donderdag 25 oktober 2012

Opgelucht en opgeruimd

Wat maakt de mensheid toch een zooi. Ik dacht echt dat ik weinig spullen had, blijkt ik toch nog een doosje of 8 + 1 weekendtas vol kleding + mijn rugzak + nog wat losse dingen (zoals mijn gitaar, klimspullen, tas, schoenen, wereldbollamp, etc) te hebben, nádat we gisteren 1 volle auto naar de voedselbak/ kringloop hebben gebracht en 1 volle auto naar de stort. 

Dan heb je toch altijd meer dan je dacht. Ik bedacht me dat ik nóóit geen spullen meer hoef. Bah, bah. Spullen zijn echt niet fijn. Oké, sommige dingen zijn handig en maken het leven gemakkelijker. Maar het grappige is dat die dingen helemaal niet in die dozen zitten. In die dozen zitten vooral herinneringen: boeken die ik heb gelezen en die zo fijn waren en mijn ogen hebben geopend dat ik ze niet weg wil doen, boeken die ik nog niet heb gelezen maar die me wel leuk lijken, souvenirs (van mezelf en van anderen) en fotoboeken (mijn scrapwerk). En de spullen die handig zijn om te hebben, die heb ik weggedaan, want die worden ineens volstrekt nutteloos als je geen vaste verblijfsplaats meer hebt. 

Wat verder een fijne ontdekking is, is dat hoe meer je wegdoet, hoe meer je weg wilt doen. Het smaakt naar meer. En hoe minder moeilijk het is om dingen los te laten. Zo heb ik besloten om vandaag dé stoel naar de kringloop te brengen (hoewel ik betwijfel of ze 'm wel willen). Ik heb sterk de neiging om alle dingen die hier nu nog in huis staan (vooral restjes servies, bestek en dergelijke), naar de kringloop te gaan brengen. Ook heb ik gisteren al mijn marktplaats advertenties eraf gehaald en de betreffende artikelen bij de voedselbank gedropt. Zó, ben ik daar vanaf. 

Ik kreeg deze week bijna een zenuw inzinking. Ik kán gewoon niet organiseren en al helemaal geen spullen. Dus heb gevraagd of mijn vader en mijn zus wilde komen helpen en ik ben hen 1000X dankbaar, want inderdaad, zoiets kun je helemaal niet alleen (ook al meen ik dat wel). het huis was nooit leeg geweest zonder de hulp. Ik liep rond als een zombie en was blij om te gaan werken, zodat ik de tyfuszooi kon ontlopen. Enfin, nu is het leeg!!

Toevallig blogde zij er ook over. Ze plaatste ook een leuke film erover; ik heb 'm hier ook even neergezet. Ik heb 'm nog niet gezien, maar daar kom ik komende weken met die zeeën van vrije tijd vast wel aan toe.

Ik koop echt nooit, of wacht, bij hele hoge uitzondering nog iets nieuws, want zwerft genoeg rond aan goede spullen. Ik heb deze belofte al heel vaak gedaan (en het gaat ook best goed trouwens). Ik ben zo opgelucht dat ik er vanaf ben. Ik ga ook echt thuis nog eens de dozen doorzoeken om te kijken of er niet nog eentje af kan.


13 opmerkingen:

  1. Met enig doorzappen is het wel een grappige documentaire. Het uur uitzending kan echt in 5 minuten. Ze praat net zoveel en evenzoveel overbodige informatie als ze troep hebben

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hahaha mooi gezegd...
      In dat geval ben ik helemaal zo klaar.

      Verwijderen
  2. Wat zal dat allemaal een opgeruimd gevoel geven! Wanneer gaat je reis beginnen?... Eigenlijk ben je nu al een beetje onderweg! Ikzelf vind het ook een heerlijk gevoel om niet al te veel spullen te hebben, het geeft ook maar weer zorgen. Daarom was het zo heerlijk om met een klein rugzakje door India te trekken met de kinderen. Wat heb je eigenlijk nodig? Mijn collega’s snappen daar geen ‘drol’ van....
    Hou je ons wel op de hoogte van je reis?
    Want ik wil je ervaringen graag horen.
    Groetjes
    Helene

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja heerlijk. Veel rust. Ik ga 10-11 naar Peru eerst, daarna naar India.
      Ik blijf gewoon bloggen!! :-)

      Verwijderen
  3. Heb het filmpje vanmorgen ook gezien....heb hem wel
    helemaal uitgekeken, had inderdaad soms ook het gevoel
    dat het wat langdradig werd maar het zette me wel aan het denken....
    Ik wil er hier thuis echt niet aan beginnen om alles
    te tellen!Ik had alleen graag het vervolg gezien....
    Wat doet ze na de telling? Zet ze alles terug? of gaat
    ze er echt iets mee doen?
    Ik denk ooit gelezen te hebben dat ze het gewoon allemaal terug meenam...omdat het haar bezittingen zijn het haar verantwoordelijkheid is...
    Het is en blijft een vicieuze cirkel...
    Want als we niets of bijna niets meer kopen sneuvelen
    er weer veel jobs...hier bij ons in België kregen
    we gisteren het nieuws dat ford Genk gaat sluiten...
    Weer duizenden mensen die hun job kwijtraken...
    het blijft een moeilijk probleem...
    liefs


    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. tja ik moet zeggen dat het "dumpen" van mijn spullen bij de kringloop ook niet echt heel relaxed is voor mijn geweten, omdat ik het echt als dumpen zie. Maar ach, ze maken er in ieder geval dikke winst op. En dan naar de voedselbank, daar kunnen ze in ieder geval echt mensen blij maken, want bij de voedselbank kom je alleen terecht als je echt zeer weinig te besteden hebt.

      Ik hoorde het gisteren op de radio in de auto van Ford Genk. Het nieuws item was erg lang waardoor ik alleen maar op kon maken dat het zeer triest nieuws is voor de Belgen! Sterkte!!

      Verwijderen
  4. Stom he, hoeveel spullen je hebt. En denkt nodig te hebben.

    Misschien kan je je boeken de wijde wereld in sturen met bookcrossing ofzo? Als je ze weer wilt lezen kan je ze altijd lenen bij de bieb. Of ben je daar -nog- niet aan toe? Duurde hier ook drie jaar, heb er nu nog vijf. Van de 500 ofzo :)

    Die docu heb ik al eens gezien. Kreeg gelijk zin om op te ruimen :D

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ja ik kom net weer van de kringloop + voedselbank af. Mennnnn... het blijft maar komen. Grappig alleen dat ik af en toe schrik omdat ik niet weet waar ik 't een en 't ander heb gelaten... Ik ben niet zo'n organisatie talent. :-)

      die boeken: de meeste zijn al weg van ehmmm 50 naar 20 of zo? ik ga komende weken kijkwn of ik nog een schrifting kan maken. dan heb je nog foto boeken (scrapwerk).. tja dat kan niet weg natuurlijk :-)

      Verwijderen
  5. Wat goed zeg dat het je nagenoeg gelukt is!!! De documentaire is lang ja, maar juist daardoor kreeg ik er een beklemmend gevoel van, en besef je des te beter wat een waanzin het is om zoveel 'hulpstukken' te hebben. Ik geloof dat het in de docu een 'morele crisis' genoemd werd. De docu heeft mij meteen aangezet om weer verder in mijn kasten te duiken, want ik blijf een onrustig gevoel houden met zoveel spullen. Ik ben ook alle muren in vrolijke kleuren aan het schilderen, zodat het minder kaal oogt als ik mijn spullen weg doe. Ik voel me wel veel te verantwoordelijk voor die spullen, dus zomaar weggooien zou ik niet kunnen. Best nog wel een boel gedoe om er goede bestemmingen voor te vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vond ik ook. Ik vond het juist mooi om te zien hoe ze in alle eerlijkheid een spiegel voorhield.
      Die muren mooi verven is een heel goed idee eigenlijk!! Ik wil er wel een muurschildering opmaken hoor ;-)

      Verwijderen
  6. Wat een boeiende blog weer.
    Tja wat is de wereld toch verzadigd met spullen die alleen nog maar op rommelmarkten en kringloopwinkels blijven circuleren omdat ze zo vreselijk nutteloos zijn.
    Sommige spullen heb je nodig maar van de meeste krijg ik zorgen; het kan stuk gaan (en dat doet t steeds sneller).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank.
      Ja, het is om misselijk van te worden, wat een hoop nutteloze shit we de wereld in hebben geholpen met z'n alle!
      Ja, inderdaad. Het stuk gaan van spullen. De meeste van ons realiseren zich niet dat dat grote stress met zich mee brengt. Wat als mijn backpack nu kapot gaat? Koop ik dan een nieuwe? Sowieso geen nieuwe in mijn geval...
      Het is me zelfs gelukt om een fatsoenlijke 2e hands laptop te kopen. ben er erg blij mee!!

      Verwijderen