor de bio-industrie van vee, dat wij vervolgens opeten. Daarnaast is in Europa 80% van de boeren 55 jaar of ouder. In Europa wordt ongeveer 50% van ons voedsel verspild. En genetisch gemanipuleerde zaden en daaruit groeiende planten zorgen voor gekke ziektes. Volgens haar gaat het er komend decennium omhangen: </div>
<div style="text-align: justify;">
Gaan we uitsterven of<b> kiezen we er met zijn allen voor om het leven te vieren?</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Tot zover het slechte nieuws! Hoewel om mensen wakker te schoppen, het soms nodig is om te communiceren over dingen die we beter anders aan kunnen pakken, geloof ik toch nog steeds in "niet lullen, maar poetsen". Maar omdat een betere wereld bij jezelf begint, zal ik zelf eerst moeten gaan poetsen! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Daarnaast geloof ik heilig in actie vanuit liefde voor de wereld en zal ik niet meewerken aan het actief vernietigen van zogenaamde "kwade" krachten. We kunnen onze energie en onze verbeeldingskracht beter wenden aan het goede. Vanuit deze blog wil ik aandacht vragen voor <b><a href="http://seedfreedom.in/declaration/?fb_action_ids=10201724741137769&fb_action_types=og.likes&fb_source=other_multiline&action_object_map=%7B%2210201724741137769%22%3A10151021632728891%7D&action_type_map=%7B%2210201724741137769%22%3A%22og.likes%22%7D&action_ref_map=%5B%5D">deze petitie over vrijheid van zaad</a>, </b>uiteraard opgezet door Vandana zelf. Daarnaast wil ik als ik straks terug ben in India, alsnog naar Navdanya, om te leren over permacultuur.<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">'Vladimir, zeg tegen de mensen: "Mensen, geef jezelf je moederland terug!"'</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>De schepping - Vladimir Megre</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
Tot slot wijst Vandana ons op <b><a href="http://seedfreedom.in/real-food-heroes/">'World Food Day'</a></b> en inspireert ons om die dag onze eigen voedselheld te eren! Dan kan op een formele manier, maar dit kunnen we ook informeel, gewoon thuis in de keuken. Daarnaast herinnert ze ons aan <b><a href="http://seedfreedom.in/fortnight-of-actions-letter-from-vandana-shiva/">Gandhi's verjaardag op 2 oktober</a></b> en zijn nalatenschap: zelf-georganiseerde vrijheid en de kracht van de waarheid. </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 19.1875px;"><b>Synchrone krachten: Van macht terug naar kracht!</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 19.1875px;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;">Wat deze twee Godinnen nu eigenlijk gemeen hebben is dat ze ons herinneren aan onze kracht om te scheppen en terug te gaan naar de harmonie waar ieder van ons naar verlangd. Die kracht hebben we, mannen en vrouwen. In de loop van de eeuwen zijn vrouwen helaas hun kracht verloren doordat mannen zich machteloos begonnen te voelen onder de aantrekkingskracht die vrouwen op hen hadden. We moeten weer samen gaan werken. We moeten terug naar harmonie en elkaar beloven die kracht niet te veranderen in macht over een ander. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;">Ik kan alleen voor mezelf denken, spreken en handelen en alleen mijn gedachten, woorden en handelen aanpassen om deze harmonie terug in de wereld te brengen. Daar geef ik mijn leven aan. </span></span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large; line-height: 19.1875px;">"Er komst een dag dat vaders zullen begrijpen dat juist zij verantwoordelijk zijn voor de wereld waarin hun kinderen leven. Er komt een dag dat iedereen zich bewust wordt dat hij de wereld gelukkiger moet maken voordat hij een kind op deze Aarde zet"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>De Schepping - Vladimir Megre</b></span></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;">Hieronder mijn lievelingslied van de band <b>'Bad Religion'</b>. Het heet<b> A</b></span></span><span style="line-height: 19.1875px;"><b>nesthesia </b>en komt van het album <b>'Against the grain' </b>en een van de interpretaties van de liedtekst is dat het gaat over de aantrekkingskracht van vrouwen die mannen machteloos laat voelen. Tijdens het schrijven van deze blog heeft ie op<i> repeat</i> gestaan. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 19.1875px;">Als dat geen synchroniciteit meer is, weet ik het niet....</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/O5VzfPQGLlM?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19.1875px;"><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19.1875px;"><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19.1875px;"><br /></b></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-53816637793564971222013-09-17T11:41:00.000+02:002013-09-18T10:01:54.520+02:00Het mooiste leven op aarde!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPPzENKewEt4riJqPcyLkYq6ODHVkGhJGZgvg99OULCjmmcRDqj71Wlkp5Xd4DQOBzcuGf8uWEjSKP58CjJzrYzsfZWJ8ZjCeizTU0Fb8xuDfnfM3qnF6QsBYikXRbFfC8gAbpYpi5e3qy/s1600/602839_662703010414203_1414545091_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPPzENKewEt4riJqPcyLkYq6ODHVkGhJGZgvg99OULCjmmcRDqj71Wlkp5Xd4DQOBzcuGf8uWEjSKP58CjJzrYzsfZWJ8ZjCeizTU0Fb8xuDfnfM3qnF6QsBYikXRbFfC8gAbpYpi5e3qy/s320/602839_662703010414203_1414545091_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 18px;"><b>Goeie vraag?!</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 18px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Tijdens een familiebijeenkomst dit weekend kwam natuurlijk mijn onstuimige leven aan de orde, zoals altijd het geval. Ten eerste omdat ik deze mooie mensen amper zie, en ten tweede omdat het toch vaak maar wat vragen oproept bij de meesten. En ze hebben natuurlijk gewoon interesse in mij, omdat ik familie ben!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Ik zat te kletsen met mijn neef en hij gaf aan dat hij eigenlijk alleen zichzelf kende in verhouding tot anderen, omdat hij nog nooit alleen was geweest. Hij had niet alleen gewoond, was nog nooit alleen weggeweest. Hij had geen enkel idee hoe hij zou zijn in zijn eentje. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Mijn vraag aan hem was of hij, al zou hij een bucketlist maken, dit erop zou willen zetten. Zijn antwoord was ja, maar....</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;">Verder vroeg ik hem of hij zichzelf ooit de vraag had gesteld of hij het mooiste leven op aarde had. Zijn antwoord was nee, maar....</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;">Heb jij deze vraag ooit gesteld aan jezelf? Wat is hierop je antwoord?</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Heb ik het mooiste leven op aarde?</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><b>Re-Create!</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: x-large;">JA!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Is het antwoord 'ja', dan ben je een tevreden mensch. Dat is prachtig en koester dat, want je bent in onze Westerse samenleving schaars. Je zou met niemand ter wereld willen ruilen, er zitten geen maren achter, of kleine lettertjes. Een volmondig JA! en je zou het van de daken willen schreeuwen!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Nee....</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Is het antwoord 'nee'? Dan zijn er twee dingen die je kunt doen om die nee in redelijk korte termijn in een 'ja' te veranderen. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><u><b>1.) Verander de dingen waar je controle over hebt.</b></u></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><u><b>2.) Accepteer de dingen waar je geen controle over hebt en verander je reactie erop. </b> </u>-> to be continued!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Ik geloof dat je het leven volledig in eigen hand hebt. Niet omdat je overal controle over hebt, maar omdat je jouw reactie op de dingen waar je geen controle over hebt, wel onder controle kunt krijgen. Dus als er iets gebeurd dat niet helemaal in jouw lijn der verwachtingen valt, dan verander je je lijn der verwachtingen. Of nog beter, alle verwachtingen afschaffen!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><b>Verander de dingen waar je controle over hebt</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7rH9iFt5RVPOu-IACXugiyPtlz54aatKtdOyD1aLqAIN9F2ULTX9rQAilRBLWRM1-kK6pxX36l3iRudsfNrdFLKG2R8Vl32oHf3opJI6vXVqXyHmbkymhBq_OwaXdOPzf5KFAYCICsRCv/s1600/lifis.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7rH9iFt5RVPOu-IACXugiyPtlz54aatKtdOyD1aLqAIN9F2ULTX9rQAilRBLWRM1-kK6pxX36l3iRudsfNrdFLKG2R8Vl32oHf3opJI6vXVqXyHmbkymhBq_OwaXdOPzf5KFAYCICsRCv/s320/lifis.jpg" width="239" /></a><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Durf jij met je hand op je hart te zeggen dat jij alles doet om jezelf gelukkig te maken? Durf jij impopulaire beslissingen te nemen? Durf jij af te wijken, gewoon omdat dat beter voelt? Durf jij te leven? </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;">Dingen waar je controle over hebt zijn de dingen die vanuit jouw lijf en leden voortkomen. Het is erkennen dat jij de volledige verantwoordelijkheid draagt over jouzelf en jou leven. Dat is best een grote klus. Het voordeel van deze verantwoordelijkheid is dat je de verantwoordelijkheid van anderen (behalve de kinderen die je onder je hoede hebt, tot een bepaalde leeftijd en niet verder) los kunt laten! Jij bent alleen verantwoordelijk over jouw eigen gedachtes, woorden en daden. Een ander heeft ook de keuze om daar op te reageren. Dat is niet jouw pakkie an. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Een van de tools om je leven terug in eigen hand te nemen is die enorm hippe bucketlist. Hij lijkt ineens overal om me heen op te duiken. Twee weken geleden schreef ik er al over, maar ik merkte dat er toch wel wat grijze ruis hangt rondom dit fenomeen. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><b>Bucketlist (F)AQ: Toekomst vs. NU</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Een van de reacties op <b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2013/09/bucketlist-vol-30-op-naar-mijn-toekomst.html">mijn vorige bucketlistblog</a></b> bestond uit een aantal vragen. </span></span></div>
<span style="font-family: inherit; line-height: 18px; text-align: justify;"><i style="background-color: white;">Ik vind het nog een beetje beangstigend moet ik zeggen om zo'n bucketlist op te stellen. Is dat raar? Of had jij dat ook? </i></span><i style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-align: justify;">Kan ik wel doelen en dromen bedenken? </i><i style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-align: justify;">Wanneer moet ik dan aan welke beginnen? </i><i style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 18px; text-align: justify;">Wat als ik ontdek dat ik de tijd niet neem om er meer aan te werken?</i><br />
<span style="font-family: inherit; line-height: 18px; text-align: justify;"><i style="background-color: white;"><br /></i></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Waarom zou je in eerste instantie een bucketlist maken? Het dient als houvast. Ik stel hem op, omdat het me dwingt om bewuste beslissingen te nemen in mijn leven. Ik wil niet dat het leven tussen mijn vingers door glipt. Het geeft me focus. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Controlfreak? Nee, want wat nog veel belangrijker is dan die bucketlist, die volledig in de toekomst ligt en daardoor een illusie is, <b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2012/05/de-mooiste-tijd-om-te-leven.html">is de oefening om in het NU te zijn</a></b>. Want daar is het echte leven! Als je dus te veel met toekomstige acties bezig bent, glipt het leven JUIST tussen je vingers door! De bucketlist is een </span><i><span style="line-height: 18px;">selffulfilling prophecy lijst</span></i><span style="line-height: 18px;">. Maken en snel weer loslaten!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">1-0 voor NU</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Als je bovenstaand in acht neemt, dan hoef je die hele lijst ook niet zo serieus te nemen, zoals je de toekomst niet zo serieus moet nemen. Je leeft nu! Zet er dingen op die je grappig lijken om ooit te doen, zoals een sjaal breien of een een taart bakken voor de buurvrouw. Of als je in een reisgidsje een mooi plaatje ziet, dan zet je die bestemming erop.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Een bucketlist is een <b>dynamische lijst;</b> <b>jij verandert continue, de wereld om je heen verandert continue</b> en waarom zou die lijst dan een vaststaand gegeven moeten zijn? Als je volgend jaar geen zin meer hebt om die trui te breien, omdat je gaat verhuizen naar Zuid Spanje en je daar helemaal geen sjaal nodig hebt, dan kras je 'm er toch lekker af. </span></span><span style="font-family: inherit; line-height: 18px;">Maar als je deze winter niks te doen hebt en je oma komt aanzetten met oude breinaalden en een bol wol in de kleur van jouw jas...dan gaat er een lampje branden! Want je had altijd al een sjaal willen breien! En daar had je waarschijnlijk nooit <u>bewust</u> over nagedacht als je die lijst niet had gemaakt! </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 18px;">De nadruk ligt altijd bij <u>bewustwording</u>, daar is de bucketlist voor bedoeld. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 18px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYcVJB-3FSDmJ9Dx2iWlLux5kswRO14Bo2h7PHKc86DYsvGrESOYJ5qfH36TkXyAek-nMl_gN1epq_vcuhyphenhyphenAc00EmRtcltT_rD3ukXqI2VV5qQ0-ag3-EkzXdrA8qvBP1Ob5O8CwnwzGtj/s1600/1237571_665940623423775_1351840124_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYcVJB-3FSDmJ9Dx2iWlLux5kswRO14Bo2h7PHKc86DYsvGrESOYJ5qfH36TkXyAek-nMl_gN1epq_vcuhyphenhyphenAc00EmRtcltT_rD3ukXqI2VV5qQ0-ag3-EkzXdrA8qvBP1Ob5O8CwnwzGtj/s200/1237571_665940623423775_1351840124_n.jpg" width="200" /></a><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></span></div>
<span style="font-family: inherit;">Wanneer begin je aan het afstrepen van die doelen? Dat maakt niet uit, misschien wel nooit! Waar het om gaat, is dat je bewust invulling geeft aan je leven. Dat je bewust nadenkt of het leven dat je leidt, met korte ei, is zoals je wilt dat het is. Het gaat erom dat je beslissingen in de hand neemt en het leven een stap vóór bent, in plaats van achter. </span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Als je later als je groot bent, ontdekt dat je helemaal niet de tijd neemt tijd om je lijstje af te werken, dan is het tijd om vraag 1 weer te stellen: Heb ik het mooiste leven op aarde? Is je antwoord 'ja'? Dan zou ik die bucketlist ritueel verbranden met een dikke grijns op je gezicht. Is het antwoord 'nee'? </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Het is nooit te laat om te gaan leven!</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><b>Het doel van het leven?</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;">Daar zijn de meningen over verdeeld. Het antwoord op deze vraag is afhankelijk van de persoon aan wie je het vraagt en zal naar alle waarschijnlijkheid liggen tussen reproduceren en gelukkig zijn. Ik denk, dat sinds onze geest als een malle evolueert en sinds wij ons bewust zijn van onszelf, reproduceren niet de enige reden meer is van ons hier zijn. En sinds wij zo'n enorme invloed hebben op ons welzijn, de aarde en andere ecosystemen denk ik dat "gelukkig zijn" inderdaad aan de lijst mag worden toegevoegd. Het reproduceerstadium zijn we met de overbevolking allang voorbij, alleen de instincten zijn er niet uit te slaan!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><b>Droomwereld</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;">Heb je het idee dat je helemaal nooit bewust bezig bent met je leven op deze manier? Dan is het nu tijd om wakker te worden uit je diepe slaap. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;">Goooodmorning! It's groundhog day! </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;">We leven allemaal in een droomwereld, simpelweg omdat alles dat er is om ons heen, altijd waargenomen wordt door een ik-bril. Een uiterst gecompliceerde filter werkt 24/7 om alle binnenkomende gegevens te hercoderen om er een werkbaar verhaal van te maken voor ik. Wat je ziet, hoort, proeft, voelt, ruikt en zelfs wat je aan je water aanvoelt (sixth sense) is door een filter heen geweest en neem je reactie op deze informatie niet al te serieus! Dan komen we bij 2.) Accepteer de dingen waar je geen controle over hebt en verander je reactie er op. To be continued!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<span style="background-color: #cccccc; color: #646464; font-family: inherit; line-height: 18px; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="background-color: #cccccc; color: #646464; font-family: inherit; line-height: 18px; text-align: justify;"><br /></span>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-75486125003582711852013-09-14T13:49:00.002+02:002013-09-14T14:29:25.344+02:00Gezondheidssouverniers uit India<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0wzGUQ-QHPSUb7ixLt7KrB0YKD9cjMavvCI0G9Gmb5iKgrOFud-owHublftp-x9sgYbEqutgcXcrFLbUX8nR5fhlaSyjxtkI9EN9hT7_90z8YRJlPt9rTrmv2EOnBrsLdKweUdpKUygCC/s1600/ayurveda_17.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0wzGUQ-QHPSUb7ixLt7KrB0YKD9cjMavvCI0G9Gmb5iKgrOFud-owHublftp-x9sgYbEqutgcXcrFLbUX8nR5fhlaSyjxtkI9EN9hT7_90z8YRJlPt9rTrmv2EOnBrsLdKweUdpKUygCC/s1600/ayurveda_17.jpg"></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Plaatje gejat van een andere blog :-)</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br>
<br>
Ik kan jullie helaas niet trakteren op sappige parasieten-details en verhalen. Niet omdat ik ze niet heb, maar omdat ik niet weet of ik ze heb. Het zou dus zomaar kunnen dat ik een medereiziger heb!</div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
<br>
<br></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
De souverniers waarover ik praat in de titel zijn een goede gewoonte die ik over heb gehouden aan India en een goed Ayurvedisch medicijn. Ik wil ze graag met jullie delen: <b>Vasten & Triphala. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br></b>
<b><u>Vasten</u></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Toen ik in<b> <a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2013/02/minty-sauce-chocolate-balls.html">Hampi </a></b>was, leerde ik Andy kennen die nogal graag predikte over zijn gezondheidsoplossing. Hij probeerde iedereen die het (wel of niet) horen wilde over te halen om mee te gaan vasten. Eens of tweemaal per week, 24 uur. Ik had wel interesse. Gewoon, omdat ik dacht dat het wel leuk was om eens met iets te experimenteren weer. Hij had een e-book met de "Eat-stop-eat"-methode van Brad Pilon en ik mocht het van hem overnemen, als ik beloofde om het serieus te lezen. Dat beloofde ik plechtig én ik heb zelfs mijn woord gehouden. Dat is heel wat voor iemand die normaal gesproken principieel geen beloftes doet.<br>
<br>
Zoals jullie waarschijnlijk wel weten zit er in bijna elke wereldreligie een vastenpatroon of -ritueel ingebouwd. Soms is het symbolisch, soms betekent het een tijd van bezinning waarbij zo min mogelijk prikkels van buitenaf dienen te komen (als retraite), soms dient het voor reiniging van het lichaam.<br>
<br>
Sinds ik ben begonnen met vasten kan ik maar één ding concluderen: ik eet/at te veel en met mij vele mensen. Onze voedselinname in het Westen is overdadig en overvloedig. Ons lichaam werkt zich de pokken pleuris om alles te verwerken en wij voelen ons moe. Het kost gewoon meer energie om het te verwerken, dan dat het oplevert!<br>
<br>
<br>
<br>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><span style="background-color: white; text-align: left;">"Everyone can perform magic, everyone can reach his goals, if he is able to think, if he is able to wait, if he is able to fast" </span><span style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: left;"> </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><span style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: left;">Herman Hesse - Siddhartha</span></span></div>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"></span><br>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<br></div>
<div style="text-align: center;">
<br></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Eat-stop-eat</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Om jullie het gehele verhaal te besparen heb ik hier de belangrijkste pijlers van de methode opgesomd. In zijn boek onderbouwt Brad geheel wetenschappelijk de voordelen van vasten op zijn manier. Iets wat voor de meeste onder ons wel een steuntje in de rug betekend. Brad heeft ook een <b><a href="http://bradpilon.com/introduction-to-intermittent-fasting/">blog</a></b>, in Engels, waar je een en ander kunt nalezen. Hoewel zijn blog vooral gericht is op het vetverbranding en spieropbouw, ben ik meer fan van de gezondheidsvoordelen van het vasten.<br>
<br>
* Het idee is dat je elke dag eet. Je begint met vasten na een hoofdmaaltijd (ontbijt, lunch of diner) en begint na 24 uur weer met eten. Je slaat dus 2 maaltijden over, maar eet elke dag. Je vast één of tweemaal per week 24 uur.<br>
* Je lichaam heeft in deze rustperiode eindelijk de tijd om overvloedigheid en toxines af te voeren. Het verteren van voeding kost het meeste energie van alle lichamelijke processen. Vasten werkt reinigend en ontgiftend. Niet alleen voor je darmen, maar voor je hele systeem.<br>
* Je verbrandt vet in de periode dat je niet eet.<br>
* In deze periode ga je eetpatronen herkennen van jezelf en kun je ze dus doorbreken. Honger is voornamelijk een mentaal probleem.<br>
*In zijn boek veegt Brad alle mythes rondom sporten en vasten wetenschappelijk van tafel (afbreken van spierweefsel etc.). Daarbij ook alle mythes rondom eten an sich (ontbijt mág je niet overslaan etc.). Ook schuift hij de mythes op zij met betrekking op diëten en niet eten (het vertraagt je metabolisme en je lichaam schiet in hongersnoodstand). Hij benadrukt dat elk lichaam anders is!<br>
<br>
<br>
<b>Mijn ervaring met vasten</b><br>
<b><br></b>
Ik begon met vasten in Hampi en tijdens mijn reis heb ik het aardig door weten te zetten. Zelfs met sporten (klimmen in Hampi) en fysiek werk (mudplastering in Bir) is het prima te doen om te vasten. De eerste keren zijn even wennen. Ik dacht dat ik honger had, maar die komt met vlagen en is vooral mentaal. Ook had ik er totaal geen moeite mee om naast etende mensen te zitten.<br>
<br>
Meestal begin ik met vasten na de lunch. Dan sla ik dus op dag 1 het diner over en op dag 2 het ontbijt. Ik drink dat veel thee en water om mijn honger te stillen en om de losgekomen gifstoffen weg te spoelen. Ik voel me juiste energiek op de dag dat ik weer mag gaan eten, in plaats van dat ik energie te kort kom. Ik heb het idee dat ik wel afval, maar hoofdzakelijk zijn het gezondheidsargumenten die mij drijven.<br>
<br>
Het boek 'De Voedselzandloper' van Kris Verburgh, praat over calorierestrictie. Wat is aangetoond in een onderzoek is dat muizen veel langer gezond leven als ze minder eten. Dit vind ik heel erg interessant en ben ook gaan opletten hoe ik me voel na een BBQ of een etentje, waar ik door de band genomen meer eet dan nodig. En inderdaad, de volgende dag voel ik me vaak futloos, duf en zelfs misselijk. Ik ben de laatste maanden minder gaan eten en dit bevalt me prima!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Triphala</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Dan nu over op dit faan-taastische poedertje, tenminste als ik internet moet geloven en degene die mij adviseerde om het te nemen. Helaas zijn er weinig unieke ervaringsverhalen te vinden op internet. Alleen zogenaamde<strike> informatieve</strike> commerciële sites die telkens hetzelfde verhaaltje opdreunen. Kortom, tijd voor een onderzoek vanuit mezelf. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Wat is Triphala? Triphala betekent in Hindi drie vruchten. Het is een van de krachtigste Ayurvedische medicijnen uit India, gemaakt van de drie vruchten:<span style="font-family: inherit;"> I<span style="background-color: white; line-height: 21px; text-align: start;">ndiase kruisbes, de Zwarte myrobalaan en de Myrobalaan</span></span><span style="background-color: white; text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;">. Het werkt op drie dosas (lees meer over <b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2013/01/ayahuasca-ayurveda-deel-2.html">Ayurdeva</a></b>). </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTMjeJ6mahcsBdy95Zin6llav5mt0pcfaZQo4Nyd3UVnh2tf_eYBOiGuHgPQzeyEHxiuSDOnCAbCIfv-8JVMS53bGYYO2uX6PXkPDQUmafffVP7A9CYocG5gMEMLFjL14Oor5eOQE885pw/s1600/triphala+fruits.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" height="175" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTMjeJ6mahcsBdy95Zin6llav5mt0pcfaZQo4Nyd3UVnh2tf_eYBOiGuHgPQzeyEHxiuSDOnCAbCIfv-8JVMS53bGYYO2uX6PXkPDQUmafffVP7A9CYocG5gMEMLFjL14Oor5eOQE885pw/s200/triphala+fruits.jpg" width="200"></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dank je Pukka herbs..</td></tr>
</tbody></table>
<span style="background-color: white; text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"></span></span><br>
<span style="background-color: white; text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: justify;">Wat het vooral doet, is het darmstelsel stimuleren, reinigen en verbeteren. Triphala stimuleert de darmperistaltiek en versterkt en vernieuwt de opnamecellen. </span><span style="background-color: white; text-align: justify;">Het is veilig in gebruik, je kunt het jaren achter elkaar gebruiken, omdat het de darmen niet lui maakt (zoals bijvoorbeeld gezegd wordt van sennablad), maar zelfs sterker maakt. </span>Het is te krijgen in poedervorm, pillen en ik heb in India zelfs siroop gezien. Hoewel poeder het smerigst is om in te nemen, geloof ik wel dat het een betere werking heeft dan de andere twee vormen. </span><br>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"><br></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Ikzelf heb Triphala poeder, dat erg bitter en vies is. Ik ben geen held met vieze dingen drinken, maar voor triphala maak ik graag een uitzondering. 's Ochtends voor het ontbijt en 's avonds voor het slapen neem ik een afgestreken theelepel in een laagje warm water en honing. Net voldoende water om het aan te lengen en het in één keer te ad-ten. Daarna drink ik nog wat warm water. Er is niet zoveel bekend over de dosering, je kunt het het beste zelf uit proberen. Krijg je diarree, dan neem je te veel. Voel je geen verbetering, dan neem je te weinig. Het werkt het beste met warm water en volgens Ayurvedische informatie mag je het niet met warme melk nemen, geen idee waarom. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Triphala schijnt op langere termijn, als het 'klaar' is met de verbetering van je darmwerking, dieper je lichaam binnen te dringen waar het zorgt voor de verbetering van je lever, alle vochthuishoudens, cholesterol, hart en vaten, hormoonhuishouding, verbetering van je ogen, haargroei, vechtverbranding. Zelfs kanker wordt genoemd en Indiase wetenschappers claimen onderzoek te hebben gedaan naar alvleesklierkanker, met positief resultaat. Verder is het voedend vanwege de hoge dosering van vitamine C en antioxidanten. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
<br></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">"Don't worry as long as you have triphala in your life!" </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Typisch Indiaas gezegde...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br></b>
<b><br></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Mijn ervaring met Triphala</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
De eerste periode van innemen, in mei, kreeg ik super veel energie van het spul! Zoals door een vriendin die het me aanraadde gezegd, wil ik het innemen, ondanks dat het zo smerig is. De voordelen steken met kop en schouders voelbaar uit boven de smaak. Mijn darmwerking verbeterd continue. Ook zie ik dat mijn haar harder groeit. Ik denk dat ik het nog wel een tijdje in moet nemen om het goed door te laten werken in mijn lichaam. Ik heb nu eenmaal niet vooraan gestaan bij het uitdelen van darmen. Zoals bij de meeste homeopathische en natuurlijk medicijnen gaat het erom dat je langzaam de werking van organen verbetert. Ik gebruik het nu zo'n 4 maanden, wat af en aan om eerlijk te zijn. In India is het spotgoedkoop, zo'n euro voor een potje waar je echt maanden mee doet. Mocht je interesse hebben, laat het dan weten, dan kan ik kijken of ik iets kan opsturen. In Nederland zijn pillen en poeder verkrijgbaar en goed zoeken loont!<br>
<br>
<br>
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-28979525391772800272013-09-09T11:42:00.003+02:002013-09-09T11:45:23.514+02:00Ayahuasca; dualiteit in realiteit - Deel 4<div style="text-align: justify;">
<b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2012/12/cielo-cielo-ayahuasca-deel-1.html">Deel 1 nog niet gelezen?</a></b></div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2013/01/ayahuasca-ayurveda-deel-2.html">Deel 2 nog niet gelezen?</a></b></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2013/08/ayahuasca-and-hole-in-universe-deel-3.html">Deel 3 nog niet gelezen?</a></b></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<i>De bovenstaande en onderstaande verslagen zijn mijn ervaringsverhalen van een Ayahuasca retraite die ik heb bijgewoond in Peru. Wil je vooral lezen wat Ayahuasca is? Lees dan deel 1!</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBeYKd1WUGAyga0RrQjcsE11bqQJEYpC1J0dkh3A092AwL6S6ShqUUdUKjo2GKPmN3NeqB-lnEo70eMqZrw_tsTEGFnjwt5guI-PD9oIwuqKFZrdQTJWpaX99R8A4nidGtkU41ommC1ElJ/s1600/P1100445.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBeYKd1WUGAyga0RrQjcsE11bqQJEYpC1J0dkh3A092AwL6S6ShqUUdUKjo2GKPmN3NeqB-lnEo70eMqZrw_tsTEGFnjwt5guI-PD9oIwuqKFZrdQTJWpaX99R8A4nidGtkU41ommC1ElJ/s320/P1100445.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De voorzijde van de lodge met een bordje: verboden toegang i.v.m. retraite</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b>Dag 5 Realistische stilte?</b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-weight: bold;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Na mijn privé meditatiesessie van vanochtend voel ik me dus eindelijk weer kiplekker en happy! Vandaag hebben we weer een ceremonie-loze avond, maar ook stilte dag. Ik kijk er naar uit, omdat het best fijn is om even niet over Lady Aya te praten. Niet dat je er omheen kunt, want het is zo ingrijpend en aanwezig dat het voor ieder van ons<i> top of mind</i> is. Een dagje stilte is niet mis. Er wordt aan iedereen gevraagd om stil te zijn, tenzij er behoefte is om te praten en je kunt iemand vinden die wil luisteren. De meeste van ons blijken die behoefte inderdaad te hebben. Aan hen wordt gevraagd om niet rondom de lodge te hangen, maar een plekje op te zoeken waar ze anderen niet storen. Maar het werkverkeer in en rond de lodge (dus het personeel en de vrijwilligers) gaat gewoon door. Echt stil is het dus eigenlijk niet.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
's Middags sluiten we weer aan bij een satsang. Wederom vind ik het fijn om de verhalen van anderen te horen en om mijn eigen zegje te doen. Hoewel ik meestal wat verlegen word bij dit soort gelegenheden (wie had dat gedacht). Buiten de ervaringsverhalen wordt er gevraagd van deze en gene om een persoonlijk gesprek met Gume, de sjamaan. Vele vragen zich af wat alles nu eigenlijk te betekenen heeft; de visioenen, de pijnen, de gekke dingen in je hoofd, en ook de dingen die bij anderen gebeuren, maar op jou invloed hebben, zoals de ceremonies van Aiva en Andris, die iedereen lijken te beïnvloeden behalve henzelf. Er wordt besloten om een van de volgende dagen een groeps-vragenuurtje te doen met Gume en tolk.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wat bijzonder is om te beseffen is dat we allemaal ons eigen verhaal hebben, dat zich afspeelt in onze eigen geest, ons eigen universum. De ene heeft in visioenen demonen gezien, de ander engelen. Tijdens een Ayahuasca ceremonie ben je zo diep in trance dat hetgeen dat je meemaakt de enige realiteit is. Het kan niet zo zijn dat we oordelen over wat een ander meemaakt, of het echt is of niet. Het ís echt, want het is echt in de realiteit van die ander. Maar ook als we niet in trance zijn, geldt dit: ieder leeft vanuit een eigen geest en dus een eigen wereld. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Langzaam maar zeker verandert een stilte dag in een dag als geen ander. Blijkbaar is communiceren met elkaar wat we nodig hebben vandaag en in tegenstelling tot dag 2, heb ik nu zelf ook behoefte om erover te praten.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Vandaag geen ceremonie en dus diner, maar niet voor Aiva en Andris. Er is besloten door de begeleiding dat hun ceremonies te heftig zijn en ook te storend voor anderen, daarom krijgen zij twee een persoonlijke ceremonie vanavond. Terwijl de rest van de groep zich afvraagt wat er allemaal gebeurd in de ceremonieruimte, worden Aiva en Andris door Gume, Alex en Ryan onder handen genomen.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZ1gwnwZis3dDdwnadhEfRyXPsJzXHgU1eRXpDdy29wxMPtCouEZcrZW-7IuYxvKfMHdn4RDDt8P8mB5OVPwRnBYTlBcx8-zqFYv2fW00jL5q12nKmbUjqr3XlHmSVbAKK0UJm3f_V2Q8T/s1600/P1100444.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZ1gwnwZis3dDdwnadhEfRyXPsJzXHgU1eRXpDdy29wxMPtCouEZcrZW-7IuYxvKfMHdn4RDDt8P8mB5OVPwRnBYTlBcx8-zqFYv2fW00jL5q12nKmbUjqr3XlHmSVbAKK0UJm3f_V2Q8T/s320/P1100444.JPG" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Heldervrouwtje</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Ondertussen discussieert de rest van de groep om een aantal kaarsjes, omdat de elektra er 's avonds af gaat, over de ranzigheid die Ayahuasca heet en over dat we bij de gedachte alleen al, moeten kokhalzen. De geur, als je met je neus boven het kopje hangt om je intentie uit te spreken, maakt dat je niet eens je lippen aan het kopje wilt zetten. En de smaak...een dikke substantie smakend naar gefermenteerde aarde en planten, dat bij doorslikken naar je maag kruipt en een plakkerig laagje achterlaat in de slokdarm. Bocht! Nu ik dit type, 9 maanden later, voel ik mijn maag nog een keertje omdraaien. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Die ochtend tijdens de meditatiesessie leerde ik mijn lichamelijke reactie los te koppelen van mijn gedachtes. Door te denken aan Ayahuasca en vervolgens te observeren wat het met je lichaam doet, zonder verzet (!), verdwijnt de reactie weer en kun je zonder lichamelijke reactie aan iets denken. Dus ik denk aan Aya, ik voel mijn maag in opstand komen, maar zonder dat ik dat weg probeer te duwen, observeer ik deze reactie. We zullen zien of het ook helpt als Ryan rond gaat met een grote kan stinkende plantenprut tijdens de ceremonie morgenavond. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-weight: bold;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Dag 6 Diet Break!</b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Dag 6 vandaag en de vierde ceremonie staat gepland voor vanavond. Zonder Aiva en Andris dus, die hebben vandaag rustdag. We zijn allemaal reuze benieuwd wat er gisteren met hen is gebeurd en vragen hen de oren van de kop. Het was een heftige ceremonie. Gume heeft het demonen-duo tijdens de ceremonie gewassen met petroleum en heeft letterlijk de duivels uitgedreven. Voor de meeste van ons een geruststelling, vooral voor de dames die bij Aiva op de kamer slapen. Zij voelde zich niet veilig meer bij Aiva op de kamer. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Een van de meiden (Alexa), heeft een verleden met exorcisme. Haar vader is priester en zij heeft op haar twaalfde een duiveluitdrijving meegemaakt (bij een ander). Ze slaapt bij Aiva op de kamer en kon niet meer van haar nachtrust genieten. Tijdens de retraite worden deze onderwerpen ineens dagelijkse kletspraat en ik sta ook nergens meer van te kijken. Het kan allemaal bij Ayahuasca! Het is niet aan mij om te beoordelen of dit soort verhalen bullshit is of niet; het gebeurt in haar wereld, dus is het realiteit voor haar. Voor mij is het niet belangrijk of het echt of nep is, want ik maak het namelijk niet mee. De mensengeest is complex. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wat wel voor iedereen realiteit is vandaag: het dieet mag gebroken worden! In de ochtend nemen we allemaal onder leiding en begeleiding van Ryan of Gume ceremonieel een theelepel zout in onze mond. Niet doorslikken! Nee, want schijnbaar moet je dan meteen overgeven, waardoor het hele effect weg valt. Het zout is bedoeld om de tekorten aan te vullen en die worden door het speeksel en het slijmvlies in de mond opgenomen. De rest van de dagen mogen we in ieder geval weer eten met smaak en is er weer meer variatie in de theesoorten! Verder eten we nog gezond en karig, zeker vandaag, om onze lichamen weer te laten wennen aan voedingsmiddelen.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>In 10 seconds to the moon!</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik riep gisteren, na mijn helse nacht, tegen mezelf dat ik nóóit meer zou drinken. Uiteraard ben ik vandaag weer van gedachte veranderd, zoals ik elke dag weer doe. Want het is toch wel zonde om, als ik hier toch ben niet eruit te halen wat er in zit. Hoe vaak krijg ik in mijn leven nu nog de kans om Ayahuasca te drinken en rommel op te ruimen? Dus, op naar vanavond! Omdat het dieet wegvalt, valt ook de treebark-tea sessie weg. Die was me inmiddels ook behoorlijk tegen gaan staan, dus heel erg vond ik dat niet. Wel staat er meditatie op het programma en 's middags natuurlijk het uitputtende Qi Gong, waar ik toch trouw weer aan meedoe. Ik voel me goed en geïnspireerd en langzaam begin ik, zonder angst dit keer, te bedenken hoeveel ik vanavond wil drinken en wat mijn intentie gaat zijn.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik ga vanavond weer strategisch op de plek zitten waar ik de eerste nacht ook zat: naast de kachel en bij de poster van mijn lievelings god Shiva, de god van de vernietiging. Vanuit deze plek kijk ik recht op de Mesa, zit ik dicht bij de deur (voor het geval dat) en zit ik ongeveer halverwege de uitdeelronde. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zoals bij aanvang van elke ceremonie zegent Gume de Aya en de ruimte en sealt hij de ruimte af tegen het binnendringen van energieën of demonen die er niet thuis horen. Gume verzegelt de deuren en blijft bij de laatste, die aan de andere kant van de kachel is, wat langer staan. Hij staart naar buiten en ik heb het vermoeden dat hij iets ziet staan. Vervolgens loopt hij naar buiten en blijft een tijdje weg.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Intussen zitten we allemaal klaar voor de start. Ik voel me goed en besluit het op een half kopje te wagen. Ryan schenkt het voor me in. Het was alleen wel ietsje meer dan een halfje.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><i><b>Laat me mijn plek op aarde zien</b></i></span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Salud!"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik heb het idee dat het opruimen van het stukje identiteit voor nu wel gedaan is en ik kan voor mijn gevoel wel door naar een volgend onderwerp. Waar hoor ik? Ik voel me niet thuis in Nederland, maar wil ook de rest van mijn leven niet ongesetteld blijven rondzwerven. En ik heb dromen! Maar waar ga ik deze tot uitvoer brengen en passen ze eigenlijk wel bij mij? Dus het is enerzijds een vraag naar de plek op aarde en anderzijds de vraag naar mijn taak in het leven.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nog voordat Ryan zijn ronde had afgemaakt, wordt de Ayahuasca naar mijn hoofd afgevuurd. Hard en hoogst oncomfortabel! Lady Aya stuurt me in 10 seconde naar de maan! Ik voel mijn hersens onder invloed raken. Mijn zicht vertroebelt, het zweet breekt me uit, ik ben ineens doodsbang voor het onbekende.<i> Bad timing</i> Ireen, want panieken op het moment dat je een half kopje hallucinogenen in je mik hebt geduwd, is niet echt handig. Onder het mom van <i>never suffer in silence</i>, roep ik Ryan bij me.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mijn reddende engel komt vliegensvlug en probeert me te kalmeren. Het enige dat ik kan denken is "Ik wil niet, ik wil dat het stopt, ik wil eruit, ik ga te hard!" Ondanks dat ik weet dat ik dit uit moet gaan zitten, kan ik mezelf niet kalmeren. Ryan loopt terug naar de Mesa om zijn tabak te halen voor een rituele ventiada. In de tussentijd moet ik boven mijn emmertje gaan hangen om de overtollige Ayahuasca af te tappen.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zo, het scherpe randje is eraf. Ryan komt terug en het grote probleem is eigenlijk al opgelost. Vreemd natuurlijk, want de Ayahuasca die al naar mijn hoofd was gestegen, zat al in mijn bloedbaan en kon ik natuurlijk niet meer uitkotsen. Toch voel ik me stukken beter. Zou Aya inderdaad een ziel hebben? Hoe dan ook geeft Ryan me een ritueel en ben ik dankbaar voor zijn hulp.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
De rest van de ceremonie verloopt rustig voor me. Ik krijg nog een lachkick met een van mijn buurmannen, geen idee wie. Ik moet lachen om zijn lachen, waarop hij weer moet lachen om mijn lachen. Later in de nacht moet ik even naar de wc, maar durf eigenlijk niet zo goed. Ik had natuurlijk eerder gezien dat Gume naar buiten was gegaan om een energetische indringer af te weren. Maar als je moet, dan moet je. Ik voel me beschermd en trek de stoute schoentjes aan. Nog geen minuut later ren ik zonder door te trekken terug de ceremonieruimte in, omdat het licht in de wc begon te knipperen!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik lig lekker op mijn rug te genieten van mijn eigen <i>mareado</i> trip en ieder die het nodig heeft, werp ik een "<i>Love & light" </i>toe. Ineens krijg ik dan zelf ook het licht te zien! Ayahuasca wil me vertellen dat ik véél te snel ga door te vragen naar mijn plek op aarde. Het is nog helemaal niet belangrijk. De enige plaats die belangrijk is is hier en nu. De wereld is enorm en het maakt niet uit waar ik ben. Verder zie ik India op een kaartje voorbij vliegen, maar dat kan ook mijn eigen visuele fabricage zijn geweest. De wens is de vader van de gedachte? Gume komt nog even checken of alles in orde is met me, waar ik erg dankbaar voor ben. God, wat houd ik van die man! Een vredige nacht met veel<i> love, peace & harmony!</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Spooky Stories</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Natuurlijk verliep niet voor iedereen de avond even rustig. Blijkbaar stond er inderdaad iets buiten de ceremonieruimte en volgens de slaapkamergenootjes van Aiva is het hen 's nachts na de ceremonieruimte gevolgd. Alexa, de exorcist-dochter, heeft 'het' duidelijk zien lopen en in de kamer gezien. Blijkbaar heeft 'het', met krulstaart en hoorntjes, hun geprobeerd uit slaap te halen en te tergen. Terwijl ik heel de nacht lekker veilig in de ceremonieruimte heb liggen slapen, hebben de meiden de schrik van hun leven gehad. Wat een begin van dag 7, de laatste ceremonieavond!<br />
<br />
<br /></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-69634486178288967092013-09-06T09:48:00.000+02:002013-09-06T23:27:06.563+02:005 September 2013: Heel goed nieuws!<div style="text-align: justify;">
<b>Het mag in de krant!</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Op 5 september 2013 kocht ik voor de eerste keer in mijn leven de krant: het Eindhovens Dagblad (ED). <b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.nl/2012/04/geen-nieuws-volgen-verrijkt-je-leven.html">Normaal gesproken loop ik met een grote boog om nieuws heen</a></b>, maar dit keer wilde ik graag mijn eigen artikel in de krant zien staan. Omdat ik nu toch de krant had en doordat de omstandigheden boden dat ik een tijdje moest wachten in de zon, ben ik op zoek gegaan naar al het goede nieuws op deze dag. En dat was nogal wat!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/4VVYwq2TqMA?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<b>Dromen komen uit!</b></div>
<div style="text-align: right;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: right;">
De kop in het Eindhovens Dagblad luidt "Op papier komen dromen uit". Met mijn <b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.nl/2013/09/bucketlist-vol-30-op-naar-mijn-toekomst.html">bucketlist</a></b> in mijn achterhoofd wilde ik natuurlijk lezen hoe dat in elkaar steekt. Blijkt dat ik in mijn afwezigheid de oproep van Nationaal Comité inhuldiging van eerder dit jaar heb gemist, waarbij ze vroegen aan Nederlanders om hun dromen op papier te zetten. Het boek is inmiddels uitgekomen en aangeboden aan het verse koninklijke paar. Uit 6500 reacties zijn 300 dromen uitgekozen: Grootste dromen, mooie dromen, verbindende dromen. Het is te <b><a href="http://www.mijndroomvooronsland.nl/">downloaden</a></b>, en op te halen met een voucher. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<b>Verbinding in een multiculti buurt</b></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
"Moslima en homo slaan de handen ineen"! We moeten er met zijn allen ook mee leren omgaan, de kop van het ED klinkt nog een beetje gekunsteld. Maar desalniettemin zette het artikel een glimlach op mijn gezicht. Deze twee inwoners uit het Eindhovense Vaartbroek, een van de meest multiculti wijken in Eindhoven (ik heb er nog ooit onderzoek gedaan vanuit mijn studie), zijn het beu dat ze zo anoniem wonen in de buurt en hebben daarom een buurtfeest georganiseerd. Ze hebben 140 gezinnen <u>persoonlijk</u> een uitnodiging gebracht. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; line-height: 16px;"><span style="font-size: large;">"Neem maar afscheid van degene die je altijd wilde zijn</span></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 16px;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 16px;"><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace;"><span style="font-size: large;">Had je nog iets willen zeggen, doe het snel"</span></span></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 16px;">
</span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 16px;"><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace;">Spinvis - Heel goed nieuws</span></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 16px;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px;">l</span></span><span style="border: 0px; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 16px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span><br />
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<b>50 jaar getrouwd</b></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
Bep en Hein Koops zijn 50 jaar getrouwd, mijn ouders volgende week 40! En dat is heel goed nieuws! Dat van mijn ouders staat niet in de krant hoor. Soms vraag ik me af of dit tegenwoordig nog haalbaar is, omdat ik me afvraag of we dat moeten willen -tijden veranderen, de mensengeest veranderd. Dat is een andere discussie en iedereen die deze aantallen nog haalt is held of heldin!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikUmmAPcQG3JjuuPPTRV5ZRstmEUNmQvljywJYB0uFVBLYQpIwLy0Uejx-fatxjRY31ZTun7QFjM4DLx8rF98mGliU0dKt3CwKPe5gW07QzRflRb7p4JFNZpVigLz840WXycmVQlejdLPv/s640/blogger-image-101484082.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikUmmAPcQG3JjuuPPTRV5ZRstmEUNmQvljywJYB0uFVBLYQpIwLy0Uejx-fatxjRY31ZTun7QFjM4DLx8rF98mGliU0dKt3CwKPe5gW07QzRflRb7p4JFNZpVigLz840WXycmVQlejdLPv/s320/blogger-image-101484082.jpg" width="320" /></a><b>Mijn eerste artikel in de krant</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Welliswaar voor de lezerspagina, maar ik ben toch trots op mijn publicatie van een halve pagina in deze regionale krant, naast de koffiemolen en bidprentjesverzamelaar. Na mijn ervaring in <b><a href="http://ireneswinkels.blogspot.nl/2013/08/de-goddelijke-levensstrijd.html">Olst</a> </b>heb ik een artikel geschreven. Om te oefenen, om actief bezig te zijn met mijn toekomst en voorál omdat ik het gewoon erg leuk vind om te schrijven. En wat ik vooral leuk vind, is goed nieuws brengen! Hieronder vind je het artikel, bedankt voor het lezen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b><br /></b>
<b>Aardehuis: door vrijheid verbonden</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zo net ben ik terug gekomen van een nieuw avontuur: vrijwilligerswerk op project Aardehuis in ons eigen Nederlandse Olst. Aardehuis is een vereniging die ongeveer halverwege het vorige decennium zijn oorsprong vond. Momenteel wordt er in Olst te Overijssel gebouwd aan een wijk met 23 Aardehuizen, waarvan drie huurwoningen. Geen project van een rijke projectontwikkelaar, maar van gewone mensen die hun toekomst zien in een ecologische woning in een buurt gemaakt om mensen met elkaar te verbinden. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Het idee Aardehuis komt af van het concept van Amerikaanse architect Micheal Reynolds die al zo'n 40 jaar bezig is met de bouw en ontwikkeling van Earthships: een woning die volledig zelfvoorzienend is, niet aangesloten op "het systeem" en gemaakt van hoofdzakelijk afval. In de praktijk betekent dit voor het Aardehuis in Nederland, waar het Earthship concept voor is aangepast naar Nederlands klimaat en wetgeving, dat bijvoorbeeld de achterwand van de woning is vervaardigd uit met aarde volgestampte tweedehands autobanden, dat er een eigen rioleringssysteem aanwezig is en een aansluiting op een eigen grondwatervoorziening, dat er gebruikt wordt gemaakt van zo veel mogelijk tweedehands bouwmaterialen zoals hout en piepschuim en dat de bewoners van deze huizen zélf hun huizen bouwen onder begeleiding van een handje professionals.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Eind juli kwam ik aan in Olst met de trein vanuit Eindhoven. Vanaf de trein kon ik al zwaaien naar het bouwterrein. Naast de bouwplaats ligt een kampeerterrein waar zo'n zes gezinnen permanent wonen totdat hun woning volledig genoeg is om te betrekken. De rest van de caravans wordt telkens tijdelijk bewoond door bewoners die soms een nachtje overblijven bij de bouwplaats of door vrijwilligers, zoals ik. Ik werd direct warm ontvangen door de bewoners die ontzettend blij zijn met alle hulp die aan komt waaien. Ik heb twee weken gewoond in een kleine caravan, acht dagen geholpen met allerhande klussen op de bouw en wonderlijke ontmoetingen gehad met bewoners en medevrijwilligers. Als buitenstaander heb ik het idee dat de groep bewoners is te classificeren is twee hoofdgroepen, als ik kijk naar de reden waarom zij willen bouwen aan en wonen in een Aardehuis: een ecologische reden en een filosofische reden. Vooral met deze laatste groep vond ik de meeste aansluiting, hoewel voor mij iedereen in het project een held of heldin is.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mijn beweegreden om mee te helpen aan dit prachtige project is, buiten het hands-on leren over ecologisch bouwen, het verbinden van mensen in onze door technologie steeds kleiner wordende wereld. Ik ben er heilig van overtuigd dat we vrede kunnen bereiken op aarde als we maar samenwerken en de verbinding weer opzoeken met elkaar. In een wereld die hoofdzakelijk wordt gedomineerd door macht en geld is het hard nodig om initiatieven als deze te steunen en te omarmen. Een betere wereld begint bij jezelf en Mahatma Gandhi zei ooit "wees de verandering die je wilt zien in de wereld". Naast mij waren er vele vrijwilligers die voor één dag, maar soms ook voor maanden hun vrije tijd investeren in het leren en verbinden, arm in arm met de gezinnen van Aardehuis die zelf ook al hun vrije tijd en energie steken in de bouw van een jarenlang voortdurend project met meevallers en tegenslagen. De dankbaarheid is groot.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bedankt voor de bijzondere ontmoetingen, de inspiratie en de gastvrijheid!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b>~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~</b></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-12973351781051118052013-09-03T11:39:00.000+02:002013-09-03T11:43:02.575+02:00Bucketlist Vol. 3.0 - op naar mijn toekomst!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsdhe5Lr9L1PgSu8CdwhjLZZtK99wLW6HJ3MfKSNSKiFsDRi3Fte4NeAYT3-NQehbTxiwEJw9QobXY2y2gqRefKe9SynGlPrg0Cq8NBfjscQ80zPqwX0OvUihIQqdK8Lt2YWko7gJ83nbC/s1600/Every+day.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsdhe5Lr9L1PgSu8CdwhjLZZtK99wLW6HJ3MfKSNSKiFsDRi3Fte4NeAYT3-NQehbTxiwEJw9QobXY2y2gqRefKe9SynGlPrg0Cq8NBfjscQ80zPqwX0OvUihIQqdK8Lt2YWko7gJ83nbC/s320/Every+day.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Everyday I work on the road...</strong><br />
<strong><br /></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Toen ik twee jaar geleden begon met het maken van een<strong> </strong><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2011/09/bucket-list.html"><strong>bucketlist</strong></a>, had ik geen enkel idee dat ik nu zo dicht bij mijn idealen zou zitten! Ik had niet eens voor mogelijk gehouden dat ik uit<strong> </strong><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2012/08/quarterlife-kwats.html"><strong>mijn eeuwig durende dertigers dilemma</strong></a><strong> </strong>zou komen. Ik had niet durven dromen over de grootsheid van de glansrijke toekomst die ik nu voor ogen heb, en die zekers te weten gaat manifesteren. <br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ik maakte een bucketlist om mezelf bezig te houden met wat me echt belangrijk leek en me gelukkig zou maken. In eerste instantie was het slechts een houvast voor me, om in mijn vrije tijd (ik werkte destijds 25 uur in de week) stappen te ondernemen, zodat mijn tijd nuttig en leuk besteed werd. En dat werd ie! Ik begon met gitaarspelen, meer zingen, Spaans leren en yoga! Toen ik vorig jaar rond deze tijd een<strong> </strong><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2012/09/bucket-list-vol-20.html"><strong>herziende bucketlist</strong></a> publiceerde zag ik al snel dat het wat strakker werd. Er werd een en ander gesleuteld aan de eerste lijst: dingen die volstrekt nutteloos bleken werden radicaal geschrapt, er werden wat dromen aangescherpt en er kwamen nog meer onzinnige toekomstplannen en reisplannen bij. <br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>"If your dreams don't scare you, they aren't big enough" </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Lowell Lundstrum</span></div>
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Inmiddels is het tijd om mijn bucketlist wederom te herzien, aangezien ik inmiddels mijn levensdoel heb gevonden! Dat wil zeggen dat ik uiteindelijk het licht heb gezien, maar zonder de allereerste bucketlist was dat nooit gelukt. Natuurlijk veranderen mensen en dromen. Het gaat om de reis, niet om het eindpunt. Maar zonder eindpunt, is het lastig sturen. Ik ben hard aan het werken aan de toekomst, elke dag weer. Elke dag zet ik in ieder geval één stapje om dichter bij te komen. Het kan zijn dat ik schrijf, lees, oefen, betaald of vrijwilligerswerk doe. In ieder geval <strong>leer</strong> ik elke dag! Soms maak ik fouten, maar ik vertrouw er op dat het leven mij biedt, wat ik nodig heb. </div>
<br />
<br />
<u>Levensdoelen en goals:</u><br />
Tool live zien spelen <br />
<span class="st">Zanglessen nemen</span><br />
<span class="st">Pianolessen nemen</span><br />
<span class="st">Een busje kopen en als kampertje inrichten en erin wonen of rondreizen</span><span class="st"> </span><br />
<span class="st">Een boek schrijven en uitgeven</span><br />
<span class="st">Een guesthouse beginnen met gepimpte caravans</span><br />
<span class="st">Een ludieke actie verzinnen en uitwerken die mensen op een kritische en constructieve, maar liefdevolle manier aan het denken zet</span><br />
<span class="st">Ouder dan 100 worden</span><br />
Mijn eigen moestuin hebben en daarmee zelfvoorzienend zijn<br />
Mezelf financieel draaiende kunnen houden zonder vaste verblijfplaats in Nederland<br />
Kruiden en permacultuur opleiding<br />
<strong>Een eco-guesthouse bouwen met eigen handen en het geld omzetten naar projecten voor lokale bevolking</strong><br />
<span class="st"><strike>In andere landen wonen</strike> - Mijn eerste land gaat India zijn, nog niet wetend voor hoelang en waar!</span><br />
<strike>Spaans studeren</strike> - Ik heb een crash-course gevolgd in Peru november 2012<br />
<strike><span class="st">Elk jaar naar een plek gaan waar ik nog nooit ben geweest</span> - </strike><strong>doorlopend proces</strong><br />
<strike>Hindi studeren </strike>- <strong>maart 2012 begonnen</strong><br />
<span class="st"><strike>Mensen inspireren om moeite te doen voor een betere wereld</strike></span> - <strong>doorlopend proces</strong><br />
<span class="st"><strike>Nog meer (meditatie) retraites volgen</strike> - <strong>doorlopend proces</strong></span><br />
<span class="st"><strike>Mijn bewustzijn blijven verruimen</strike> - <b>doorlopend proces</b></span><br />
<span class="st"><strike>Stage lopen of meewerken aan een aardehuis bouwen</strike> - augustus 2013</span><br />
<span class="st"><span class="st"><span class="st"><strike>Alles opzeggen en alles verkopen wat ik heb</strike> <strike>en maar zien</strike></span><strike> </strike>- eind 2012</span></span><br />
<span class="st"><span class="st"><span class="st"><strike>Gitaarlessen nemen</strike></span> okt 2011 - aug 2012</span></span><br />
<span class="st"><span class="st"><span class="st"><span class="st"><strike>Een spiegelreflexcamera aanschaffen </strike>- niet meer interessant</span><br /><span class="st"><strike>Een tatoeage bij laten zetten</strike> - niet meer interessant</span></span></span></span><br />
<strike>Oud worden met de man van mijn leven</strike> - bestaat deze goede man wel?<br />
<div>
<span class="st"><br /></span></div>
<br />
<u><span class="st">Reis-gerelateerd:</span></u><br />
<span class="st">Noorderlicht zien</span><br />
<span class="st">Namibië</span><br />
<span class="st">Liftend naar de Balkan en dan rondtrekken </span><br />
<span class="st">Lopend naar Santiago de Compostella </span><br />
<span class="st">Trans-Siberië expres nemen</span><br />
<span class="st">Istanbul</span><br />
Parijs (nog nooit geweest!)<br />
<span class="st">Jordanië</span><br />
Argentinië<br />
<span class="st">Kersenbloesem, Japan (voorjaar)</span><br />
<span class="st">Midzomernacht meemaken op Scandinavië</span><br />
<span class="st">Vancouver en the Rockies - Canada</span><br />
Caribisch gebied<br />
Fairy pools, Isle of Skye- Scotland<br />
Leh, Ladakh - India<br />
San Francisco<br />
<strike><span class="st">Peru</span> </strike>- nov 2012<br />
<strike><span class="st">Rome </span></strike><span class="st">feb 2012</span><br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-58953146840345663132013-08-26T12:22:00.000+02:002013-08-29T15:42:58.463+02:00Ayahuasca and the hole in the Universe - Deel 3<div style="text-align: justify;">
<strong><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2012/12/cielo-cielo-ayahuasca-deel-1.html">Deel 1 nog niet gelezen?</a></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><a href="http://ireneswinkels.blogspot.be/2013/01/ayahuasca-ayurveda-deel-2.html">Deel 2 nog niet gelezen?</a></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
<em>Deze blog is onderdeel van een reeks Ayahuasca ervaringsverhalen van mijn retraite week in Peru, in november 2012. Deel 1 en 2 heb ik vrij snel kunnen schrijven, mijn persoonlijke reis en proces in India hebben deel 3 wat vertraagd. Hier is ie dan!</em><br>
<br>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkf39v7EHvBoKlLCa74sZ3kF9gqbY5ekcsGl7FHoD-GsvDOD6QFcyaS_V0cptmcVma7M7WXQMuVNh0BrbHhveSfkiVPtY1AMG2RfLk_GqKEpnjCqwcgYIra8LHDiWPta1vQZZUqdSIEOEa/s1600/P1100447.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkf39v7EHvBoKlLCa74sZ3kF9gqbY5ekcsGl7FHoD-GsvDOD6QFcyaS_V0cptmcVma7M7WXQMuVNh0BrbHhveSfkiVPtY1AMG2RfLk_GqKEpnjCqwcgYIra8LHDiWPta1vQZZUqdSIEOEa/s320/P1100447.JPG" width="240"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De Mesa - het "altaar" van de sjamaan</td></tr>
</tbody></table>
<b>Rustdag; dag 3</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Na twee heftige avonden en dagen (de introductie dag vol nieuwe indrukken en gelijk de eerste avond kennismaken met Ayahuasca en de tweede dag met hoofdpijn en angst en een avond vol gekke dingen) hebben we vandaag, de derde dag, een dag rust. Ik hoef vandaag helemaal niets! Een avond niet drinken betekent ook: Diner! Daar hebben we met z'n allen best naar uit gekeken, hoewel het waarschijnlijk weer zal bestaan uit een combinatie van ei, groente, quinoa en geen smaak.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b> </b></div>
<div style="text-align: justify;">
Het onderwerp van gesprek is Aiva, en haar vriend Andris, die gisterenavond behoorlijk wat aandacht trokken met hun dierentuingeluiden. Verder heb ik vandaag heel de dag een lichte hoofdpijn, nog steeds. Die weerhoudt me er niet van om me mentaal goed te voelen. Ik voel me opgelucht over gisterenavond. Ayahuasca heeft bewezen dat ze te vertrouwen is en dat ze inderdaad geeft wat je aankan. Ook mijn buik heeft het redelijk zwaar te verduren, maar ook dat gevoel kan mijn staat van zijn niet geheel eronder krijgen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Vandaag hebben we voor de eerste keer een Satsang, een bijeenkomst waar we elkaars ervaringen kunnen delen. We zitten met z'n allen in de ceremonie ruimte en ieder kan om de beurt zijn of haar verhaal doen. Ik vind het persoonlijk interessant om ieders verhaal te horen, het geeft ander licht op de zaken. Natuurlijk is iedereen reuze benieuwd naar de verhalen van Aiva; hoe heeft zij haar avond ervaren? Ze geeft aan er weinig van meegekregen te hebben en dat het voor haar gevoel een fijne ceremonie is geweest. Niet gek dat haar visioenen erg sterk waren, vooral ten opzichte van anderen. Het is wel duidelijk uit de verhalen dat haar ceremonie, de ceremonie van anderen flink heeft verstoord. Daar kan niemand iets aan doen, en dit is precies één van de onderdelen van een persoonlijk proces. <br>
<br>
Een van de anderen van onze groep heeft in totaal al een halve liter Aya weggetikt, maar er is nog helemaal niets gebeurd. Nada! Hij is overduidelijk teleurgesteld. De leiding geeft aan dat het kan zijn dat iemand zo geblokkeerd is, dat Ayahuasca haar werk niet kan doen. Ze stellen voor om een "perge" sessie met tabacco te doen. Dit houdt in dat er onder begeleiding -want dit is niet zonder risico- in eens 2 liter tabaksthee wordt gedronken, dat hoe dan ook overgeven opwekt en ook het een en ander mentaal op gang kan brengen. Dit gaat de volgende ochtend plaats vinden. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Verder doe ik eigenlijk niet zo heel erg veel vandaag. We kletsen wat, we lopen wat rond. In de avond eten we inderdaad de genoemde combinatie en we krijgen als toetje zoete komkommer (een vrucht smakend naar peer en komkommer door elkaar). 's Avonds zitten we gezellig bij elkaar terwijl de vrijwilligers en wat leden van de crew een Aya-ceremonie hebben. Gume's ratel en icaro's klinken tot ver in de avond, tot we besluiten dat nachtrust niet geheel onverstandig zou zijn.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Goedemorgen Huaraz!</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
De volgende ochtend word ik wakker met nog steeds lichte hoofdpijn en behoorlijke pijn in mijn buik, maar verder met een vrolijk gevoel. Gisteren heb ik de hele dag niet aan Ayahuasca hoeven denken, vanmorgen begin ik me toch weer enigszins zorgen te maken over vanavond, de derde ceremonie. Ik ben verrast dat het me tot nu toe weinig kruim heeft gekost en vraag me ook om die reden af wanneer het nu zwaar gaat worden, echt zwaar. Ik bedoel, die pijn in mijn buik ben ik wel gewend, al zo'n 10 jaar. Verder is het redelijk zacht geweest allemaal. De laatste ceremonie was alles behalve wat ik had verwacht.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
's Middags doe ik voor de eerste keer mee aan Qi Gong, een yoga-achtige set oefeningen uit de Chinese leer, ter bevordering van geestelijke en fysieke gezondheid. We verzamelen in de ceremonieruimte en zijn met een klein groepje. De rest van mijn nieuwe familie is waarschijnlijk aan het rusten of rustig aan het wandelen in de omgeving van groene weides, boulders en wat schapen helders. <br>
In eerste instantie heb ik het gevoel dat ik meedoe aan "goedemorgen Nederland". Het tempo ligt laag, er lijkt niet veel energie verbruikt te worden. Maar na 20 minuten hijgen we allemaal als een stelletje bejaarden. Een combinatie van de altitude (ongeveer 3700 meter) en een verzwakt gestel door het dieet. Onze geest, collectief en individueel, is opengereten door de Ayahuasca. <br>
<br>
Na de Qi Gong lunchen we en maken we ons klaar voor een nieuwe ronde tree bark tea en daarna voor de meditatie en de aanvang van de derde ceremonie. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>10 jaar in 1 nacht geperst</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: justify;">
De zorgen van die ochtend beginnen enigszins om te slaan in angst. Ayahuasca heeft me tot nu toe erg mild behandeld en het lijkt allemaal té gemakkelijk te gaan: de eerste avond zag ik in dat ik mezelf al jaren een stukje identiteit aanmeet, dat helemaal niet bij me hoort: vuur & vechtlust. De tweede avond maakt Ayahuasca me duidelijk dat het een kwestie is van loslaten. Gewoon, laten gaan. Ik had gedacht dat dat wel meer moeite zou kosten, of misschien ben ik er nog niet? Er hangt een bijzondere spanning in de ceremonieruimte. Iedereen zit midden in zijn of haar eigen proces en niemand vindt Ayahuasca lekker. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
De tweede ceremonie zat ik naast de Mesa. Vanavond ga ik iets verder zitten, nog steeds vrij vooraan in de uitdeelvolgorde. Het schijnt niet aan de kwantiteit te liggen van de Ayahuasca, welke uitwerking het op je heeft en hoe diep er gegraven wordt in je mentaal. De eerste avond dronk ik 3/4 kopje, gisteren dronk ik 1/4 en voor vanavond zal ik weer 1/4 kop bestellen. Ik ben nog steeds niet helemaal gerust op dat loslaten van dat stukje identiteit en het accepteren van het aarde en water, dat ik altijd van me af heb geschopt. Voor vanavond heb ik daarom de volgende intentie bedacht: </div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;"><em>Help me om mezelf te accepteren in alle elementen </em></span><br>
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;"><em>en van mezelf te houden</em></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New; font-size: large;"></span> </div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;">"Salud!"</span></div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Mijn buik was al heel de dag van streek en met de angst voor de avond was mijn goede humeur van die dag snel door Ayahuasca weggespoeld. Ik kon op mijn klompen aanvoelen dat vanavond een moeilijke avond zou worden. Of ging het een moeilijke avond worden, omdat ik dat mezelf voorhield? </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Mijn buikpijn werd van kwaad tot erger. Ik kon niet overgeven, hoewel Ayahuasca erg zwaar op de maag lag. Al snel ging ik vanuit mijn zittende meditatiepositie liggen. Zelfs liggend werd ik niet rustig. Voor mijn gevoel was ik niet onder invloed, ik had geen gekke visioenen, maar die buikpijn! Het leek alsof de buikpijn die me al 10 jaar tergde, symbolisch in één avond was gepropt. Ondanks dat ik op mijn rug lag, voelde ik dat ik flauw ging vallen. De angst voor flauwvallen wakkerde een paniekstaat bij me aan en ineens kreeg ik in de ceremonie ruimte, die blauw stond van de pure tabaksrook, niet genoeg zuurstof. Ik keek om me heen en zag geen hand voor ogen. Ik moest naar buiten! </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Eenmaal buiten kreeg ik weer wat frisse lucht, maar ik voelde mezelf continue wegglijden. Ik greep naar mijn buik om de pijn te verzachten. Tevergeefs. Ik begon te huilen en te beseffen dat ik dit niet alleen zou kunnen. Ik had hulp nodig!</div>
<div style="text-align: justify;">
Geen idee hoelang ik al buiten was, maar toen ik vanaf de deur naar binnen riep dat ik hulp nodig had, was assistent Leo al onderweg naar me toe. Hij vertelde me dat het weer tijd was om naar binnen te gaan, maar ik stribbelde tegen. Ik had nog even frisse lucht nodig. Leo probeerde me duidelijk te maken dat de paniek geheel door mezelf was aangepraat, maar ik stribbelde tegen. Uiteindelijk voelde ik me rustig genoeg, door een tijdje met Leo te praten, om weer mee naar binnen te gaan en ging terug naar mijn eigen plek. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ik wilde kotsen en kakken en ik kon geen van beide. Er zat zoveel dwars! Ik voelde me een aansteller omdat ik lag te janken en zolang buiten was geweest. Ryan kwam bij me en zei dat ik het fantastisch deed. Ik had geen idee dat ik überhaupt iets deed. Ik had gewoon zoveel buikpijn dat ik er van flauw viel en voor de rest was er weinig aan de hand, dacht ik. Ik bleef huilen en met mijn handen mijn buik omklemmen. De pijn was voor een deel fysiek, maar grotendeels mentaal. Ik voelde me al zo'n tien jaar ongezond en had al zoveel geprobeerd om het te verhelpen, maar niets hielp goed genoeg. Diëten, medicijnen, supplementen, therapie, nog meer diëten, darmspoelingen, leverreinigingen. En nog meer diëten. Ik was niet goed genoeg. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Madness at the Mesa</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ondertussen om me heen gebeurde ook van alles natuurlijk! De dierentuin van de tweede ceremonie was minstens net zo erg als twee dagen geleden! Aiva en Andris leken op elkaar te reageren en een inrichting was er niks bij. Ze lachten, huilden, gromden en gilden. Ze kregen veel aandacht van onze sjamaan en zijn assistenten. Ze leken beide bezeten te zijn en Gume was de exorcist! Speciale Icaro's, rituelen, reinigingen, alles werd uit de kast getrokken! Geen idee of het echt hielp. Ik had het druk met mijn eigen ellende. Ik hoorde natuurlijk ook overal kotsgeluiden om me heen en benijdde ieder die inmiddels zijn maaginhoud had kunnen legen in het emmertje. Mij lukte het niet; Aya wilde me graag nog even pijnigen en frustreren. Gume riep me naar voren, naar de Mesa. Mijn ego voelde zich wel heel erg speciaal nu ik ook een speciale behandeling kreeg voor mijn aanstelleritis. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ik moest op de grond gaan liggen, vlak voor de Mesa, op mijn rug. Eerst begon Gume mijn blote buik te masseren. Hij kon precies voelen waar het geblokkeerd was en gaf er extra aandacht aan. Hij zong een aantal Icaro's voor mij en mijn buikje. Na een tijdje vroeg hij over het beter met me ging. Ik moest helaas toegeven dat dat niet het geval was. Toen gebeurde er iets bijzonders. Hij vroeg Ryan om een emmertje en een fles water. Hij nam water in zijn mond en voelde met zijn handen op mijn buik waar de blokkades zaten. Met zijn mond ging hij naar mijn buik en begon te zuigen op de plek die hij had gevonden. Heel hard! Het water gorgelde in zijn mond en daarna spuugde hij het uit in de emmer. Dat deed hij tot drie keer toe op drie verschillende plekken, alsof hij de blokkades eruit zoog. Ik vroeg Ryan wat hij eruit zoog en Ryan gaf aan dat het negatieve energieën waren. Gume trok een vies gezicht bij het spugen, alsof hij zure melk had gedronken. Ik begon te hyperventileren. Gume kalmeerde me en ik moest plaats maken voor een ander, maar mocht in de buurt van de Mesa blijven. Ik bleef nog een tijdje liggen, geen idee voor hoelang. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">"Ayahuasca kent geen tijd. Alleen kotsen en ervoor en erna."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Daarna leek het alsof ik dan toch eindelijk moest overgeven. Er leek weer beweging in mijn buik te zitten! En inderdaad, het kwam! Ik moest ook naar het toilet. Wat een opluchting! Mijn buikpijn was niet verdwenen, maar in ieder geval voelde het niet meer als beton. </div>
<div style="text-align: justify;">
Toen ik terug kwam zag ik dat inmiddels ieder om de beurt naar de Mesa werd gehaald voor een persoonlijke aanpak van wat dan ook. Het was een speciale avond en Gume had vooraf voorspelt dat er veel los zou komen. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ik moest nu heel erg heftig huilen en snikken. Maar op een of andere manier voelde ik me toch geremd. Ryan kwam vragen hoe het met me ging en hij kon raden dat ik me in hield. Hij vroeg of ik daadwerkelijk van plan was om los te laten wat in mijn zat of dat ik het liever vast wilde houden. Natuurlijk wilde ik loslaten, maar ik wist niet hoe! Ik wist ook niet wat ik moest loslaten! Ik wilde gewoon nooit geen buikpijn meer, diezelfde pijn die er al die jaren al zat. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Na een paar uur waren mijn tranen op. Gume kwam nog even vragen hoe het met me ging. Ik was inmiddels nogmaals naar de plee geweest en had ook nogmaals boven de emmer gehangen. Ik wilde slapen. Alleen maar slapen. Rust. De ceremonie liep op een einde. Ik viel half in slaap en hoorde mensen naar bed gaan. Ik wilde niet weg, want ik voelde me veilig in de ceremonieruimte.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ryan zette mantra's op en het leek alsof er pure liefde uit de luidsprekers kwam. Pure liefde werd via mijn oren mijn lichaam binnen gegoten, alsof ik in een warm bad zakte. Ik heb de hele nacht in de ceremonieruimte gelegen en een paar cyclussen van slapen, kotsen en kakken doorgemaakt. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>The morning after</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: justify;">
's Ochtends was ik op tijd wakker. Vandaag hadden we weer een rustdag. Dat was een fijn vooruitzicht. Natuurlijk wilde ik nooit van mijn leven meer Ayahuasca drinken. Ik kan er nog steeds geen wijs uit, wat de connectie met deze helse nacht is en mijn intentie van die ceremonie, mezelf accepteren en van mezelf houden. Het leek wel als of lady Aya me wilde vertellen dat er eerst opgeruimd diende te worden; er was nog geen ruimte voor zelfliefde. <br>
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ik liep om 7.30u naar de lodge voor ontbijt. Blijkbaar had mijn tranenvat zich in mijn slaap weer opgevuld, want zodra ik aan tafel ging zitten, begonnen ze weer te rollen. Zonder direct aanwijsbare reden. Ik had geen helse buikpijn meer. Ik was niet eens echt verdrietig of angstig ofzo. Het liep er gewoon uit en ik kon het niet stoppen. Het werd opgemerkt door een aantal mensen en gelukkig kreeg ik ook hulp. Mathieu, een vrijwilliger, schoot me te hulp. Hij gaf aan healingwerk te doen en wilde graag naar buiten om een sessie met me te doen. Ik moest deze hulp aannemen, want anders zou ik die dag niet meer gaan lachen, was ik bang. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
We liepen na het ontbijt een stukje weg van de lodge, naar een stille plek. Ik ging op een kleine steen zitten en sloot mijn ogen. Mathieu tikte met zijn vingers op mijn schouders, terwijl ik probeerde te focussen op mijn ademhaling, om dichter bij mezelf te komen. Hij praatte op me in, met een warme stem en zei dat ik me moest focussen op mijn buikpijn.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">"Could you welcome the feeling as much as you can, </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">as an old friend?"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New;"></span> </div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New;"></span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Dat was mijn teken! Ineens besefte ik dat ik al die oude pijnen altijd had weggeduwd, in plaats van geaccepteerd. Ineens besefte ik dat ik door te vechten, iets in stand had gehouden. Door het nu, na al die tijd te verwelkomen, kon ik het goed maken. Ik huilde het aller hardst van mijn hele leven! Ik gooide er alles uit! Het was mijn oude vriend verdriet, opgeslagen in mijn darmstelsel.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Toen de hevigheid ophield, verplaatsten we de aandacht naar mijn schouders, waar al sinds jaar en dag spanning op staat. We vonden frustratie, boosheid, verdriet, eenzaamheid. Eén voor één kwamen ze naar boven gedreven en één voor één kon ik ze eindelijk laten gaan, <em>with a little help from my friend.</em> </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Een dik uur later voelde ik me éindelijk opgelucht en blij! Mijn buik was nog steeds niet 100% in orde, er was nog wat achter gebleven. Alex kwam met het verhaal dat er altijd wat oud zeer blijft plakken, om van te leren. Om jezelf eraan te herinneren wat de strijd is die je voert die bij een bepaalde pijn of vastzittende emotie hoort. Daar kan ik wel vrede mee hebben. In ieder geval voor vandaag. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-85441072403799971832013-05-06T20:24:00.001+02:002013-05-07T15:57:34.650+02:00Chocolate dreams<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3jdbhVsQYM8MHbCmVYiHF3d37U8M-_jjeF97QisEz4550GxkcZlAnBPBvwpV_TF4CrU56WzHElbZ1R6UAdElCGthjoXsTRXyFsmHZJ0dRFS8dCvkhZt2TZVnEu2Uolrq79qAehG6qo1c1/s640/blogger-image--1681900657.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3jdbhVsQYM8MHbCmVYiHF3d37U8M-_jjeF97QisEz4550GxkcZlAnBPBvwpV_TF4CrU56WzHElbZ1R6UAdElCGthjoXsTRXyFsmHZJ0dRFS8dCvkhZt2TZVnEu2Uolrq79qAehG6qo1c1/s200/blogger-image--1681900657.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dharmalaya -Bir</td></tr>
</tbody></table>
<b>Gedane zaken...</b><br />
<br />
Vandaag, 23 april ga ik Dharmalaya na 3 paradijselijke weken verlaten voor een duizend-en-een-nachten huwelijk in koninklijk Jodhpur. Het vooruitzicht van cake & chocolade in Mcleod Ganj waar ik voor 2 nachten blijf voordat ik verder ga en het vooruitzicht op het buffet op het huwelijksfeest verwarmen me enigszins van binnen! Maar van afscheid nemen word ik altijd stil; hopelijk zie ik je weer terug.<br />
<br />
3 Weken lang mudplastering, modder bakstenen maken, sjouwen en lekker buiten zijn! Ik heb zelfs in mijn enthousiasme mijn pinkie geblesseerd. Na een paar dagen rust ben ik met links gaan werken en nu ben ik een 2-handige modderpleisteraar. <br />
<br />
We hebben wat korte tripjes gemaakt in de omgeving, een heel aantal wandelingen van 10 km retour naar de beschaving (hoewel je na Dharmalaya -waar vervuiling verruild is voor bewustzijn- je afvraagt waar de 'echte' beschaving is) om te genieten van dierlijke eiwitten en chocola, aangezien Dharmalaya geheel veganistisch is. Ook heb ik alles geleerd over non-meditatie, na een anti-meditatie periode die was ontstaan na het lezen van een stuk van Krishnamurti over zelfdiscipline. Goeie timing, echt mijn ding! Het gaat erom dat je je geest laat rusten en ontspant, in plaats van inspant en duwt in een bepaalde focus. <br />
<br />
Op meditatie- en 'Dhamma'-gebied hebben de intelligente menschen en de boeken die ik van ze gelezen heb de laatste maanden me aan het denken gezet. Wat heeft het leven voor zin als je bezig bent om jezelf allerlei dingen op te dringen én je te verzetten tegen aardse heerlijkheden, zoals chocolade? Waar eindigen je dromen en begint 'realiteit'? Alsof het bestaat... Het willen, verlangen naar wat dan ook -vrijheid, rust, liefde, verlichting- is een stressvolle bezigheid voor je geest! Waar is de balans? Deze ligt, denk ik nu, altijd in een stressvrije zone en zoveel als het kan in het nu. <br />
<br />
De laatste dagen heb ik gevuld met niks doen en het afmaken van het pleisterwerk in de woonkamer. Er waren teachings van een bekende Lama van hoge orde waarvan ik de naam steeds maar niet kan onthouden en ook daar heb ik een dagje doorgebracht. Mensen kwamen en gingen in drie weken. En we hebben het wel erg naar ons zin gehad met een klein groepje met een bijna dagelijks kampuur met muzikaliteit en thee.<br />
<br />
Maar ... reizen is geen reizen zonder afscheid, zonder het besef dat aan alles een einde komt en ook weer een nieuw begin brengt. Geen idee hoevaak ik dit al geschreven heb; het wordt wellicht wat saai.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">"Who are you but my reflection? Who am I to judge and strike you down?" </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Tool - Pushit</span></div>
<br />
<br />
Over op iets smeuigers dan! Ik verbaas me er vaak over hoe ik gewend ben geraakt aan ranzigheid. Kleren die nooit helemaal schoon worden is slechts de laagste gradatie. Plees met geur, kleur en smeur; restaurants op 't randje van beschaving, boeren, scheten en roggelen zonder gêne. Bijzonder toch ook hoe dit gestoorde land met mijn geest blijft fucken. Het ene moment wil ik nooit meer naar huis en het andere moment wil ik niets liever. Terugkomend in Mcleod Ganj vanuit het serene en brandschone (voor India-begrippen) Bir, is als met een parachut gedropt worden in Delhi. Ik dacht dat Mcleod Ganj vredig was; ik heb serieus mijn vorige blogs terug gelezen om te kijken of ik ook niet zoiets geschreven had.<br />
<br />
Bir is niet anders dan een dorp en een Tibetaanse kolonie gebouwd rondom een Paragliding landingsplek. Prachtig begroeide bergriffen met naaldbos (ruikend naar Europa) en theeplantages in de vallei. Thee zou naar mijn mening overal moeten groeien, vanuit esthetische optiek. Heerlijk afgelegen en stil! Een plek om tot jezelf te komen.<br />
<br />
Mcleod Ganj is een uit de kluiten gegroeide trekpleister (voor zowel nationale als internationale toeristen) met veels te nauwe straatjes voor de hoeveelheid verkeer dat er door wil, inclusief het oorverdovende toetergebruik en ronkende motor geluiden.<br />
Contradicties als ronde & gezonde Punjabi's (die met die tulbanden), minstens 8 gepropt in een taxi vs. een praktisch in de goot levende lepra patient maken deel uit van de dagelijkse realiteit.<br />
<br />
Een vroege start voor mij, want ik moet om 04.00u opstaan voor de taxi, die mij naar de bus brengt die om 05.00u naar Pathankot brengt voor de 11.00u trein richting Rajasthan. Ik heb een treinrit van 18 uur voor de boeg. Tussen het boeken van het ticket en het vertrek heb ik alweer genoeg horror verhalen gehoord van deze en gene. Alsof alle Indiers criminelen zijn. Het meest achterlijke verhaal is dat van de she-males die klappend in hun handen de trein in komen, bij je blijven staan en min of meer eisen dat je ze geld geeft. Daar snap ik geen moer van.<br />
Ik heb na mijn laatste treinrit met Tom, bijna 2 maanden geleden (alweer!) maar weer sleepersclass geboekt, ook bij gebrek aan beschikbare tickets in een betere klasse. Ik durf het aan! Mijn bed is 't dichts bij de wc, maar gelukkig rijdt de trein de goeie kant op, dat wil zeggen dat de stank van de plee door de luchtstroom mijn neus niet kan bereiken.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br />
</span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> God is simple. Everything else is complex. Do not seek absolute values is a relative world of nature"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Paramahansa Yogananda - Autobiography of a Yogi</span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<b>Too hot to handle</b><br />
<br />
Na een rustige rit kom ik op tijd aan in Jodhour. Mahendra pikt me op en dropt me in een hotel. We kletsen bij. Een minuut of 10 en daar moet ik het de komende dagen mee doen, want hij heeft het razend druk met de bruiloft van Mona, zijn jonge zusje.<br />
Dit hele circus heb ik al vaker gezien en gedeeld, hoewel dit de eerste trouwerij is die ik mee maak vanuit de kant van de bruid. Het grootste verschil: ik heb nog nooit eerder Indiase vrouwen aan de drank gezien. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.<br />
<br />
Tijdens de eindeloze zitpartijen bij Mahendra thuis, tussen enigszins ongeschoolde Rajput (de tweede kaste van boven) dames houd ik mezelf bezig met me afvragen wat de onderlinge relaties zijn tussen de familieleden: wie is wiens zus, dochter of welk meisje is getrouwd met wiens zoon? Daarnaast test ik mijn kennis van Rajput 'customs' en blijf ik me verwonderen over 't ongemak van het dragen van zo'n stomme sluier. Oh ja, wat ook een van mijn favo bezigheden is, is om in te schatten of de setjes kleding die gedragen worden door de dames en meisjes van origine bij elkaar horen of misschien is de sluier of sjaal bij de rok gezocht en is het een losse aankoop geweest. Vandaag koos ik voor een rok, dat kunnen ze wel waarderen dacht ik, met legging dat wel, anders kan ik niet fatsoenlijk op de grond zitten. Had ik van morgen mijn lange bijna uit elkaar vallende legging korter gemaakt en opgelapt, worden de stoppels op mijn benen niet onopgemerkt gelaten. Maar of ze dat in positieve of negatieve zin bedoelen, geen idee. We zullen maar van het beste uitgaan.<br />
<br />
Van de 25 vrouwen die ik om me heen heb, weet ik van een stuk of 7 hoe het zit met de familiaire banden. Van de overige 18 probeer ik het te raden door de customs (wel of niet dragen van sluier, het wel of niet aantikken van voeten en van wie bij binnenkomst) te combineren met de uiterlijke overeenkomsten. Je kunt aan de kledij zien of een vrouw weduwe is.<br />
Als ik dan vraag bij wie een van de tienerjongers hoort, blijkt het de broer van de vrouw van Mahendra te zijn. Ik vond 'm nog wel zoveel op een neef van Mahendra lijken. Ik denk dat ze de bruid destijds iets te dicht bij huis hebben gezocht (wat mahendra destijds overigens ook vond.).<br />
<br />
Ondertussen probeer ik mijn hoofd en lichaam koel te houden, want het is echt belachelijk heet. Meestal zitten we met vier op een vierkante meter en voel ik de stroompjes zweet over mijn rug rollen. Mijn hoofd koel houden is een biedhha-opdracht, als er geen communicatie met de buitenwereld mogelijk is, door gebrekkig Engels en Hindi; ik begin maar tegen mezelf praten. Maar die familiepuzzel is onoplosbaar. Tegelijkertijd word ik gestoord van de tienermeisjes die elke 5 seconde "hello, what is yor nem?" zeggen, me aantikken en aanstaren, de ladies die verwachten dat ik honderden keren per dat "Khamagani" zeg (een begroeting in Rajasthani lokale taal) en aan me vragen of ik al gegeten heb. Of vragen ze nou of ik nog moet eten?<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgixDhzipi7GMVP6YuSpZDDrnvruKMHEsDv4-W9-FVpp5axHC00_uDas7LClSh6JC8OwT7osKHlolzGrqVSVQAQ34XQgijGFyo89T4uv5gXVb50i7a5ABiSjFYqfevOAukUHIYR18ivwUSy/s640/blogger-image-878380373.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgixDhzipi7GMVP6YuSpZDDrnvruKMHEsDv4-W9-FVpp5axHC00_uDas7LClSh6JC8OwT7osKHlolzGrqVSVQAQ34XQgijGFyo89T4uv5gXVb50i7a5ABiSjFYqfevOAukUHIYR18ivwUSy/s200/blogger-image-878380373.jpg" width="200" /></a>Er is niks veranderd.<br />
<br />
Er wordt druk gespeculeerd over mijn burgelijke staat, natuurlijk gesuggereerd dat ik ook Rajasthani dress moet dragen en een bindi. En ik zou mijn haar zwart moeten verven! Ik heb geen idee of ze nu denken dat ik één van hen wíl zijn, of dat zij willen dat ik één van hen ben. Ze vinden het zeker amusant om me te zien dansen in zo'n prachtige jurk. Heel stiekem vind ik het leuk om er een te dragen, maar al dat andere circus mogen ze houden.<br />
<br />
Er is niks veranderd. Behalve misschien mijn reactie op de intensheid van een bruiloft, hoewel ik me ervan bewust ben dat ik na anderhalve dag toch écht minder vriendelijk ben. De volgende dag neem ik een middagje voor mezelf, welliswaar in mijn hotelkamer, maar als ik me 's avonds weer bij de familie voeg wordt zelfs opgemerkt dat ik er relaxed uit zie! Zo hobbel ik de dagen door. Saai! Intens! Heet! En eigenlijk is het op een paar momenten na, niet leuk.<br />
<br />
Ik snap ook helemaal niet waarom een bruiloft daar "leuk" moet zijn. Een meisje wordt uit de familie geplaatst om een nieuw leven op te bouwen bij een man naar keus van de fam. Als Mahendra's zusje op de laatste dag afscheid neemt, breekt de hysterie los! 25 Huilende vrouwen en een aantal hysterische meisjes. Zelfs Mahendra huilt, hoewel ik het idee heb dat dat niet echt gewaardeerd wordt. Ik sta verdrukt tussen hordes vrouwen in de brandende zon met ook tranen in mijn ogen, te staren naar iets waar ik helemaal niet bij wil zijn. Ik probeer me los te wrikken en de schaduw op te zoeken, want ik denk dat ik gek word!<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy2hvDT8SvA3FrZl1yvMZmCT4_vnR0AzNW-u0myrL1HOf5k5mvjK4RP3zTOSGV75nmHRqGLFeOVwmPO3r4TExP6xQ_frjFWt3ZmD4v0k3tebMxU2x5gQJTN2sh_CO0Yjrqey03tshfjLhG/s640/blogger-image-1606130725.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy2hvDT8SvA3FrZl1yvMZmCT4_vnR0AzNW-u0myrL1HOf5k5mvjK4RP3zTOSGV75nmHRqGLFeOVwmPO3r4TExP6xQ_frjFWt3ZmD4v0k3tebMxU2x5gQJTN2sh_CO0Yjrqey03tshfjLhG/s200/blogger-image-1606130725.jpg" width="200" /></a>En alsof één verscheurde familie, al dit verdriet en opgehaalde herinneringen, omdat de deze dames allemaal ervaringsdeskundige zijn in het verlaten van hun familie, nog niet genoeg is; binnen een half uur na Mona's vertrek duwen ze er de verloving van een andere cousin sister door! Iedereen lijkt weer te lachen en ik vraag me af: is het een pleister op een open wond? Of is het acceptatie van het systeem en nemen ze hun verantwoordelijkheden? Zoals het hoort. Een van de nichtjes is open naar me en vertelt dat het systeem vreselijk is en dat India gedomineerd wordt door mannen. Waarop ik zeg dat als er niemand op staat om iets te veranderen, het nooit zal gebeuren. Een betonnen sociale constructie. Maar wie weet wil het gros wel helemaal geen afscheid nemen?<br />
<br />
Ik wel in ieder geval. Ik weet niet eens of ik nog ooit een huwelijk bij wil wonen; ik heb (na 4,5 huwelijk) eigenlijk mijn buik wel vol van het drama, mijn almaar tollende hoofd en de belachelijke aandacht. Maar voordat ik mijn backpack weer gepakt heb, heb ik alweer 3 nieuwe uitnodigingen. Geen idee of ik dan uberhaupt in India ben. Ik denk van niet.<br />
<br />
Na het vertrek en de verlovingsceremonie wil ik terug naar mijn hotel. Ik ben moe en het is veel te heet. Het antwoord dat ik moet wachten, accepteer ik niet. Ik weet dat jullie het allemaal druk hebben, jullie zusje net hebben afgegeven, kapot zijn (mentaal en fysiek), maar ik zit ook over mijn grenzen.<br />
<br />
Terug in het hotel raak ik aan de diarree. Ik geloof dat dit de eerste keer is dat ik voedselvergiftiging heb in India! Lang leven het bruiloftsbuffet dat me wel heel letterlijk heeft verwarmd van binnen, want 's nachts krijg ik ook koorts en daardoor besluit ik mijn treinticket van de volgende dag te annuleren. Ook besluit ik om in plaats van een nieuwe plek, Haridwar - Rishikesh, te kiezen voor een vertrouwde plek waar ik me zo gelukkig voelde. Mcleod Ganj & Bir. Als ik weer opgeknapt ben van al het drama, zie ik wel weer verder!<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">"It is often forgotten that He, who has surrounded us with this ever-evolving mystery of creation has also implanted in us the desire of question and understand" </span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Paramahansa Yogananda - Autobiography of a Yogi</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br />
</span></div>
<br /></div>
<br />
<br />
--------------------------------------------------------<br />
<br />
Chocolate dreams<br />
<br />
When I look into your eyes<br />
I see a sincere and gentle heart<br />
When I look at your smile<br />
I see a hardworking and open mind<br />
When I look at your body<br />
I see a courageous and humble soul<br />
<br />
Possible that my perception <br />
contains nothing of truth<br />
Do I want to live in a dream recreating your reflection<br />
into a story of its own?<br />
Or do I satisfy my mind's eye<br />
with judgeless reality <br />
Alone?<br />
<br />
Choises in this pathless life <br />
are mine to make. I thrive<br />
in equality and balance<br />
To infinite love in it's simplicity!<br />
With a spark of healthy challenge<br />
And on my way to now I hope <br />
To share a piece of road,<br />
few bars of chocolate and <br />
some sunsets for a while<br />
With the one behind that sweetest smile <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-57628614226469311532013-04-06T10:12:00.002+02:002013-04-06T10:33:19.297+02:00Onbestemde Master Plaster<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixQK2nwuLrfFgcLQtMO7O6paSu_EQTrbBc0KOvpXiAjbp-K_JA-ec2vlCGsEfe5ahpjrJj-wBr94RMavxatOUX-MLEeRa_SqCrg-nrXfkK2ymeDqBtynQnHBVJZ7UJd_jibtGIBqwdh5rS/s640/blogger-image--44233549.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: justify;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixQK2nwuLrfFgcLQtMO7O6paSu_EQTrbBc0KOvpXiAjbp-K_JA-ec2vlCGsEfe5ahpjrJj-wBr94RMavxatOUX-MLEeRa_SqCrg-nrXfkK2ymeDqBtynQnHBVJZ7UJd_jibtGIBqwdh5rS/s320/blogger-image--44233549.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bir; uitzicht vanaf de weg richting Garden Cafe met Wifi en cake</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b>5 april 2013:</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Eigenlijk ben ik veel te gaar om een berichtje te typen. Ik ben namelijk kei hard aan het werk geweest vandaag en gisteren. Ik heb eindelijk iets gevonden dat ik super cool vind, en ik blijk ook nog eens een natuurtalent te zijn: mud plastering! Het is zoiets als stucadoren met modder en koeienschijt. Ik heb eergisteren Mcleodganj ingeruild voor Bir, een gat zo'n 4 uur oostwaards. Daarnaast heb ik ook mijn kleine roze schoenendoos slaapkamer, precies groot genoeg voor een bed, een nachtkastje en een stoel, ingeruild voor een tent. Ook supersnel draadloos internet en dagelijkse porties cake & brownies heb ik ingeleverd. Daarvoor in de plaats heb ik een fantastisch mooi eco-project in de middle of nowhere, waar je 's nachts de sterren niet kunt tellen en overdag de tel kwijt raakt bij het tellen van de migrerende vlinders en waar ik mijn hart kan ophalen aan m'n ondergeschoven lievelingsvak van mijn studie. Ik weet weer waarom ik bouwkunde leuk vind! Bouwmaterialen, dakconstructies, oplossingen voor riolering en dat alles op z'n Indiaas met een laagje koeienpoep! Heerlijk!</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
De laatste 2 weken in Mcleod Ganj besteedde ik nuttig. 's Ochtends in mijn roze schoenendooskamer een boterham smeren met tahin en tomaat en eentje met tahin en banaan. Daarna rond lopen, al dan niet gecombineerd met een praatje met m'n local homies. 's Middags 1,5 uur Engelse conversation classes met m'n Tibetaanse vrinden en daarna lekker eten. Veelal op mezelf zijn en besluiten om gewoon in Mcleod Ganj te blijven heeft me goed gedaan. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Het werk met de Tibetanen gaf erg veel voldoening. Het was simpel van opzet: vrijwilligers en studenten kwamen zonder aankondiging binnen om 14.00u (wat dus wil zeggen dat de verhouding tussen deze twee soms ver te zoeken was, 1 op 2 of soms 1 op 6). De vrijwilligers verzinnen een onderwerp met 3 vragen, bijvoorbeeld:</div>
<div style="text-align: justify;">
Happiness</div>
<div style="text-align: justify;">
1. What does happiness mean to you? </div>
<div style="text-align: justify;">
2. What was the happiesf moment in your life and do you want to experience that moment again?</div>
<div style="text-align: justify;">
3. Do you think happiness is possible fod every living human being? Why?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
De studenten, meestal zo'n 25 man en vrouw en monk, hebben een uur de tijd om de vragen te beantwoorden en op te schrijven. Als 'teachu' help je dan mef formuleren, uitspreken en verbeteren van spelling. Na een uur beantwoordt iedere student één vraag klassikaal. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Het interessants waren de antwoorden! Zo was iedereen (op 2 bewuste niet- monniken na) het er mee eens dat:</div>
<div style="text-align: justify;">
- geld belangrijk is;</div>
<div style="text-align: justify;">
- mannen harder werken dan vrouwen;</div>
<div style="text-align: justify;">
- vrouwen beter thuis kunnen blijven bij de kinders;</div>
<div style="text-align: justify;">
- religie belangrijk is, omdat je daardoor weet wat goed en slecht is;</div>
<div style="text-align: justify;">
- en we maar beter contact kunnen leggen met leven op andere planeten omdat we daarvan kunnen leren.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nadat Tom wegging (<a href="http://ireneswinkels.blogspot.in/2013/03/bittere-vrijheidspilletjes.html">zie mijn vorige blogpost</a>), heb ik nog 'n aantal nachtjes in de duurdere kamer geslapen voordat ik naar Guesthouse Ladies Venture - for men, women and children- vertrok. Ik heb nog bijna 2 weken heerlijk geslapen in 't roze kamertje. Uiteraard heeft de kleur van deze bezemkast een belangrijke rol gespeeld in 'herstel'. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Toen ik besloten had om gewoon lekker in Mcleod Ganj te blijven zonder mezelf al te druk te maken over mijn volgende bestemming, werd het lekker rustig in mijn bovenkamer. Opties zijn maar opties. Als je ze links laat liggen verdwijnen ze vanzelf. Maar één optie bleef spoken. Naar Bir, om vrijwilligerswerk te doen bij Dharmalaya, een eco-instituut. Ik stuurde wat emails, maar kreeg weinig respons. De startdatum van het project kwam steeds dichterbij en ik besloot om zonder respons op weg te gaan naar deze nieuwe plek. In het ergste geval kan ik nog altijd terug gaan naar Mcleod Ganj. Op 3 april ging ik dus op de bonnefooi op weg naar Bir.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> </span><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">"Chalo Mud Plastering!!"</span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Eenmaal in Bir aangekomen nam ik een tuk tuk richting Dharmalaya. Die arme tuk tuk chauf had spijt nadat hij er achter kwam dat het verder en hobbeliger dan verwacht. Toen we eindelijk iemand tegen kwamen om de weg te vragen, bleek hij ook op weg te zijn naar Dharmalaya. Khemsingh, mijn projectmaat uit Gujarat (een Indiase staat, ten zuiden van Rajasthan) stond te wachten op een telefoontje om de 'short cut' te weten te komen. We besloten om met zijn drieen, de tuk tuk chauf met één van mijn tassen, Khemsingh en ik, om verder te lopen. </div>
<div style="text-align: justify;">
Na 20 minuutjes up hill werden we ontvangen door een aantal buitenlanders en een aantal locals op een prachtige open plek midden op een heuvelrug aan de voet van de Himalaya, met uitzicht op de besneeuwde pieken en gevarieerde flora en fauna. Dit project is om van te smullen voor mij omdat het verre van af is en het een zogenaamde showcase is, wat wil zeggen dat er verschillende bouwtechnieken en -materialen gebruikt worden. Het is de bedoeling dat vooral de lokale bevolking leert van de traditionele manier van eco-bouwen omdat het vele voordelen (zowel financieel als praktisch) heeft ten opzichte van modern beton-bouw. De komende weken zit ik hier, op een paar weekjes na ter onderbreking voor een wedding in Rajasthan van mijn favoriete zusje, te spelen met koeienpoep en modder! Maar het voelt fijn om eindelijk weer geinspireerd te zijn en iets te doen waar ik goed ik ben! Ik weet nog niet precies wat ik met mijn pleisterwerk-talent naar toe moet, maar wellicht is het toch <a href="http://ireneswinkels.blogspot.in/2012/10/voor-de-allereerste-keer-in-mijn-leven.html">minder onbestemd dat in eerste instantie gedacht...</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~</div>
<div style="text-align: justify;">
Destination Unknown - Smashing Pumpkins</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Life is so strange</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">When you don't know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">How can you tell</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Where you're going to</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">You can't be sure</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Of any situation</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Something can change</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Then you won't know </span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;" /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">You ask yourself</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Where do we go from here</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">It seems so all too near</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Just as far beyond as I can see</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">I still don't know what this all means to me</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;" /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">I have nowhere to go</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">I don't know what to do</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">And I don't even know the time of day</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">I guess it doesn't matter anyway</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;" /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Life is so strange</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Destination unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">When you don't know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Your destination</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Something can change</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">It's unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Then you won't know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Destination unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;" /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Life is so strange</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Destination unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">When you don't know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Your destination</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Something can change</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">It's unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Then you won't know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Destination unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;" /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">When will my time come</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Has it all been said and done</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">I know I'll leave when it's my time to go</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Till then I carry on with what I know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;" /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Life is so strange</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Destination unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">When you don't know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Your destination</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Something can change</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">It's unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Then you won't know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Destination unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;" /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Life is so strange</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Destination unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">When you don't know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Your destination</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Something can change</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">It's unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Then you won't know</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Destination unknown</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;" /></span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 21.328125px;">Life is so strange</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-14768384396186801692013-03-19T14:41:00.000+01:002013-03-20T04:41:57.164+01:00Bittere vrijheidspilletjes<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLkgc54woKjChhFuyPiaYGX8D3BiNByny3BjNTNkHPtN4cLILLTKFAPqLO4T5oaoD-7hzGZv0TXbBu09nSg7ZFxifpH0ExoNFivYk2vwBWJWAqAj0-IECeIHAqM7Rcj1gd8456UHhZoQO6/s1600/IMG_8827.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLkgc54woKjChhFuyPiaYGX8D3BiNByny3BjNTNkHPtN4cLILLTKFAPqLO4T5oaoD-7hzGZv0TXbBu09nSg7ZFxifpH0ExoNFivYk2vwBWJWAqAj0-IECeIHAqM7Rcj1gd8456UHhZoQO6/s320/IMG_8827.JPG" width="213" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Klimfotootje.. Hampi</td></tr>
</tbody></table>
<b>Half februari...</b></div>
<div style="text-align: justify;">
De Hampi wereld draait door! Vertrekkende 'vrienden', gedemotiveerde, luie klimmers, opengekrapte muggenbulten die niet willen genezen, geïnfecteerde wonden, de furieuze zon die gaten brandt in ieders perceptie, stakende buschauffeurs in Karnataka, de Indiase regering die weer een deel van Hampi neerhaalt met bulldozers. Mensen zitten weer vast op <a href="http://ireneswinkels.blogspot.in/2011/02/what-happend-in-hampi-island-prison.html">Hampi Island Prison</a>, maar omdat hun ticket over een paar dagen staat heeft het weinig zin om ergens anders vakantie te vieren als je net super lang in boulderparadijs bent geweest. Hoewel we allemaal snappen dat "change of scenery" het hier goed zou doen. Ik moest WEG voordat ik door ging draaien. En ik was niet de enige. Al dagen lang vertrekken er vrienden en op een of andere manier jaagde me dat op. Het herinnerde me weer aan het feit dat ik een plan moet maken of in ieder geval een volgende stap moet zetten, op lange of korte termijn. En dat herinnert me er weer aan dat ik niet weet wat ik wil in mijn leven. Ik kwam er achter dat de geweldige 'materiële' vrijheid die ik nu heb vrij nutteloos is als je niet weet wat je wil, maar nog belangrijker: ik ben op zoek naar vrijheid, terwijl ik moeite heb met commitment, vastberadenheid. Die twee zijn bijna elkaars tegenovergestelden. Dat ik alle vrijheid heb, weet ik nu wel. Maar hoe werk ik nu aan die vastberadenheid? </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Terwijl ik mezelf aan het gek maken ben over mijn volgende bestemming kom ik erachter dat het wederom geen zin heeft om iets te forceren. In mijn geest zitten we allemaal in een trechter richting verdorvenheid. Er zijn een aantal klimmers met wat open wonden en door de hitte en de in aantal stijgende vliegen genezen ze slechter. Als klap op de vuurpijl krijg ik een mailtje van Mastercard dat mijn credit card gescimmed is, wat in dit geval betekent dat ze mijn magneet strip hebben gekopieerd en met de gegevens een nepkaart hebben gemaakt om te gebruiken. Of ik voor 105 Dollar bij de Wallmart in de U.S. heb gekocht? Nee, dus. Dat dachten ze al. Gelukkig dekt Mastercard alles (zo'n € 175) en ik mag mijn kaart netjes vernietigen, want er is een nieuwe onderweg. Ik bedenk me dat ik wel van geluk mag spreken dat mijn portemonnee vorige week is teruggebracht, anders had ik nu dus zonder betaalmiddelen gezeten. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Op 22 februari besloot ik toch, op een wat betere dag, om Hampi te verlaten. En wel een dag later en om via Pune richting Aurangabad te gaan om vervolgens naar het noorden te gaan om een stukje samen met een vriend te reizen. Op de avond voor het uitchecken horen we dat de regering de volgende dag een nieuwe molest actie heeft gepland aan de andere kant van de rivier. Zeer treurig! Verder ben ik op de dag van vertrek teleurgesteld in het aantal knuffels dat ik krijg. Ik heb nog maar net geld genoeg om de obers een minimale tip te geven. En natuurlijk ben ik verdrietig dat ik dit paradijs, hoewel het me de laatste tijd meer zorgen oplevert dat vreugde, verlaten ga.</div>
<div style="text-align: justify;">
Naast mij in de bus zit Louisa uit U.K. en ik ben blij at een praatje me afleidt van mijn drama. Er staat een nachtbus te wachten van 12 uur en om 5 uur 's ochtends word ik gedropt aan de Express Highway in Pune. Even geklooi met het zoeken naar een hotel, want Pune is posh en de hotels zijn niet echt budget. Uiteindelijk kies ik voor een hotel van R/ 1000,- per nacht en ik besluit min of meer om de volgende dag naar Aurangabad te gaan; daar is het stukken goedkoper.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Vervolgens word ik genaaid waar ik bij sta door de tuk tuk chauffeur, om half 6 's ochtends, omdat ik gaar ben. Een klassieker! Ik weet dat hij veel te veel rekent en ik word pisnijdig op hem, maar hij wordt nog pisnijdiger en ik ben te weerloos om het te overstemmen. De receptie jongen doet niks en ik betaal de goeie man waar hij geen recht op heeft om er maar vanaf te zijn. We hebben het hier over €25 ,- wat in dit land heel veel geld is voor een taxi ritje, en zelfs veel geld voor Nederlandse begrippen als je bedenkt welke afstand ik heb afgelegd!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Vervolgens val ik ik keihard in een gat! Ik ben moe. Alleen. Wil naar huis. Of terug naar Hampi, maar niet echt. Ik mag van de andere hoteljongen de computer achter de receptie gebruiken en ik ga wanhopig op zoek naar mensen op facebook die naar me een luisterend oor, of eigenlijk een lezend oog kunnen bieden. Vervolgens kom ik er na 2 uur achter dat ik tegen de verkeerde "Lauren" zit te vertellen. Niet de Lauren uit Australië die ik in Peru heb leren kennen en die een tijdje in Canada heeft gewoond, maar de Lauren uit Canada die ik al 5 jaar niet gesproken heb, in Australië heb leren kennen. Ik moet zeggen dat deze hoogblonde actie toch wel een glimlach op mijn gezicht tovert. Vervolgens kom ik er achter er ook gewoon Wifi is, en dat ik dus mijn eigen laptop kan gebruiken. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik baalde zelfs zo erg dat ik bijna Pune dezelfde dag alweer had verlaten. Maar mijn chatsessies waren zo lang dat ik uiteindelijk geen tijd meer heb om er tussenuit te piepen. Ik heb besloten om met een vriend samen te gaan reizen, ondanks dat hij een route kiest die ik al voor een deel gedaan heb. Maar gewoon om voorlopig even geen beslissingen te hoeven nemen en daardoor wat stabiliteit te hebben en iemand om maaltijden en bus en treinreizen mee te delen en gezelschap te hebben in plaats van eenzaamheid. En bovendien iemand die ik heb leren kennen in Hampi, maar geen complexe klimmert is, dat zorgt voor simpliciteit. Ik ga mezelf op sleeptouw laten nemen en even meeliften. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">"And my heart bled within me; for you can only be free when even the
desire of seeking freedom becomes a harness to you, and when you cease
to speak of freedom as a goal and a fulfilment"</span></div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://www.katsandogz.com/onfreedom"><b><span style="font-size: small;">Kahlil Gibran </span></b></a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Eind februari... </b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi99ccL-PikoAP5lM5zQmSaGiJNO-puAPMnnTHU_Flmeh-LA4HRnaKDHgQTBjsoT-HIEHPqLZaDL2Tl7nlpYGHn2hAxh0Z0aM0EGl32fzG0A8vFv7HjERwyK_S1y8WJ-mtFgJfQzqI_43lb/s1600/P1100725.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi99ccL-PikoAP5lM5zQmSaGiJNO-puAPMnnTHU_Flmeh-LA4HRnaKDHgQTBjsoT-HIEHPqLZaDL2Tl7nlpYGHn2hAxh0Z0aM0EGl32fzG0A8vFv7HjERwyK_S1y8WJ-mtFgJfQzqI_43lb/s320/P1100725.JPG" width="180" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ellora caves</td></tr>
</tbody></table>
De volgende ochtend in Pune check ik om 6 uur uit; 24 uurs regel -6 uur inchecken, betekent om 6 uur uitchecken. Ik pak om een uurtje of half 8 de bus naar Aurangabad, die er zo'n 5 uur over doet. Aldaar aangekomen neemt een tuk tuk chauffeur me mee naar het Youth Hostel. Eerst twijfel ik omdat er welgeteld 5 toeristen zijn in dit immense complex, maar uiteindelijk wint de prijs van de leegheid. Ik betaal R/ 120,- per nacht, nog geen € 2,-. Ik slaap in een dorm, maar het is een privé dorm want ik ben de enige.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Diezelfde middag ga ik op pad naar de Ellora grotten, zo'n 30 km van Aurangabad vandaan. Eigenlijk voelt het heel fijn om weer eens alleen op pad te zijn en om als een echte toerist dingen te gaan bekijken. De grotten zijn voornamelijk Boeddhistische en bestaan uit uit steen gehouwen tempels en kloosters. Indrukwekkend! Vooral omdat er een clubje monniken zit te chanten en te mediteren. Dit geeft het een extra dimensie!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Diezelfde avond eet ik een heerlijk home-cooked maaltijdje in het hostel, waar de eigenaar en zijn gezin ook wonen. Ik sluit vriendschap met 3 zoons en met een Japanner, waarmee ik de volgende ochtend vroeg vertrek naar de Ajanta grotten, zo'n 110 km verderop. Deze grotten zijn iet wat minder aantrekkelijk, en ik vraag me af of het komt omdat ik gisteren iets soortgelijks heb gezien, of gewoon omdat ze voor mij minder aantrekkelijk zijn. Het is in ieder geval snikheet en na een paar uur rondslenteren heb ik het wel gezien en gelukkig mijn Japanse vriend ook.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
De derde dag doe ik weinig, behalve een SIM-kaart roggelen. En dat viel ook niet mee, want je hebt als buitenlander een Indiase referentie nodig om een SIM-kaart aan te vragen. Uiteindelijk heb ik de meneer van de telefoonwinkel betaald om mijn referentie te zijn en heb ik nu een Indiaas nummer.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Vanuit Aurangabad neem ik mijn eerste nachttrein, alleen! Ik was altijd een enorme schijtert als het gaat om Indiase treinen. Het aanzicht van tralies voor de ramen en een coupé delen met 100 anderen is niet echt iets waar ik naar uit kijk. Maar voor nu heb ik geen probleem, want ik heb een 3de klas ticket; je krijgt een dekentje en lakens en er is Airco. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik deel het treinstel met een familie uit Punjab, zo'n 30 man, die uiteraard één voor één naar mij komen kijken. Ze bemoeien zich heel erg graag met mijn treinticket. Ik heb namelijk besloten om door te reizen naar Delhi (en aldaar te meeten met mijn maat Tom) en volgens de meneer van de reserveringen in Aurangabad kan ik daarvoor de conducteur betalen. Ze willen allemaal voor mij met de conducteur gaan praten. Dat komt me wel handig uit, dus ik laat ze hun gang gaan. Verder hebben ze een neef in Duitsland wonen die ook in de trein zit en die komt graag even Duits met mij praten - want ik kan natuurlijk Duits, want ik kom uit Nederland.... Al met al verloopt mijn treinreis rustig en ik zie wat licht aan het einde van de tunnel..</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">"Evolution is not a straight line"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Paolo Coelho - 11 minutes</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<b>Begin maart...</b><br />
Uiteindelijk kom ik in de loop van de ochtend aan in Delhi. Tom adviseerde om te slapen in Shiva guesthouse: "cheap, uncomfortable rooms". Hier word ik een beetje nerveus van. Ik ben nog nooit in dit deel van Delhi geweest en heb geen idee over welke mate van uncomfortable we het hier hebben. Maar ik besluit toch een gokje te wagen voor R/ 300,-. Uiteindelijk valt het reuze mee! Bovendien is het in Delhi een stuk koeler! Ondanks dat het een mierennest is, ben ik toch blij om hier weer te zijn. Delhi stinkt, maar rules! Ook omdat 's ochtends Tom aan komt en ik weer een bekend gezicht zie. En daarnaast ga ik ook na 2 jaar weer met Mahendra meeten over een paar dagen! Het kan niet op!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
We blijven drie nachten in Delhi, lopen wat rond, eten heerlijke dingen! Zo ga ik 's ochtends met een bakje naar de melkman, waar ik verse yoghurt haal en naar de dry fruit-man voor nootjes en rozijntjes voor uberverse yoghurt met muesli en honing. En we eten twee dagen op een rij butter chicken, gewoon, omdat het zo lekker is. Na Delhi nemen we de nachttrein naar Amritsar, de stad van de Golden Tempel van de Sikh religie. Ik ga nog een stapje verder met treinen, nu dat Tom erbij is. In plaats van derde klas, nemen we de sleepers-class, dat is de klasse waar je normaal gesproken je coupé deelt met ontelbaar anderen, waar je geen dekentje krijgt, waar bedelaars vrij toegang toe hebben en daar dankbaar gebruik van maken. Het is er koud 's nachts, maar het ticket kost R/ 230,-, wat gelijk is aan € 3,30. Voor een 10 uur durende reis!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
In <a href="http://ireneswinkels.blogspot.in/2010/10/part-of-deal-daar-zit-ik-dan-aan-de.html">Amritsar ben ik al geweest, twee jaar geleden</a>, maar het is er heel gaaf, rustig, vredig en bovendien gratis, tenzij je een donatie achter wilt laten, wat we natuurlijk doen. We leren een meisje uit Marokko kennen waar we mee optrekken en een man uit Australië. Deze laatste besluit met ons mee te reizen naar Mcleod Ganj, Dharamsala. Ook hier ben ik al geweest, maar dat geeft niet, want dit zou wel eens een plek kunnen zijn waar ik zou willen blijven hangen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>De laatste 2 weken...</b></div>
<div style="text-align: justify;">
In Dharamsala is het heerlijk lente weer! Rond de 15 graden en ik zie zelfs af en toe wolken en regen.! Langzamerhand lijkt het alsof ik me beter begin te voelen. Ik lees weer boeken, mijn geest komt tot rust. Ik begin weer wat te tekenen, creatief te zijn. Ik zou graag wat meer willen settelen: wat routine, zelf koken, iets nuttigs doen. Hampi verlaten was een goede keuze. Met Tom samen reizen was ook een goede keuze. Maar als we dan een paar dagen verder zijn, merk ik toch dat er wat wrijving ontstaat. Ik kan niet echt zeggen dat het van zijn kant afkomt, of van mijn kant. Ik denk dat ik me beter begin te voelen en ook daarmee wat onafhankelijker. Als het uiteindelijk een keertje knalt, klaart de lucht op en we hebben het weer gezellig als voorheen.<br />
<br />
Mcleod Ganj is de plek waar Dalai Lama woont en met hem vele Tibetaanse vluchtelingen. Ze hebben kleine restaurantjes, shopjes en guesthouses. Er zijn veel projecten die meehelpen aan een beter bestaan en ontwikkeling van de (vrouwelijke) bevolking. Als ik mezelf nuttig wil maken, is dit the place to be.<br />
<br />
We leren Caroline kennen uit de U.S. Als ze vertelt dat ze de volgende dag naar een goeie Tibetaanse dokter gaat, besluit ik om mee te gaan. Ik zou graag zijn mening horen over mijn huid en fantastische darmstelsel. Ik moet een plasje meenemen en hij voelt mijn beide polsen. Het consult is vluchtig, maar hij weet me te vertellen dat mijn verteringstelsel niet goed werkt en als we er niets aan doen, dat ik dan twee keer mijn omvang ga zijn op den duur. Mijn slechte huid komt volgens hem ook af van mijn darmen en ik krijg pilletjes voor 10 dagen. Deze bittere pilletjes heb ik al eens eerder gehad. Ze zien er uit als konijnenkeutels. Geen idee of ze er naar smaken, maar ze zijn niet te kanen. En je MOET er op kauwen, anders werken ze niet. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Vorige week had ik een dip omdat ik me nutteloos voelde in het leven en wederom dat ik geen keuzes kan maken. Ik bedacht dat het niet kunnen maken van keuzes te maken heeft met het feit dat ik mezelf niet durf te zijn, omdat ik denk niet genoeg waardering te krijgen. Ik ken mijn passies en toch is er niets waarin ik me voor 100% durf te geven. Ik hou van schrijven, maar maakt weinig af. Ik hou van creëren, maar ik geloof er niet in dat iemand waardeert wat ik maak. Ik hou van horeca, maar durf me niet te commiten. Ik hou van klimmen, maar geef supersnel op. Gitaarspelen... Ik zet nergens in door. Eerst dacht ik dat ik graag garanties wilde en dat ik daardoor niet durfde te kiezen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br /></div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">"This is the greatest anguish, anxiety. You cannot leave the world that chains you, you cannot leave those who have become your hindrances in life, because they are also your attachments, your joy" </span></div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">Osho - Freedom; the courage to be yourself</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik moet mezelf continue herinneren aan het feit dat ik geen plannen moet maken. Het enige dat ik kan zeggen is dat ik morgen waarschijnlijk nog steeds in Mcleod Ganj ben. Ik wil niet denken aan volgende maand en eigenlijk zelfs niet eens aan volgende week. Zoals gewoonlijk heb ik tientallen opties: ik kan vrijwilligers werk doen, ik kan naar een ander land, zelfs naar huis gaan voor de lente en koninginnendag passeren mijn gedachten. Er is een bruiloft waar ik heen kan eind april, van het zusje van Mahendra. Ik zou met nog een andere vriend kunnen reizen. Mogelijkheden te over; YES!<br />
<br />
Tom en ik doen verder weinig spannends. We lopen rond de tempel, wat "kora" wordt genoemd. We lezen een boek; hij LOTR, ik ben overgestapt op Krisnamurti "Total freedom", en we eten lekkere cakejes en drinken chai masala. We lopen een lichte hike van een paar uur, die prachtig is! Met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen van de Himalaya en door de bloeiende Rhodondendron bossen.<br />
Om ons wat meer te interesseren voor de Tibetaanse achtergrond kijken we documentaires die worden aangeboden door verschillende stichtingen hier, samen met heerlijk Tibetaans eten. Ik bied me aan in de "conversation classes" om te praten met Tibetanen om hun Engels te oefenen en praat met hen onder andere over de tocht die ze te voet hebben afgelegd door de Himalaya om hun "vrijheid" terug te krijgen in India. Sommige bekopen het met de dood, als ze worden afgeschoten in de sneeuw door de Chinese grenspolitie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Vorige week pikte ik een boek op over Vrijheid, van Osho. Dit is de eerste keer dat ik een boek van hem lees. Volgens Osho zit vrijheid nooit alleen in vrij zijn 'van' iets. Vrij zijn van iets betekend altijd dat je voor vrijheid afhankelijk bent van iets dat van buitenaf komt, terwijl echte vrijheid alleen maar van binnenuit kan komen. Het komt voort uit de volledige verantwoordelijkheid voor je eigen leven; gedachtes, woorden en acties. Het komt voort uit de verantwoordelijkheid nemen om jezelf te zijn. De vrijheid die ik mezelf gegeven heb, een paar maanden geleden, door alles te verkopen en zonder plan door het leven te gaan, is vrijheid van buitenaf. Vrijheid 'voor' iets is de andere kant van de medialle en als je niet weet waarvoor je vrijheid nodig hebt, heb je ook niets aan vrijheid 'van' iets. Dat heb ik inmiddels zelf uitgevonden. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
De bittere pilletjes van de vrijheid en die van de Tibetaanse dokter plagen me dagelijks, maar ik begin toch een heel aantal dingen te begrijpen en te accepteren. Ik was op zoek naar vrijheid omdat ik mijn leven voluit wil leven zonder dat ik het gevoel heb dat het door mijn vingers glipt. Nu ik de vrijheid 'van' heb, zoals Osho het noemt, kom ik erachter van ik ook moet verzinnen waarvoor ik die vrijheid nodig heb. Dan kom ik er ook achter dat zolang ik niets heb verzonnen, mijn leven nogsteeds tussen mijn vingers glipt. En dit alles in een omgeving waar je je bijna schaamt om over vrijheid na te denken..<br />
<br />
Tom is vandaag weggegaan; zijn visum verloopt deze week en hij gaat lekker naar Nepal. De laatste dagen ben ik weer aan het bedenken waar ik heen ga. Onze kamer wordt ineens dubbel zo duur voor mij en hij is super luidruchtig. Reden te meer om of te zoeken naar een kamer met een eigen keukenblokje, waar ik zelf kan koken, of een kamer wat meer op afstand waar het lekker rustig is en waar een andere Hampi vriend zit.<br />
<br />
Ik heb in ieder geval vandaag een "pill crusher" gekocht, zodat ik niet meer op die bittere, ranzige pillen hoef te kauwen, maar gewoon in gruis door kan slikken.<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">"Why does one ever to discipline one's self? Why does one discipline, force one's self to mold after a particular pattern? Why do so many people belong to the various schools of discipline, supposed to lead to spirituality, to greater understanding, greater unfoldment of thought? You will see that the more you discipline the mind, train the mind, the greater its limitations"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Krishnamurti - Total Freedom </span></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-77082249814902136052013-02-16T05:59:00.000+01:002013-02-16T05:59:45.733+01:00Minty sauce & Chocolate balls<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFfvCbxQvEY8MUI89fqaBs98uJacjHZvYhM-2OvWNkJay51vLlMppfgAbqssAgPSalp9BCIKMOYYJem1Lu5yJLW1oi9m_WcZirLfH9WZyFMFyNBaHTSKlBZdrz6ggtLHtazCBfstqQC-uQ/s640/blogger-image--1512759841.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFfvCbxQvEY8MUI89fqaBs98uJacjHZvYhM-2OvWNkJay51vLlMppfgAbqssAgPSalp9BCIKMOYYJem1Lu5yJLW1oi9m_WcZirLfH9WZyFMFyNBaHTSKlBZdrz6ggtLHtazCBfstqQC-uQ/s320/blogger-image--1512759841.jpg" width="320" /></a><a href="http://ireneswinkels.blogspot.in/2011/02/not-all-who-wonder-are-lost.html">Heerlijk herinneringen ophalen</a> in Hampi! Na mijn -ik zou haast zeggen- mislukte Thailand poging was ik zo blij als een klein kind toen ik in Hampi aankwam, maar ook in Mumbai sloeg ik een diepe zucht van geluk. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mijn eerste Palak Paneer met garlic naan (mijn lievelingsgerecht) was een feit in Anjali guesthouse in Mumbai. Ik was nogal hongerig na mijn lange reis: een nachtbus van Chiang Mai naar Bangkok, een paar uur later een vlucht van Bangkok naar Mumbai. Op BKK airport begon de India voorpret al: ik moest smakelijk lachen bij de incheckbalie, omdat de flatscreen tv's schijnbaar in de aanbieding waren in Bangkok. Inchecken duurde 1,5 uur omdat 50% van de passagiers (allen van Indiase afkomst) een 40 inch Samsung Smart tv in moest checken. Bij het ophalen van mijn bagage in Mumbai was ik minder geamuseerd. Mijn backpack kwam pas van de band na alle tv's. De taxi chauffeur van het hostel heeft zeker anderhalf uur op me moeten wachten. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
In Mumbai sliep ik bij Raj, de eigenaar van Anjali guesthouse, midden in een woonwijk op de eerste verdieping van een appartement. Een beetje vreemd, maar verder was alles dik in orde: warme douches, eten op bestelling, dichtbij station en bushalte. Een van de boys regelde een busticket naar Hampi voor de volgende dag. Ik kon niet wachten om het magische landschap weer te zien! Mijn tweede thuis in Karnataka. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik gonsde van geluk toen ik over de rijstvelden naar Goan Corner Guesthouse liep en een warm onthaal ontving van de eigenaren en personeel dat ik nog ken van 2 jaar geleden. 's Middags wandelde ik door de boulder area rondom Goan Corner en gelukkig was alles nog zoals ik het 2 jaar geleden achter had gelaten. Zelfs de menukaart van Goan Corner is nagenoeg hetzelfde gebleven! Ze serveren nog steeds de lekkerste mintsaus ter wereld bij al mijn lievelingsgerechten (hoewel het waarschijnlijk mijn lievelingsgerechten zijn door die mintsaus). De German Bakery om de hoek heeft nog steeds Chocolate Balls voor R/ 20 (= ongeveer € 0,36).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
De eerste dagen loop ik over van vreugde, alleen al door het ophalen van zulke goede herinneringen! Ik besef maar al te goed dat het ook heel gevaarlijk kan zijn om terug te gaan naar een plek waar het zo fijn is geweest, want het creëert verwachtingen en waar verwachtingen zijn, kunnen teleurstellingen te voorschijn komen. Maar voor NU wil ik helemaal niet denken aan de consequenties van mijn keuze. Ik wil alleen maar genieten van de magie die hangt in de lucht die de ruimte tussen alle duizenden boulders van Hampi opvult. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Al snel leer ik mensen van mijn nieuwe Goan Corner familie kennen. Klimmers met de intentie om langer te blijven, oude bekenden en bekenden van oude bekenden. Mijn ubergelukkige stemming is onverwringbaar voor tenminste 4 dagen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Het voordeel van ergens lang blijven is dat je je nieuwe vrienden goed leert kennen. Het nadeel van ergens lang blijven is dat je je nieuwe vrienden goed leert kennen. Want hoe goed wil je ze eigenlijk kennen? Ik hoef er persoonlijk het drama, de persoonlijkheidscomplexen en jeugdtrauma's niet bij te hebben. Als je maar lang genoeg op een plek blijft hangen, zijn ze gratis en onvermijdelijk.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Door alle complexheid van de personen om me heen (de theorie die ik hoorde over dat klimmers allemaal een grote rugzak jeugdtrauma hebben, gaat wellicht wat te ver), wordt mijn alles-is-liefde-mood omgezet naar een 'hoe-lieg-ik-tegen-mezelf-zodat-ik-geaccepteerd-word-in-de-groep'- stemming. Heel gek, want ik leek het zo goed onder controle te hebben. Ik weet niet waar het mis ging, maar het is natuurlijk boelsjit om de complexheid van een ander de schuld te geven, aangezien de wereld om mij heen een reflectie is van mijn eigen geest. Door 't klimmen en me onzeker voelen over mijn kracht en kunnen ten opzichte van anderen, door omgang met leuke mannen en daardoor geconfronteerd te worden van mijn eigen zwakheden, door omgang met irritante vrouwen die eigenlijk alleen irritant zijn omdat ze blijkbaar mijn eigen zwakheden versterken. It's all in the head en natuurlijk komt het neer op onzekerheid en dus gebrek aan eigenwaarde. Hoewel ik graag wil geloven dat ik simpeler ben dan de rest, minder complex, moet ik toegeven dat de ingewikkeldheid gewoon in mijn eigen hoofd zit. Tijd om me terug te trekken voor een paar dagen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Een nieuw element in mijn Hampi verblijf is het hardlopen. Ik heb thuis, bij het herinrichten van mijn backpack tussen Peru en Thailand, mijn hikeschoenen en mijn sneakers omgeruild tegen trimschoenen zodat ik lekker kan gaan rennen. Niet ver, niet lang, 's ochtends vroeg rond klimtijd (=6.30 u). En ik merk dat het me goed doet om even op mezelf te zijn. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Als ik op een avond film ga kijken in een ander guesthouse met 4 mannen, verlies ik mijn onzekerheid (omdat ik ter voorbereiding de moeite heb genomen om er bijna onweerstaanbaar uit te zien), en daarmee verlies ik ook mijn portemonnee. Zodra ik er achter kom, waarschijnlijk nog geen 10 minuten later ren ik terug over de hoofdstraat van Hampi -ook wel Gazastrook genoemd vanwege het hoge gehalte Israeliers-, helaas zonder resultaat. Een van de locals biedt aan om met een scooter op en neer te rijden en onderweg droppen we de boodschap hier en daar bij wat shops. Fuck! Die paar honderd rupees kunnen me gestolen worden, letterlijk, maar ik heb echt geen zin om weer een nieuwe bankpas aan te vragen en te activeren. De film blijkt een teleurstelling doordat het geluid nagenoeg ontbreekt en dus besluiten we om terug te gaan naar Goan Corner. En als mijn kamergenoot Nick niet nog honger had gehad om 9 uur 's avonds, had ik niet in het restaurant gezeten toen Joseph mijn portemonnee met bankpas en rupees terug kwam brengen! Omdat ie zelf pas zijn bankpas had verloren, besloot ie om de zoektocht naar de eigenaar van de gevonden portemonnee te starten. En omdat wij hier en daar de boodschap hadden gedropt op de Gazastrook, kwam mijn portemonnee godzijdank dezelfde avond nog terug bij me. Geweldig dat er zulke fijne mensen rondlopen op de wereld!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik ben inmiddels zo'n 3 weken in Hampi. En omdat het einde van het seizoen nadert maken de mensen om mij heen plannen om verder te gaan. Sommige gaan reizen, sommige klimmen en sommige naar huis. Ik had plannen maken tot nu toe voor me uit geschoven, omdat ik het niet de leukste bezigheid vind. Het herinnert me aan mijn eigen ontwetenheid en strijd rondom de invulling van mijn leven. Klinkt misschien wat ver gezocht, maar ik raak in de war van alle vrijheid die ik heb. Ik heb moeite met me oriënteren in het grote veld der mogelijkheden. Soms voel ik me heel vrij en besef ik dat de wereld letterlijk aan mijn voeten ligt. Soms heb ik heel veel inspiratie, soms voel ik me een loser. Soms zou ik willen dat ik een grote passie had, en soms realiseer ik me dat het allemaal niet zo veel uit maakt, omdat bijna geen beslissingen die ik neem onomkeerbaar zijn en ze gewoon leiden tot nieuwe ervaringen in het leven. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
De belangrijkste conclusie van afgelopen dagen is toch wel dat ik geen ruk aan vrijheid heb als ik niet weet wat ik wil. Geen idee waarom het nou zo ontzettend moeilijk is om uit alle dingen ter wereld iets te kiezen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mijn kamergenoot Nick gaat rondom 19 februari Hampi verlaten en ik denk dat ik hetzelfde doe. Geen idee waarheen, daar ga ik me de komende dagen eens druk over maken. Misschien eens wat serieus doen zoals helpen in een project of een retraite of misschien nog een beetje rondreizen en me overgeven aan het moment. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Het gaat niet slecht met me, al klinkt ver bovenstaande verhaal niet bijzonder vrolijk. Er zijn fijne mensen. Het eten is lekker. De zon is heet. En het landschap en de vogeltjes die 's ochtends vroeg fluiten op de achtergrond van onze klimsessies, zorgen voor een paradijselijk bestaan hier in Hampi. En een mooie bijkomstigheid is dat ik zojuist mijn rekening (accommodatie, eten, drinken en was) heb betaald van afgelopen 3 weken en die was R/ 12000,- = € 170 ,-. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-81919532367612344482013-01-21T11:31:00.000+01:002013-01-22T02:20:09.728+01:00Angels part II<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV-kJdcSi9jv_LN7cTe5S7jaOa-zp4G0sHGmOcsN24tO6lQJFviz4bbYclqFXq7tM-ly7hForJjH8UwayxT7AA-_sgBTd8qdLV5In4f_4BNCm-j9OF-37XYfriDdeSwEB9xX332nudCjzd/s1600/P1100662.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV-kJdcSi9jv_LN7cTe5S7jaOa-zp4G0sHGmOcsN24tO6lQJFviz4bbYclqFXq7tM-ly7hForJjH8UwayxT7AA-_sgBTd8qdLV5In4f_4BNCm-j9OF-37XYfriDdeSwEB9xX332nudCjzd/s320/P1100662.JPG" width="320" /></a>Dat je dan toch op je een na laatste dag (hoewel ik dat toen nog niet wist) een engeltje mag treffen dat alles weer goed kan maken. En dat je je toch realiseert dat de negativiteit inderdaad tussen je oren zit. Nee, het massa toerisme in Thailand trekt me niet. Sterker nog, het schrikte me af en dat doet 't nog. Maar soms is een ontmoeting genoeg om het zaakje in je hoofd om te gooien. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Een dag na 't plaatsen van mijn blog had ik me neergelegd bij 't feit dat ik hier NU zit en niet ergens anders ben en dus maar beter kan genieten van de tijd hier. Tickets zoeken naar India liet ik even voor wat het was. Ik nam een kokosnoot als ontbijt, een pad thai als second breakfast. Tijdens mijn second breakfast -mijn favoriete maaltijd van de dag- schoof ik aan bij twee jonge mannen die druk in gesprek waren over een project. Een project aangaande permacultuur en eco woningbouw. Ze gaven me de gelegenheid om mijn ei kwijt te kunnen en wonderbaarlijk genoeg vond ik zo de eerste like-minded mensen. Ze kwamen regelmatig mensen tegen met hetzelfde gevoel. Ik kreeg wat info over verschillende projecten en verliet ze met een beter gevoel. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Er is een mini boulderwandje in Chiang Mai en ik besloot om wat te gaan klimmen. Na 1,5 uur rustig aan doen had ik pijn aan mijn schone vingertjes. Maar 't voelde weer lekker! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tijdens mijn after-klim snack bij Funky Monkey, wat een lunchcafeetje is en niets met de klimwand te maken heeft, raakte ik aan de praat met marihuana verbouwer Terry uit de v.s. Nog een engeltje! Een zeer geschikte kerel die que leeftijd mijn pa had kunnen zijn! We praatten over reizen en Ayahuasca. Hij was op weg naar zijn dagelijkse voetmassage en wilde me graag trakteren. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Terry past precies in het profiel sekstoerist, maar ik vertrouwde hem volledig en ging met 'm mee. Ik onderging mijn eerste Thaise massage van 2 uur (hoofd, benen, rug en armen) op kosten van mijn nieuwe vriend. Precies wat ik nodig had! Dat was heerlijk zeg! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
We struinde wat over de avondmarkt waar Terry me sprinkhaan liet proeven. Niet vies, maar geen traktatie! Het grappige was dat Terry op een gegeven moment zelf begon over hoe ongemakkelijk het voor hem was om als potentiële pinautomaat gezien te worden door jonge Thaise (geld)-trekkertjes. Ik gaf ook maar eerlijk toe dat ik me bij elke oude kerel afvraag wat hun reden van reizen in Thailand is, en ik besefte dat ik daarmee ook seksindustrie afkeur. Wat valt er van te zeggen? Weinig. Ik denk dat we met z'n alle het toerisme op alle fronten maken en breken. Vraag en aanbod, waarbij niet altijd duidelijk is welke van de twee eerst aan de beurt is. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Vanmorgen was het even spannend: uitchecken moest om 11 uur. Een bus boeken voor dezelfde avond terug naar Bangkok, daar kon ik ook niet te lang mee wachten. En ik zat te wachten op een mailtje van een Nederlander die zichzelf gevestigd heeft in Chiang Mai en hier allerlei helende massages en yoga geeft, onderwijst. Geen massa, maar een juweeltje in de chaos. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Hij mailde op het moment dat ik besloot om vanavond Te vertrekken naar Bangkok met de mededeling dat hij vanmiddag nog plek zou hebben voor een intense buik massage. Ik besloot om nog niet uit te checken, die 100 baht = €2,50 kan ik wel missen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zodoende dat ik zojuist terug kom van mijn tweede massage. Engel Remco gaf me tips en hielp de buikspanning loskomen met zijn -indeed- intense massage. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik had Terry gemaild om nog een maaltijd te delen, maar helaas heeft hij niet gereageerd. Zo gaat dat met reizen. Heel dankbaar voor deze laatste 2 dagen die een hoop goed hebben gemaakt. Wie weet kom ik met deze nieuwe info toch nog eens terug hier. Het voelt nu alsof ik te voorbarig ben geweest met mijn geplande vertrek, maar ik ben ook wel heel blij dat ik morgen rond deze tijd - 16.30u- in Mumbai land. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
---------------------------------------------- </div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i>Angels on the sideline again.<br />
Benched along with patience and reason.<br />
Angels on the sideline again<br />
Wondering when this tug of war will end. </i></span></div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: center;">
<span style="font-size: small;">Tool ~ Right in two </span></div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: center;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-661789429937516926.post-40957236693088569312013-01-19T18:46:00.000+01:002013-01-20T05:55:02.833+01:00Lost 'n lonely Angels<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: right;">
<br />
<b>* DRAGON FLIGHT -Exotic area the world has forgotten...*</b></div>
<br />
<div style="font-family: Verdana,sans-serif;">
<span style="font-size: large;"><i>* TIGER KINGDOM - Touching a real tiger, they are not aggressive as you think*</i></span></div>
<br />
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><u>* JUNGLE FLIGHT - No 1 Real Rainforest Adventure! *</u></span></div>
<br />
<div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">
<b>* SEGWAY GIBBON -Go on, try it! You know you want to... *</b></div>
<br />
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: right;">
<i><b>* SMART COOK - A thai cooking class in organic farm! *</b></i></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">* ROCK CLIMBING - Voted No 1! Life is the journey.. live it! *</span></span><br />
<br />
<br />
<br />
<b>...Seriously?</b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Okay, ik geef toe. Misschien ben ik gewoon nog steeds teleurgesteld in het feit dat alles ietsje anders loopt dan gepland. Misschien ben ik gewoon tegendraads. Ik vind Thailand cheesy, veel te toeristisch en het is het soort toerisme waar ik absoluut niet van hou. Ik heb het over de mainstream hier: sekstoerisme in Kanchanaburi, gedrogeerde tijgers aaien, en olifanten rijden (nee, deze worden écht goed verzorgd!). De individuele verhalen van de mensen die ik ontmoet zijn natuurlijk leuk. Ontmoetingen zijn bijna altijd fijn en gelukkig heb ik een aantal mooie ontmoetingen gehad. Maar ik moet toch ook bekennen dat de gemiddelde toerist hier wat oppervlakkiger is. Nee, niet alleen dan in India, want dat zou te makkelijk zijn om te roepen. Ik voel me vanaf dag 1 niet thuis in Thailand. Ik wil het een kans geven omdat ik nogal een jetlag had de eerste week. Tel daarbij de teleurstelling van mijn laatste week thuis op (hoewel ik het totaal niet zwaar heb opgepakt in die week zelf...) en zie hier een slechte start in Thailand. Ik ben me hiervan bewust en dat is ook echt de enige reden waarom ik er nog ben; omdat ik het nog één kans wil geven. Zelfs in Peru voelde ik me direct thuis. Misschien kan het ook gewoon zo zijn dat Thailand het niet gaat zijn voor mij en is dat helemaal niet erg. </div>
<b> </b><br />
<br />
<b>Welcome to Bangkok! </b><br />
<br />
De naam Bangkok heeft een bijna komische historie. Koning Rama I veranderde de naam Bangkok in Krung The, waarvan de volledige ceremoniele naam zoiets betekend als:<br />
<div style="text-align: center;">
<i>De stad van engelen, de grote stad, de woonplaats van de Smaragdgroene <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=661789429937516926" title="Boeddha (verlichte)">Boeddha</a>, de ondoordringbare stad (in tegenstelling tot <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=661789429937516926" title="Historisch Park Ayutthaya">Ayutthaya</a>) van de god <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=661789429937516926" title="Indra">Indra</a>, de grote hoofdstad van de wereld die met negen kostbare edelstenen is begiftigd, de gelukkige stad, rijk aan een enorm <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=661789429937516926" title="Koninklijk Paleis van Bangkok">Koninklijk Paleis</a>
dat de hemelse woonplaats gelijkt waar de gereïncarneerde god regeert,
een stad die door Indra is gegeven en die door Vishnukarn is gebouwd.</i> </div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Na een helse reis met veel te veel stops kwam ik maandagmiddag, 7 januari, aan in Bangkok. Ik nam de sky train naar het centrum na besloten te hebben waar ik mijn eerste nacht zou doorbrengen. Aanvankelijk wilde ik -die hard- met de bus naar die plek toegaan, vanaf het laatste station van de sky train, maar toen ik de bushalte zo 1, 2, 3 niet kon vinden, besloot ik mezelf op een taxi te trakteren. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bij het aanhouden van de taxi werd ik te hulp geschoten door een vrouw in uniform, geen idee welk gezag zij vertegenwoordigde. Ze vertelde de chauffeur waar ik moest zijn. Ik was een beetje sceptisch, ondanks dat ik nog nooit Bangkok was geweest. Hij stopte inderdaad bij de verkeerde straat maar met een kaartje uit de Rough Guide kwamen we een eind dichterbij. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Heerlijk hotelletje in relaxte omgeving. Ik kreeg gelijk een goed gevoel bij Bangkok. Ik nam een luxe kamer, nog een traktatie, € 36,50 per nacht. Veel te gaar om een dorm te delen. Ik wilde alleen maar slapen. Ik viel meteen in slaap bij zonsondergang en werd rond middernacht wakker. De volgende ochtend leek 't net alsof ik niet bijgeslapen had. En wilde 'n extra nachtje blijven. Helaas moest ik verkassen, want mijn kamer was alweer verkocht. Mijn tweede keus hotel, dat nog duurder was maar wel eco, was ook vol. Uiteindelijk ben ik dus toch maar te voet richting Kho San Road vertrokken: dé straat / area waar zo lijkt het, 85% van backpackend Bangkok zich bevindt - in alle denkbare staten.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Toeval bestaat niet</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alsof het zo moest zijn, viel mijn oog gelijk bij het inchecken op de formulieren die de man naast mij vast had: Indiase visum aanvraagpapieren, uit duizenden te herkennen aangezien ik ze vorige week meerdere malen heb ingevuld, uitgeprint en ondertekend. Ik geloof niet in toeval, dus ik sprak hem aan en besloot om mee te gaan naar de ambassade om mijn visum alsnog te fiksen. De komende dagen trekken George en ik samen op. Beide India-liefhebber, dus genoeg om over te praten.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Geen idee waarom (en nu ik er ben heb ik nog steeds geen idee...) maar de naam Chiang Mai gaat al een tijdje door mijn hoofd. Dus had ik besloten om als ik mijn paspoort terug zou hebben, daarheen te gaan. Natuurlijk kwam ik een man tegen, Masu, die daar een half jaar heeft gezeten. Perfect, dacht ik. Hij zou me wel een kaartje tekenen. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik besloot met hem mee te gaan om wat te drinken, maar gebruikte George als een excuus om hem te ontsnappen nadat hij binnen 5 minuten aan me vertelde dat hij een probleempje had, daar beneden. Masu wilde namelijk graag met me delen dat hij 24/7 een stijve had. En dat hij een therapeutische massagist in Chiang Mai het alleen maar erger had gemaakt door zijn seksuele kanaal open te zetten. Bedankt voor deze info en zodra je het kaartje getekend hebt, ben ik er weg van! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Het goeie gevoel van de eerste dag verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik een paar dagen spendeer rondom Kho Sang Road. Ik zit min of meer vast in Bangkok, omdat mijn paspoort bij de ambassade ligt. Ik zie vooral veel dronken Britten, minirokjes, schijnbaar eenzame mensen met een boek of een biertje op een van de vele terrassen. Nee, het is niks voor mij, maar ik schaam me zelfs bijna voor mijn tatoeage als ik hier rond loop. Alles in overdaad, en overdaad schaadt. Oude mannen met jonge Thaise bloempjes, overschotten aan hippie kledij, en de Pad Thai (geroerbakte noodles) is op de volgende hoek van de straat nóg goedkoper dan een stukje terug. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik wil hier niet zijn! We proberen het beste ervan te maken en de volgende dagen bekijken we een paar tempels, het Jim Thompsom house, struinen wat rond, eten wat hier en daar en als we op een gegeven moment de vierkante kilometer rondom Kho San Road bijna uitkitsen, besluiten we om een tour te maken naar Kanchanaburi: De plek van bridge over river Kwai, Erawan watervallen en Hells pass.</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: large;"><b>*Get drunk for 10 Baht</b></span>*</div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: center;">
<i>*Billabong bar*</i></div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><u style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">* Jolly frog *</u></span></div>
<div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>* One more bar *</b></span></div>
<div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: center;">
<span style="font-size: small;">* Ting Tong bar *</span></div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: center;">
<i><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><u>* Fat Jimmy * </u></span></i></div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
Gelukkig kwam ik 's avonds Rob tegen, want die gaf mij een perfect excuus om Kanchanaburi de volgende dag direct te verlaten. Ten eerste hebben ze in dit plaatsje de rivier hernoemt, want die brug lag eigenlijk over een andere rivier, niet over Kwai, en een nieuwe brug bouwen kost iets meer moeite. Ten tweede heb ik nog nooit zoveel dikke, oude, niet aantrekkelijke Britten gezien die op zoek zijn naar een gewillig Thais meisje. Bar na bar na bar... Bier en tieten!</div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
De volgende ochtend is er ingebroken in de kamer van twee Engelse meiden, oké ze hadden de sleutel op de deur laten zitten -niet zo slim-, en besloot ik om met mijn nieuwe vriend Rob mee te gaan naar Ayutthaya, een plaatsje een uurtje ten noorden van Bangkok. En iedereen heeft wel eens een kaartje met de boeddha in de boom gezien, toch? </div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br />
<b>Wat-fietsen</b></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
In Ayutthaya aan Watjes geen gebrek! Nieuwe tempels, ruines, of alleen nog een stapel stenen als restant. Als je snel tempelmoe wilt worden dat is dit the place to be! Maar eerlijk is eerlijk, zonder mijn nieuwe maat Rob was ik allang van ellende weggerend uit Thailand! Hoewel ik zonder paspoort natuurlijk nergens kom. </div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<b> </b></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
We hebben twee dagen heerlijk rondgefietst op ons dooie gemakje. Beetje eten, beetje drinken, tempeltje hier en daar, de boeddha in de boom en af en toe levensgevaarlijke kruisingen trotseren heeft mij door mijn visumwachttijd heen getrokken. Rob wilde graag een soort van retraite doen en we besloten om samen bij Chiang Mai een 10-daagse te gaan doen, bij een tempel die mij wel aansprak. Ik stuurde een mailtje op de ochtend voordat ik naar Bangkok zou gaan en Rob alvast naar het noorden. We zouden elkaar weer treffen in Chiang Mai. </div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<b>Back in BKK...</b></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
Maar niet voor lang! Toen ik uit de trein stapte en direct een kaartje wilde boeken om richting Chiang Mai te vertrekken, was er alleen plaats voor...dezelfde avond in een zitwagon. Ik wilde echt per se niet langer dan nodig blijven hangen in energiezuigend Bangkok, dus stemde in. Daarna racete ik naar het visumbureau (min of meer op de gok, want ik had nog geen bevestiging gekregen) waar godzijdank mijn paspoort met double entry 6 maanden India visum op me lag te wachten. Blij als een klein kind vervolgde ik mijn weg naar het hotel van George (ook min of meer op de gok, want had mijn facebook niet meer gecheckt sinds die ochtend) waar hij zat te wachten in de lodge op mij, of niet, want voor hem was dat ook een gok.</div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
Alles goed en wel vertrok ik een paar uur later naar Chiang Mai. Ik had eindelijk een mooie reden om te gaan: een nieuwe retraite in aantocht! Dat zou precies passen voordat mijn Thaise visum zou verlopen. </div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<b>Poep & Plastisch </b></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
In de trein had ik zoals gezegd een zitplaats. Niet geheel oncomfortabel, ware het niet dat ik naast een Thaise mama met een kleine dikke sumo baby zat. Is het gewicht van de baby relevant voor het verhaal? Nee, maar dat maakt het wel leuker, want luister en huiver....</div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
De sumo vond mij maar wat interessant en zat heel de nacht aan me te plukken. 's Ochtends maakte ik wat meer contact en had ik zomaar plots een baby op mijn schoot. Ik vertrouwde het niet helemaal, want mams had pas eenmaal haar luier verschoond, maar al wel 3 volle flessen goeiekope poedermelk voeding erin geduwd. Bij de eerste mogelijke beleefdheidsgelegenheid gaf ik sumo, die overigens Fa noemde (wat lucht betekend, ook irrelevant, maar tevens grappig in de context), terug aan haar moeder. Binnen 5 minuten diaree-de Fa haar hele moeke onder. Thank god, dat had ik kunnen zijn!</div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
Mams verschoont sumo Fa en geeft haar weer aan mij, want nu moet ze even zichzelf afdoen in het toilet. Mama komt terug, neemt die kleine stinkerd weer van me over, die ik al die tijd met gestrekte armen voor me heb gehouden, en wat denk je? Piest ze, wederom binnen 5 minuten, heel haar moeder onder!</div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
En het enige dat ik kon denken was: Thanks Universe...dat had ik kunnen zijn, voor de tweede keer.</div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
</div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<b>Chiang Why?</b></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
Wat doe ik hier, denk ik als ik arriveer in het veel te toeristische Chiang Mai? Ik word overspoeld door schreeuwerige lelijke toeristen attractie advertenties, zie bovenkant blog. Ik wilde Thailand serieus een kans geven, echt waar. Ik dacht het ligt aan mij, aan mijn jetlag, aan de teleurstellingen van de laatste tijd. Maar nu ik hier ben, begin ik echt te geloven dat Thailand het gewoon niet voor mij is. En dat is natuurlijk niet erg, maar ik voel me wel een zeikerd omdat zoveel mensen om me heen dit land met veel plezier bezocht hebben. </div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
Gisterenochtend, bij mijn eerste inlog op het wereld wijde web had ik een negatieve reactie van de tempel: ze zitten vol tot 7 februari. Mijn visum is dat verlopen, dus daar hoef ik gelukkig niet op te wachten. Dat betekent wel dat ik bijna voor niets de trein heb genomen. Gelukkig komt in ieder geval Rob nog deze kant op. Dat was de bedoeling tenminste...totdat hij net een berichtje stuurde dat ook zijn plannen gewijzigd zijn. Hij blijft alvast een paar daagjes bij de monniken op de plek waar hij nu is. En terecht! Maar dat betekent dus dat ik zo goed als voor niets naar Chiang Mai ben gekomen. </div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
Ik sprak zo juist met een Nederlandse jongen die hetzelfde gevoel heeft bij Thailand als ik en dat geeft me antwoord op mijn vraag. Thailand is niet mijn land, schijnbaar is dat heel goed mogelijk. Ik kan beter a.s.a.p. weggaan, Thailand heeft haar kansen verspild bij me. En ergens vind ik dat wel heel treurig. Ik had zo graag gewild dat er iets voor me was hier, behalve een visum naar mijn lievelingsland. Ben ik dan reismoe aan het worden? Er komen gevoelens voorbij die ik helemaal niet herken van mezelf: heimwee naar huis! Nog nooit gehad! Moet ik alles per se met India vergelijken?</div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: justify;">
Ik weet niet waarvan ik mezelf aan het overtuigen ben. Ik weet nog niet
precies hoe en wat voor de komende dagen. Ik ga in ieder geval
oppervlakkig Thailand en dito toeristen snel achter me laten voor
hopelijk een rooskleurigere reis, want dit is echt te treurig voor
woorden.
<br />
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">
</div>
</div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<br /></div>
<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
</div>
Unknownnoreply@blogger.com4