donderdag 23 januari 2014

$uperrr $nelle result@ten!






YES!

In één week tijd kwamen mij toe: een nieuwe baan én woonruimte! Positief blijven baat; wat een prachtig resultaat! Solliciteren en verhuizen zijn nog wel dé twee dingen in het leven waar ik echt een teringhekel aan heb, nooit zoveel zin in heb, het liefst al mijn energie aan spendeer!



Karma fiksen

Dacht ik heel eventjes halverwege vorige week dat ik echt te veel hooi op mijn vork nam. Al dat genetwerk, gesolliciteer, op en neer gefiets tussen verschillende hotspots en afspraken en het blijven lachen...het leek op te breken! Mijn eeuwige glimlach verdween eventjes van mijn gelaat donderdagavond. De relatie met de papa van mijn ongeboren kindje loopt niet vlekkeloos- heeft het dat ooit gedaan? En ik besefte dat daar eigenlijk nog best wel wat te halen valt, qua verwerking van emoties. Waar ligt de balans tussen die onfeilbare positieve instelling en het toelaten van "negatieve" emoties? Ik ben zo sterk en moedig, maar waar is de ruimte om te verwerken dat ik een heftige periode achter de rug heb, zowel in India als hier in ons natte kikkerlandje? Nergens! Die ruimte is er niet. Die geef ik mezelf niet. Relativeringsuitdaging. 

Natuurlijk geef je altijd wat karma mee aan je kinderen, maar ik was van plan om toch een heel belangrijk stukje voor mezelf af te sluiten vóór de geboorte. Er is een reden waarom ik, alles dat gebeurd is afgelopen tijd, heb aangetrokken. En nu is hét moment bij uitstek om die dingen boven te hengelen en te verwerken, voordat ik alles opsla en als welkomstgeschenk meegeef aan het prulleke. 


Solliciteren kun je leren?

"Nee, ik ga nu écht, écht niet meer op reis. Echt niet".
Ik moest lullen als Brugman om de andere kant van de tafel te overtuigen dat ik niet van plan ben om weer een gat in mijn CV te boren met een reisje, zonder bloot te geven dat ik wel met verlof zal moeten over een maand of 5. Nee, ik ben niet verplicht om te vertellen dat ik zwanger ben, maar ik vraag me wel af wat voor een relatie ik met mijn kersverse werkgever aan wil gaan door het niet te melden. Moeilijke kwestie. Uiteindelijk heb ik het niet verteld. En mijn blog van Google afgehaald. De noodzaak voor een baan is iets groter dan mijn streven naar eerlijkheid op dit moment. Bovendien hebben ze er niet naar gevraagd; dat mag namelijk niet.

Na een telefonische intake, een stressvolle callcentertest, een telefonisch rollenspel én een sollicitatiegesprek kreeg ik afgelopen vrijdag een telefoontje dat ik ben aangenomen op de Hulp Bij Aangifte-afdeling bij de Belastingtelefoon. De reden waarom ik zo soepeltjes door deze enorme procedure heen rolde, is dat het ten tijde van mijn Start People carrière de Belastingtelefoon mijn klant was. Ach ja, elk voordeel heb zijn nadeel. Ik ben in ieder geval nog nooit zo blij geweest met een baan. En ik begin maandag al!



"You must give up the life you planned, 
in order to have the life that is waiting for you"
Joseph Campbell



Home is where the heart is?

Natuurlijk! Maar ik heb écht, écht behoefte aan rust, routine en stabiliteit momenteel. Echt.
Afgelopen weken logeerde ik bij aanstaande suikertante. Met haar hippe fiets reed ik heel Eindhoven en omstreken af voor werk & woonruimte. Zo kwam vorige week maandag ineens een tijdelijke woonruimte voorbij: vlakbij het centrum van Eindhoven, voor een zeer acceptabele prijs. 't Broertje van een vriend van me vertrok die volgende dag naar... jawel, India. Of ik tot 1 april wil onderhuren? Ja, perfect!
Vanaf 1 april heb ik eventueel woonruimte in Valkenswaard. Dat zou dus perfect uitkomen!


De bijstand-route

Om te zorgen dat er in ieder geval iets aan inkomen binnenkomt terwijl ik als een dolle solliciteer, besloot ik me te beroepen op Neerlandsch sociaal vangnet. Maar onder 't mom van de participatie-samenleving, zijn de regeltjes aangescherpt. Desalniettemin heb ik een poging gewaagd. Ik moest tot mijn laatste salaris (november 2012...) bankafschriften aanleveren van mijn bankrekeningen en mijn creditcard, voor alle contante stortingen deugdelijk bewijsmateriaal aanleveren (yeah, right..) en verklaren waaraan ik in India mijn geld heb opgebrast. En als dat in de ogen van de bijstandswet onverantwoordelijk zou zijn, zou ik als straf gekort worden voor een maand. Het zou uiteindelijk maar om een dag of 20 gaan en ik zou mijn verhuurder flink moeten lastig vallen met verklaringen en vliegtickets. Ik heb besloten om maar geen aanspraak te maken op ons gemeenschapsgeld. Wat een opluchting!

Ik denk dat ze bij het aanscherpen van de bijstandsregels ook de personeelsextraatjes voor het WWB-team hebben geschrapt. Mijn inkomenscasemanager vroeg me na het gesprek of hij een privévraag mocht stellen. Ik dacht, misschien is hij geïnteresseerd in mijn gecompliceerde situatie?
Maar nee het ging niet om mij, hij wilde relatie advies voor zichzelf; hoe hij om moest gaan met zijn nieuwe vriendin, die jaloers werd als hij met zijn ex-vrouw en moeder van zijn kinderen communiceert.
Ik was niet van plan om door de mand te vallen. Gelukkig deed hij dat voor me.


"Follow your bliss and 
the universe will open doors for you 
where there were only walls"
Joseph Campbell



7 opmerkingen:

  1. Dat heb je snel voor elkaar gekregen, wat fijn! Dan kan je rustig een nestje gaan bouwen. Ik sta wel met mijn oren te klapperen van die casemanager en zijn onverwachte vraag, had je er een zinnig antwoord op?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hahah, echt he?! Ik zei dat dat haar onzekerheid was en dat ze eens in de spiegel moest gaan kijken. Relaties zijn 50/50 % en dit stukje hoort bij haar. Geen idee of hij er wat mee kan ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zie je wel, dacht ik, bij het lezen. Alles zal goed komen! Durf op jezelf te vertrouwen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een zwangerschap is vaak een periode waarin oud zeer naar boven komt, waarin je dingen verwerkt of anders gaat aanpakken. Ik vind het echt een periode om in te voelen...ik voel veel meer, diep in mezelf. Een soort transformatie periode. Ik herken dan ook wat je schrijft, zeker over dat stukje verdriet. Ik denk dat dit er best mag zijn. Ik denk zelfs dat het goed is zodat je het kunt loslaten. Maar dat is aan jou natuurlijk. :)
    Wel heel tof dat alles zo snel gelukt is. Ik hoop dat je goede reacties op je zwangerschap zult krijgen op het werk. Is je gegund!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee, natuurlijk wil ik het verwerken en het mag er inderdaad zijn! Maar door al mijn rennen en vliegen en mijn zogenaamd stoere houding, heb ik het weggestopt. Maar ik ga er juist mee aan de slag. Ik heb ook zulke heldere dromen met gekke inzicht momenten over gezinsdynamiek en over vroeger. Heel heilzaam! Dank je voor je reactie en je wensen!

      Verwijderen